Romerne 8

1 Saa er der da nu ingen Fordømmelse for dem, som ere i Kristus Jesus.

ଯେ ଜନାଃ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଂ ଯୀଶୁମ୍ ଆଶ୍ରିତ୍ୟ ଶାରୀରିକଂ ନାଚରନ୍ତ ଆତ୍ମିକମାଚରନ୍ତି ତେଽଧୁନା ଦଣ୍ଡାର୍ହା ନ ଭୱନ୍ତି|

2 Thi Livets Aands Lov frigjorde mig i Kristus Jesus fra Syndens og Dødens Lov.

ଜୀୱନଦାଯକସ୍ୟାତ୍ମନୋ ୱ୍ୟୱସ୍ଥା ଖ୍ରୀଷ୍ଟଯୀଶୁନା ପାପମରଣଯୋ ର୍ୱ୍ୟୱସ୍ଥାତୋ ମାମମୋଚଯତ୍|

3 Thi det, som var Loven umuligt, det, hvori den var afmægtig ved Kødet, det gjorde Gud, idet han sendte sin egen Søn i syndigt Køds Lighed og for Syndens Skyld og saaledes domfældte Synden i Kødet,

ଯସ୍ମାଚ୍ଛାରୀରସ୍ୟ ଦୁର୍ବ୍ବଲତ୍ୱାଦ୍ ୱ୍ୟୱସ୍ଥଯା ଯତ୍ କର୍ମ୍ମାସାଧ୍ୟମ୍ ଈଶ୍ୱରୋ ନିଜପୁତ୍ରଂ ପାପିଶରୀରରୂପଂ ପାପନାଶକବଲିରୂପଞ୍ଚ ପ୍ରେଷ୍ୟ ତସ୍ୟ ଶରୀରେ ପାପସ୍ୟ ଦଣ୍ଡଂ କୁର୍ୱ୍ୱନ୍ ତତ୍କର୍ମ୍ମ ସାଧିତୱାନ୍|

4 for at Lovens Krav skulde opfyldes i os, som ikke vandre efter Kødet, men efter Aanden.

ତତଃ ଶାରୀରିକଂ ନାଚରିତ୍ୱାସ୍ମାଭିରାତ୍ମିକମ୍ ଆଚରଦ୍ଭିର୍ୱ୍ୟୱସ୍ଥାଗ୍ରନ୍ଥେ ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟାନି ପୁଣ୍ୟକର୍ମ୍ମାଣି ସର୍ୱ୍ୱାଣି ସାଧ୍ୟନ୍ତେ|

5 Thi de, som lade sig lede af Kødet, hige efter det kødelige; men de, som lade sig lede af Aanden, hige efter det aandelige.

ଯେ ଶାରୀରିକାଚାରିଣସ୍ତେ ଶାରୀରିକାନ୍ ୱିଷଯାନ୍ ଭାୱଯନ୍ତି ଯେ ଚାତ୍ମିକାଚାରିଣସ୍ତେ ଆତ୍ମନୋ ୱିଷଯାନ୍ ଭାୱଯନ୍ତି|

6 Thi Kødets Higen er Død, men Aandens Higen er Liv og Fred,

ଶାରୀରିକଭାୱସ୍ୟ ଫଲଂ ମୃତ୍ୟୁଃ କିଞ୍ଚାତ୍ମିକଭାୱସ୍ୟ ଫଲେ ଜୀୱନଂ ଶାନ୍ତିଶ୍ଚ|

7 efterdi Kødets Higen er Fjendskab imod Gud, thi det er ikke Guds Lov lydigt, det kan jo ikke heller være det.

ଯତଃ ଶାରୀରିକଭାୱ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ୱିରୁଦ୍ଧଃ ଶତ୍ରୁତାଭାୱ ଏୱ ସ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ୱ୍ୟୱସ୍ଥାଯା ଅଧୀନୋ ନ ଭୱତି ଭୱିତୁଞ୍ଚ ନ ଶକ୍ନୋତି|

8 Og de, som ere i Kødet, kunne ikke tækkes Gud.

ଏତସ୍ମାତ୍ ଶାରୀରିକାଚାରିଷୁ ତୋଷ୍ଟୁମ୍ ଈଶ୍ୱରେଣ ନ ଶକ୍ୟଂ|

9 I derimod ere ikke i Kødet, men i Aanden, om ellers Guds Aand bor i eder. Men om nogen ikke har Kristi Aand, saa hører han ham ikke til.

