Højsangen 1
1 Højsangen, som er af Salomo.
Ko e fungani ʻoe hiva ʻa Solomone.
2 Han kysse mig med Kys af sin Mund; thi din Kærlighed er bedre end Vin.
Tuku ke ne ʻumaʻaki kiate au ʻae ngaahi ʻuma ʻa hono ngutu: he ʻoku lelei hake hoʻo ʻofa ʻi he uaine.
3 Dine Salver ere gode at lugte, dit Navn er som en Salve, der udgydes; derfor elske unge Piger dig.
ʻOku tatau ho huafa mo e lilingi atu ʻae lolo kakala, koeʻuhi ko e namu lelei ʻo hoʻo ngaahi meʻa tākai, pea ko ia ʻoku ʻofa ai ʻae kau tāupoʻou kiate koe.
4 Drag mig! efter dig ville vi løbe; Kongen førte mig ind i sine inderste Kamre; vi ville fryde os og glæde os i dig, vi ville prise din Kærlighed mere end Vin; de oprigtige elske dig.
Toho au, pea te mau lele atu kiate koe: kuo ʻomi au ʻe he tuʻi ki hono ngaahi potu fale: te mau fiefia mo nekeneka ʻiate koe, pea te mau tokanga lahi hake kiate koe ʻi he uaine: ʻoku ʻofa kiate koe ʻae angatonu.
5 Jeg er sort, dog yndig, I Jerusalems Døtre! som Kedars Pauluner, som Salomos Telte.
ʻE ngaahi ʻofefine ʻo Selūsalema, ʻoku ou ʻuliʻuli ʻo hangē ko e ngaahi fale fehikitaki ʻo Keta, kae matamatalelei ʻo hangē ko e ngaahi puipui ʻi he fale ʻo Solomone.
6 Ser ikke paa mig, at jeg er sort; thi Solen har brændt mig; min Moders Sønner ere blevne vrede paa mig, de have sat mig til Vingaardenes Vogterinde; min Vingaard, som jeg havde, har jeg ikke bevogtet.
ʻOua naʻa sio mai kiate au koeʻuhi ʻoku ou ʻuliʻuli, koeʻuhi kuo sio hifo ʻae laʻā kiate au: naʻe ʻita kiate au ʻae fānau ʻa ʻeku faʻē; naʻa nau ngaohi au ko e tauhi ki he ngaahi ngoue vaine; ka ko ʻeku ngoue vaine ʻaʻaku kuo ʻikai te u tauhi ia.
7 Giv mig til Kende, du, hvem min Sjæl elsker! hvor du vogter, hvor du lader Hjorden ligge om Middagen, at jeg ikke skal være som en Kvinde, der gaar tilhyllet ved dine Medbrødres Hjorde.
ʻA koe, ʻoku ʻofa ki ai hoku laumālie, fakahā mai kiate au ʻae potu ʻoku ke fafanga ai, ʻae potu ʻoku ke pule ke malolō ai ʻa hoʻo fanga manu ʻi he hoʻatāmālie: he ko e hā te u hoko ai ke u tatau mo ha taha ʻoku afe ki he fanga manu ʻa ho kaungāʻapi?
8 Dersom du ikke ved det, du dejligste iblandt Kvinderne! da gak ud i Faarenes Spor, og vogt dine Kid ved Hyrdernes Boliger!
Kapau ʻoku ʻikai te ke ʻilo, ʻa koe ʻoku hoihoifua lahi ʻi he kau fefine kotoa pē, ʻalu pe ʻi ho hala, ʻi he ʻalunga ʻoe fanga manu, pea ke fafanga hoʻo ngaahi ʻuhikiʻi kosi ʻi he fale fehikitaki ʻoe kau tauhimanu.
9 Ved Hestene for Faraos Vogn ligner jeg dig, min Veninde!
ʻA hoku ʻofaʻanga, kuo u fakatatau koe ki he fanga hoosi ʻi he ngaahi saliote ʻo Felo.
10 Dine Kinder ere yndige under Kæderne og din Hals under Perlesnorene.
Kuo fakamatamatalelei ho kouʻahe ʻaki ʻae tuinga [mataʻitofe], mo ho kia ʻaki ʻae ngaahi kahoa [koula].
11 Vi ville gøre dig Guldkæder med Sølvprikker.
Te mau ngaohi ʻaki ʻae koula ho ngaahi kapaʻi kofu, mo puleʻi ʻaki ia ʻae siliva.
12 Saa længe Kongen var i sin Kreds, gav min Nardus sin Lugt.
Lolotonga ʻae nofo ʻae tuʻi ʻi hono keinangaʻanga ʻoku namu kakala atu ʻeku naatosi.
13 Min elskede er mig en Myrrakugle, som forbliver imellem mine Bryster.
ʻOku hangē ko e ʻu kakala ʻa hoku ʻofaʻanga kiate au, pea ʻe tokoto ia ki hoku fatafata ʻi he pō ʻo ʻaho.
14 Min elskede er mig en Koferdrue, i Vingaardene, udi En-Gedi.
ʻOku tatau kiate au ʻa hoku ʻofaʻanga mo e fuhi saipalesi ʻi he ngaahi ngoue vaine ʻi Eniketi.
15 Se, du, min Veninde! er dejlig; se, du er dejlig, dine Øjne ere Duer.
Vakai, ʻoku ke hoihoifua ʻa koe ʻoku ou ʻofa ai; vakai, ʻoku ke hoihoifua ʻoku ke maʻu ʻae mata ʻoe lupe.
16 Se, du, min elskede! er yndig, ja yndig, ja, vort Leje er grønt.
Vakai, ʻoku ke toulekeleka, ʻE hoku ʻofaʻanga, ʻio, mo fakaʻofoʻofa; pea ʻoku laumaʻuiʻui foki hota tokotoʻanga.
17 Vore Huses Bjælker ere Cedre, vort Loft er Cypresser.
Ko e ngaahi ʻalanga ʻo hota fale ko e sita, pea ʻoku ʻato ʻaki ʻae saipalesi.
