Titus 1
1 Paulus, Guds Tjener og Jesu Kristi Apostel til at virke Tro hos Guds udvalgte og Erkendelse af Sandheden angaaende Gudsfrygt,
அநந்தஜீவநஸ்யாஸா²தோ ஜாதாயா ஈஸ்²வரப⁴க்தே ர்யோக்³யஸ்ய ஸத்யமதஸ்ய யத் தத்வஜ்ஞாநம்’ யஸ்²ச விஸ்²வாஸ ஈஸ்²வரஸ்யாபி⁴ருசிதலோகை ர்லப்⁴யதே தத³ர்த²ம்’ (aiōnios g166)
யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்ய ப்ரேரித ஈஸ்²வரஸ்ய தா³ஸ: பௌலோ(அ)ஹம்’ ஸாதா⁴ரணவிஸ்²வாஸாத் மம ப்ரக்ரு’தம்’ த⁴ர்ம்மபுத்ரம்’ தீதம்’ ப்ரதி லிக²மி|
3 men i sin Tid har han aabenbaret sit Ord ved den Prædiken, som er bleven mig betroet efter Guds, vor Frelsers Befaling:
நிஷ்கபட ஈஸ்²வர ஆதி³காலாத் பூர்வ்வம்’ தத் ஜீவநம்’ ப்ரதிஜ்ஞாதவாந் ஸ்வநிரூபிதஸமயே ச கோ⁴ஷணயா தத் ப்ரகாஸி²தவாந்|
4 Til Titus, mit ægte Barn i fælles Tro: Naade og Fred fra Gud Fader og Kristus Jesus vor Frelser!
மம த்ராதுரீஸ்²வரஸ்யாஜ்ஞயா ச தஸ்ய கோ⁴ஷணம்’ மயி ஸமர்பிதம் அபூ⁴த்| அஸ்மாகம்’ தாத ஈஸ்²வர: பரித்ராதா ப்ரபு⁴ ர்யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்²ச துப்⁴யம் அநுக்³ரஹம்’ த³யாம்’ ஸா²ந்திஞ்ச விதரது|
5 Derfor efterlod jeg dig paa Kreta, for at du skulde bringe i Orden, hvad der stod tilbage, og indsætte Ældste i hver By, som jeg paalagde dig,
த்வம்’ யத்³ அஸம்பூர்ணகார்ய்யாணி ஸம்பூரயே ர்மதீ³யாதே³ஸா²ச்ச ப்ரதிநக³ரம்’ ப்ராசீநக³ணாந் நியோஜயேஸ்தத³ர்த²மஹம்’ த்வாம்’ க்ரீத்யுபத்³வீபே ஸ்தா²பயித்வா க³தவாந்|
6 saafremt en er ustraffelig, een Kvindes Mand og har troende Børn, der ikke ere beskyldte for Ryggesløshed eller ere genstridige.
தஸ்மாத்³ யோ நரோ (அ)நிந்தி³த ஏகஸ்யா யோஷித: ஸ்வாமீ விஸ்²வாஸிநாம் அபசயஸ்யாவாத்⁴யத்வஸ்ய வா தோ³ஷேணாலிப்தாநாஞ்ச ஸந்தாநாநாம்’ ஜநகோ ப⁴வதி ஸ ஏவ யோக்³ய: |
7 Thi en Tilsynsmand bør være ustraffelig som en Guds Husholder, ikke selvbehagelig, ikke vredagtig, ikke hengiven til Vin, ikke til Slagsmaal, ikke til slet Vinding,
யதோ ஹேதோரத்³யக்ஷேணேஸ்²வரஸ்ய க்³ரு’ஹாத்³யக்ஷேணேவாநிந்த³நீயேந ப⁴விதவ்யம்’| தேந ஸ்வேச்சா²சாரிணா க்ரோதி⁴நா பாநாஸக்தேந ப்ரஹாரகேண லோபி⁴நா வா ந ப⁴விதவ்யம்’
8 men gæstfri, elskende det gode, sindig, retfærdig, from, afholdende;
கிந்த்வதிதி²ஸேவகேந ஸல்லோகாநுராகி³ணா விநீதேந ந்யாய்யேந தா⁴ர்ம்மிகேண ஜிதேந்த்³ரியேண ச ப⁴விதவ்யம்’,
9 en Mand, som holder fast ved det troværdige Ord efter Læren, for at han kan være dygtig til baade at formane ved den sunde Lære og at gendrive dem, som sige imod.