କିନ୍ତ୍ୱୀଶ୍ୱରସ୍ୟାତ୍ମା ଯଦି ଯୁଷ୍ମାକଂ ମଧ୍ୟେ ୱସତି ତର୍ହି ଯୂଯଂ ଶାରୀରିକାଚାରିଣୋ ନ ସନ୍ତ ଆତ୍ମିକାଚାରିଣୋ ଭୱଥଃ| ଯସ୍ମିନ୍ ତୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ୟାତ୍ମା ନ ୱିଦ୍ୟତେ ସ ତତ୍ସମ୍ଭୱୋ ନହି|

10 Men om Kristus er i eder, da er vel Legemet dødt paa Grund af Synd, men Aanden er Liv paa Grund af Retfærdighed.

ଯଦି ଖ୍ରୀଷ୍ଟୋ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ଅଧିତିଷ୍ଠତି ତର୍ହି ପାପମ୍ ଉଦ୍ଦିଶ୍ୟ ଶରୀରଂ ମୃତଂ କିନ୍ତୁ ପୁଣ୍ୟମୁଦ୍ଦିଶ୍ୟାତ୍ମା ଜୀୱତି|

11 Men om hans Aand, der oprejste Jesus fra de døde, bor i eder, da skal han, som oprejste Kristus fra de døde, levendegøre ogsaa eders dødelige Legemer ved sin Aand, som bor i eder.

ମୃତଗଣାଦ୍ ଯୀଶୁ ର୍ୟେନୋତ୍ଥାପିତସ୍ତସ୍ୟାତ୍ମା ଯଦି ଯୁଷ୍ମନ୍ମଧ୍ୟେ ୱସତି ତର୍ହି ମୃତଗଣାତ୍ ଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ୟ ସ ଉତ୍ଥାପଯିତା ଯୁଷ୍ମନ୍ମଧ୍ୟୱାସିନା ସ୍ୱକୀଯାତ୍ମନା ଯୁଷ୍ମାକଂ ମୃତଦେହାନପି ପୁନ ର୍ଜୀୱଯିଷ୍ୟତି|

12 Altsaa, Brødre! ere vi ikke Kødets Skyldnere, saa at vi skulde leve efter Kødet;

ହେ ଭ୍ରାତୃଗଣ ଶରୀରସ୍ୟ ୱଯମଧମର୍ଣା ନ ଭୱାମୋଽତଃ ଶାରୀରିକାଚାରୋଽସ୍ମାଭି ର୍ନ କର୍ତ୍ତୱ୍ୟଃ|

13 thi dersom I leve efter Kødet, skulle I dø, men dersom I ved Aanden døde Legemets Gerninger, skulle I leve.

ଯଦି ଯୂଯଂ ଶରୀରିକାଚାରିଣୋ ଭୱେତ ତର୍ହି ଯୁଷ୍ମାଭି ର୍ମର୍ତ୍ତୱ୍ୟମେୱ କିନ୍ତ୍ୱାତ୍ମନା ଯଦି ଶରୀରକର୍ମ୍ମାଣି ଘାତଯେତ ତର୍ହି ଜୀୱିଷ୍ୟଥ|

14 Thi saa mange som drives af Guds Aand, disse ere Guds Børn.

ଯତୋ ଯାୱନ୍ତୋ ଲୋକା ଈଶ୍ୱରସ୍ୟାତ୍ମନାକୃଷ୍ୟନ୍ତେ ତେ ସର୍ୱ୍ୱ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ସନ୍ତାନା ଭୱନ୍ତି|

15 I modtoge jo ikke en Trældoms Aand atter til Frygt, men I modtoge en Sønneudkaarelses Aand, i hvilken vi raabe: Abba, Fader!

ଯୂଯଂ ପୁନରପି ଭଯଜନକଂ ଦାସ୍ୟଭାୱଂ ନ ପ୍ରାପ୍ତାଃ କିନ୍ତୁ ଯେନ ଭାୱେନେଶ୍ୱରଂ ପିତଃ ପିତରିତି ପ୍ରୋଚ୍ୟ ସମ୍ବୋଧଯଥ ତାଦୃଶଂ ଦତ୍ତକପୁତ୍ରତ୍ୱଭାୱମ୍ ପ୍ରାପ୍ନୁତ|

16 Aanden selv vidner med vor Aand, at vi ere Guds Børn.

ଅପରଞ୍ଚ ୱଯମ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ସନ୍ତାନା ଏତସ୍ମିନ୍ ପୱିତ୍ର ଆତ୍ମା ସ୍ୱଯମ୍ ଅସ୍ମାକମ୍ ଆତ୍ମାଭିଃ ସାର୍ଦ୍ଧଂ ପ୍ରମାଣଂ ଦଦାତି|

17 Men naar vi ere Børn, ere vi ogsaa Arvinger, Guds Arvinger og Kristi Medarvinger, om ellers vi lide med ham for ogsaa at herliggøres med ham.

