Titus 3
1 Paamind dem om at underordne sig Øvrigheder og Myndigheder, at adlyde, at være redebonne til al god Gerning,
[Jamaǝttikilǝrgǝ] xuni ǝslitip turƣinki, ular ⱨɵkümranlarƣa wǝ ⱨoⱪuⱪdarlarƣa boysunup, xularning sɵzini anglisun, ⱨǝrⱪandaⱪ yahxi ǝmǝllǝrni ⱪilixⱪa tǝyyar tursun,
2 ikke at forhaane nogen, ikke være stridslystne, men milde og udvise al Sagtmodighed imod alle Mennesker.
ⱨeqkimning yaman gepini ⱪilmisun, jedǝlhor bolmisun, mulayim bolsun, ⱨǝmmǝ adǝmgǝ ⱨǝr jǝⱨǝttǝ mɵminlik kɵrsǝtsun.
3 Thi ogsaa vi vare fordum uforstandige, ulydige, vildfarende, Slaver af Begæringer og mange Haande Lyster, vi levede i Ondskab og Avind, vare forhadte og hadede hverandre.
Qünki biz ɵzimizmu ǝslidǝ nadan bolup, itaǝtsiz, azdurulƣan, ⱨǝrhil xǝⱨwǝt-ⱨǝwǝslǝrning ⱨǝm lǝzzǝtlǝrning ⱪuli bolƣan, rǝzillik wǝ ⱨǝsǝthorluⱪ iqidǝ yaxiƣan, nǝprǝtlik bolƣan ⱨǝm bir-birimizdin nǝprǝtlinidiƣanlardin iduⱪ.
4 Men da Guds, vor Frelsers Godhed og Menneskekærlighed aabenbaredes,
Biraⱪ Ⱪutⱪuzƣuqimiz Hudaning insanlarƣa bolƣan meⱨribanliⱪi wǝ meⱨir-muⱨǝbbiti ayan boluxi bilǝn,
5 frelste han os, ikke for de Retfærdigheds Gerningers Skyld, som vi havde gjort, men efter sin Barmhjertighed, ved Igenfødelsens Bad og Fornyelsen i den Helligaand,
(ɵzimizning ⱪandaⱪtur ⱨǝⱪⱪaniy ǝmǝllirimiz bilǝn ǝmǝs, bǝlki Uning rǝⱨim-xǝpⱪiti bilǝn) yengidin tuƣuluxta yuyuxliri wǝ Muⱪǝddǝs Roⱨta yengilixi arⱪiliⱪ U bizni ⱪutⱪuzdi;
6 som han rigeligt udøste over os ved Jesus Kristus, vor Frelser,
bu Roⱨni Huda Nijatkarimiz Əysa Mǝsiⱨ arⱪiliⱪ wujudimizƣa mol ⱪuydi.
7 for at vi, retfærdiggjorte ved hans Naade, skulde i Haab vorde Arvinger til evigt Liv. (aiōnios g166)
Bu arⱪiliⱪ, Hudaning meⱨir-xǝpⱪiti bilǝn ⱨǝⱪⱪaniy ⱪilinip, mǝnggülük ⱨayatⱪa erixix ümidini tutⱪan mirashorlar bolduⱪ. (aiōnios g166)
8 Den Tale er troværdig, og derom vil jeg, at du skal forsikre dem, for at de, som ere komne til Tro paa Gud, skulle lægge Vind paa at øve gode Gerninger. Dette er Menneskene godt og nyttigt.
Bu sɵzlǝr ixǝnqliktur wǝ bu ⱨǝⱪiⱪǝtlǝrni alaⱨidǝ tǝkitlixingni tǝlǝp ⱪilimǝn. Xundaⱪ ⱪilƣiningda, Hudaƣa etiⱪad ⱪilƣanlar ɵzlirini yahxi ǝmǝllǝrni ⱪilixⱪa berilixkǝ kɵngül bɵlidu. Bu ixlar insanlar üqün güzǝl wǝ paydiliⱪ.
9 Men hold dig fra taabelige Stridigheder og Slægtregistre og Kiv og Kampe om Loven; thi de ere unyttige og frugtesløse.
Biraⱪ ǝhmiⱪanǝ munazirilǝr, nǝsǝbnamilǝrdiki [ⱪuruⱪ gǝplǝr], jedǝl-majralar, Tǝwrat ⱪanuniƣa munasiwǝtlik talax-tartixlardin ɵzüngni neri tutⱪin; qünki bular paydisiz wǝ bimǝniliktur.
10 Et kættersk Menneske skal du afvise efter een og to Ganges Paamindelse,
Ariƣa bɵlgünqilik ⱪilƣuqi adǝmni bolsa bir-ikki ⱪetim agaⱨlandurƣandin keyin uning bilǝn bolƣan bardi-kǝldini üziwǝt;
11 da du ved, at en saadan er forvendt og synder, domfældt af sig selv.
qünki bundaⱪ adǝmni ⱨǝⱪiⱪǝttin qǝtnidi, gunaⱨ sadir ⱪiliwatidu, xundaⱪla ɵzini ɵzi jazaƣa mǝⱨkum ⱪilƣan dǝp bilisǝn.
12 Naar jeg sender Artemas til dig eller Tykikus, da gør dig Flid for at komme til mig i Nikopolis; thi der har jeg besluttet at overvintre.
Artemasni yaki Tikikusni sanga mangdurƣanda, mumkin ⱪǝdǝr tezrǝk Nikopolis xǝⱨirigǝ mening yenimƣa kǝlgin, qünki u yǝrdǝ ⱪixlimaⱪqi boluwatimǝn.
13 Zenas den lovkyndige og Apollos skal du omhyggeligt hjælpe paa Vej, for at intet skal fattes dem.
Adwokat Zenas bilǝn Apollosning sǝpirigǝ kɵngül bɵlüp ⱨimmitingning bariqǝ uzatⱪin; kǝm-kütiliri bolsa, ularning ⱨajitidin qiⱪⱪin.
14 Men lad ogsaa vore lære at øve gode Gerninger, hvor der er Trang dertil, for at de ikke skulle være uden Frugt.
Bizning ⱪowmimiz mewisiz ⱪalmasliⱪi üqün ⱨajǝtmǝnlǝrgǝ yardǝm ⱪilip, ɵzlirini güzǝl ǝmǝllǝrni ⱪilixⱪa beƣixlaxni ɵgǝnsun.
15 Alle, som ere hos mig, hilse dig. Hils dem, som elske os i Troen. Naaden være med eder alle!
Yenimdikilǝrning ⱨǝmmisidin sanga salam. Etiⱪadta bizni sɵyidiƣalarƣa salam eyt. Meⱨir-xǝpⱪǝt ⱨǝmminglarƣa yar bolƣay!