உபதே³ஸே² ச விஸ்²வஸ்தம்’ வாக்யம்’ தேந தா⁴ரிதவ்யம்’ யத: ஸ யத்³ யதா²ர்தே²நோபதே³ஸே²ந லோகாந் விநேதும்’ விக்⁴நகாரிணஸ்²ச நிருத்தராந் கர்த்தும்’ ஸ²க்நுயாத் தத்³ ஆவஸ்²யகம்’|
10 Thi mange ere genstridige, føre intetsigende Snak og daare Sindet, især de af Omskærelsen;
யதஸ்தே ப³ஹவோ (அ)வாத்⁴யா அநர்த²கவாக்யவாதி³ந: ப்ரவஞ்சகாஸ்²ச ஸந்தி விஸே²ஷதஸ்²சி²ந்நத்வசாம்’ மத்⁴யே கேசித் தாத்³ரு’ஸா² லோகா: ஸந்தி|
11 dem bør man stoppe Munden paa; thi de forvende hele Huse ved at føre utilbørlig Lære for slet Vindings Skyld.
தேஷாஞ்ச வாக்³ரோத⁴ ஆவஸ்²யகோ யதஸ்தே குத்ஸிதலாப⁴ஸ்யாஸ²யாநுசிதாநி வாக்யாநி ஸி²க்ஷயந்தோ நிகி²லபரிவாராணாம்’ ஸுமதிம்’ நாஸ²யந்தி|
12 En af dem, en af deres egne Profeter, har sagt: „Kretere ere altid Løgnere, onde Dyr, lade Buge.‟
தேஷாம்’ ஸ்வதே³ஸீ²ய ஏகோ ப⁴விஷ்யத்³வாதீ³ வசநமித³முக்தவாந், யதா², க்ரீதீயமாநவா: ஸர்வ்வே ஸதா³ காபட்யவாதி³ந: | ஹிம்’ஸ்ரஜந்துஸமாநாஸ்தே (அ)லஸாஸ்²சோத³ரபா⁴ரத: ||
13 Dette Vidnesbyrd er sandt. Derfor skal du sætte dem strengelig i Rette, for at de maa blive sunde i Troen
ஸாக்ஷ்யமேதத் தத்²யம்’, அதோ ஹேதோஸ்த்வம்’ தாந் கா³ட⁴ம்’ ப⁴ர்த்ஸய தே ச யதா² விஸ்²வாஸே ஸ்வஸ்தா² ப⁴வேயு
14 og ikke agte paa jødiske Fabler og Bud af Mennesker, som vende sig bort fra Sandheden.
ர்யிஹூதீ³யோபாக்²யாநேஷு ஸத்யமதப்⁴ரஷ்டாநாம்’ மாநவாநாம் ஆஜ்ஞாஸு ச மநாம்’ஸி ந நிவேஸ²யேயுஸ்ததா²தி³ஸ²|
15 Alt er rent for de rene; men for de besmittede og vantro er intet rent, men baade deres Sind og Samvittighed er besmittet.
ஸு²சீநாம்’ க்ரு’தே ஸர்வ்வாண்யேவ ஸு²சீநி ப⁴வந்தி கிந்து கலங்கிதாநாம் அவிஸ்²வாஸிநாஞ்ச க்ரு’தே ஸு²சி கிமபி ந ப⁴வதி யதஸ்தேஷாம்’ பு³த்³த⁴ய: ஸம்’வேதா³ஸ்²ச கலங்கிதா: ஸந்தி|
16 De sige, at de kende Gud, men med deres Gerninger fornægte de ham, vederstyggelige, som de ere, og ulydige og uduelige til al god Gerning.
ஈஸ்²வரஸ்ய ஜ்ஞாநம்’ தே ப்ரதிஜாநந்தி கிந்து கர்ம்மபி⁴ஸ்தத்³ அநங்கீ³குர்வ்வதே யதஸ்தே க³ர்ஹிதா அநாஜ்ஞாக்³ராஹிண: ஸர்வ்வஸத்கர்ம்மணஸ்²சாயோக்³யா: ஸந்தி|