ଅତଏୱ ୱଯଂ ଯଦି ସନ୍ତାନାସ୍ତର୍ହ୍ୟଧିକାରିଣଃ, ଅର୍ଥାଦ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ସ୍ୱତ୍ତ୍ୱାଧିକାରିଣଃ ଖ୍ରୀଷ୍ଟେନ ସହାଧିକାରିଣଶ୍ଚ ଭୱାମଃ; ଅପରଂ ତେନ ସାର୍ଦ୍ଧଂ ଯଦି ଦୁଃଖଭାଗିନୋ ଭୱାମସ୍ତର୍ହି ତସ୍ୟ ୱିଭୱସ୍ୟାପି ଭାଗିନୋ ଭୱିଷ୍ୟାମଃ|

18 Thi jeg holder for, at den nærværende Tids Lidelser ikke ere at regne imod den Herlighed, som skal aabenbares paa os.

କିନ୍ତ୍ୱସ୍ମାସୁ ଯୋ ଭାୱୀୱିଭୱଃ ପ୍ରକାଶିଷ୍ୟତେ ତସ୍ୟ ସମୀପେ ୱର୍ତ୍ତମାନକାଲୀନଂ ଦୁଃଖମହଂ ତୃଣାଯ ମନ୍ୟେ|

19 Thi Skabningens Forlængsel venter paa Guds Børns Aabenbarelse.

ଯତଃ ପ୍ରାଣିଗଣ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ସନ୍ତାନାନାଂ ୱିଭୱପ୍ରାପ୍ତିମ୍ ଆକାଙ୍କ୍ଷନ୍ ନିତାନ୍ତମ୍ ଅପେକ୍ଷତେ|

20 Thi Skabningen blev underlagt Forgængeligheden, ikke med sin Villie, men for hans Skyld, som lagde den derunder,

ଅପରଞ୍ଚ ପ୍ରାଣିଗଣଃ ସ୍ୱୈରମ୍ ଅଲୀକତାଯା ୱଶୀକୃତୋ ନାଭୱତ୍

21 med Haab om, at ogsaa Skabningen selv skal blive frigjort fra Forkrænkelighedens Trældom til Guds Børns Herligheds Frihed.

କିନ୍ତୁ ପ୍ରାଣିଗଣୋଽପି ନଶ୍ୱରତାଧୀନତ୍ୱାତ୍ ମୁକ୍ତଃ ସନ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ସନ୍ତାନାନାଂ ପରମମୁକ୍ତିଂ ପ୍ରାପ୍ସ୍ୟତୀତ୍ୟଭିପ୍ରାଯେଣ ୱଶୀକର୍ତ୍ରା ୱଶୀଚକ୍ରେ|

22 Thi vi vide, at hele Skabningen tilsammen sukker og er tilsammen i Veer indtil nu.

ଅପରଞ୍ଚ ପ୍ରସୂଯମାନାୱଦ୍ ୱ୍ୟଥିତଃ ସନ୍ ଇଦାନୀଂ ଯାୱତ୍ କୃତ୍ସ୍ନଃ ପ୍ରାଣିଗଣ ଆର୍ତ୍ତସ୍ୱରଂ କରୋତୀତି ୱଯଂ ଜାନୀମଃ|

23 Dog ikke det alene, men ogsaa vi selv, som have Aandens Førstegrøde, ogsaa vi sukke ved os selv, idet vi forvente en Sønneudkaarelse, vort Legemes Forløsning.

କେୱଲଃ ସ ଇତି ନହି କିନ୍ତୁ ପ୍ରଥମଜାତଫଲସ୍ୱରୂପମ୍ ଆତ୍ମାନଂ ପ୍ରାପ୍ତା ୱଯମପି ଦତ୍ତକପୁତ୍ରତ୍ୱପଦପ୍ରାପ୍ତିମ୍ ଅର୍ଥାତ୍ ଶରୀରସ୍ୟ ମୁକ୍ତିଂ ପ୍ରତୀକ୍ଷମାଣାସ୍ତଦ୍ୱଦ୍ ଅନ୍ତରାର୍ତ୍ତରାୱଂ କୁର୍ମ୍ମଃ|

24 Thi i Haabet bleve vi frelste. Men et Haab, som ses, er ikke et Haab; thi hvad en ser, hvor kan han tillige haabe det?

ୱଯଂ ପ୍ରତ୍ୟାଶଯା ତ୍ରାଣମ୍ ଅଲଭାମହି କିନ୍ତୁ ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷୱସ୍ତୁନୋ ଯା ପ୍ରତ୍ୟାଶା ସା ପ୍ରତ୍ୟାଶା ନହି, ଯତୋ ମନୁଷ୍ୟୋ ଯତ୍ ସମୀକ୍ଷତେ ତସ୍ୟ ପ୍ରତ୍ୟାଶାଂ କୁତଃ କରିଷ୍ୟତି?

25 Men dersom vi haabe det, som vi ikke se, da forvente vi det med Udholdenhed.

ଯଦ୍ ଅପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷଂ ତସ୍ୟ ପ୍ରତ୍ୟାଶାଂ ଯଦି ୱଯଂ କୁର୍ୱ୍ୱୀମହି ତର୍ହି ଧୈର୍ୟ୍ୟମ୍ ଅୱଲମ୍ବ୍ୟ ପ୍ରତୀକ୍ଷାମହେ|

26 Og ligeledes kommer ogsaa Aanden vor Skrøbelighed til Hjælp; thi vi vide ikke, hvad vi skulle bede om, som det sig bør, men Aanden selv gaar i Forbøn for os med uudsigelige Sukke.

ତତ ଆତ୍ମାପି ସ୍ୱଯମ୍ ଅସ୍ମାକଂ ଦୁର୍ବ୍ବଲତାଯାଃ ସହାଯତ୍ୱଂ କରୋତି; ଯତଃ କିଂ ପ୍ରାର୍ଥିତୱ୍ୟଂ ତଦ୍ ବୋଦ୍ଧୁଂ ୱଯଂ ନ ଶକ୍ନୁମଃ, କିନ୍ତ୍ୱସ୍ପଷ୍ଟୈରାର୍ତ୍ତରାୱୈରାତ୍ମା ସ୍ୱଯମ୍ ଅସ୍ମନ୍ନିମିତ୍ତଂ ନିୱେଦଯତି|

27 Og han, som ransager Hjerterne, ved, hvad Aandens Higen er, at den efter Guds Villie gaar i Forbøn for hellige.

ଅପରମ୍ ଈଶ୍ୱରାଭିମତରୂପେଣ ପୱିତ୍ରଲୋକାନାଂ କୃତେ ନିୱେଦଯତି ଯ ଆତ୍ମା ତସ୍ୟାଭିପ୍ରାଯୋଽନ୍ତର୍ୟ୍ୟାମିନା ଜ୍ଞାଯତେ|

28 Men vi vide, at alle Ting samvirke til gode for dem, som elske Gud, dem, som efter hans Beslutning ere kaldede.

ଅପରମ୍ ଈଶ୍ୱରୀଯନିରୂପଣାନୁସାରେଣାହୂତାଃ ସନ୍ତୋ ଯେ ତସ୍ମିନ୍ ପ୍ରୀଯନ୍ତେ ସର୍ୱ୍ୱାଣି ମିଲିତ୍ୱା ତେଷାଂ ମଙ୍ଗଲଂ ସାଧଯନ୍ତି, ଏତଦ୍ ୱଯଂ ଜାନୀମଃ|

29 Thi dem, han forud kendte, forudbestemte han ogsaa til at blive ligedannede med hans Søns Billede, for at han kunde være førstefødt iblandt mange Brødre.

ଯତ ଈଶ୍ୱରୋ ବହୁଭ୍ରାତୃଣାଂ ମଧ୍ୟେ ସ୍ୱପୁତ୍ରଂ ଜ୍ୟେଷ୍ଠଂ କର୍ତ୍ତୁମ୍ ଇଚ୍ଛନ୍ ଯାନ୍ ପୂର୍ୱ୍ୱଂ ଲକ୍ଷ୍ୟୀକୃତୱାନ୍ ତାନ୍ ତସ୍ୟ ପ୍ରତିମୂର୍ତ୍ୟାଃ ସାଦୃଶ୍ୟପ୍ରାପ୍ତ୍ୟର୍ଥଂ ନ୍ୟଯୁଂକ୍ତ|

30 Men dem, han forudbestemte, dem kaldte han ogsaa; og dem, han kaldte, dem retfærdiggjorde han ogsaa; men dem, han retfærdiggjorde, dem herliggjorde han ogsaa.

ଅପରଞ୍ଚ ତେନ ଯେ ନିଯୁକ୍ତାସ୍ତ ଆହୂତା ଅପି ଯେ ଚ ତେନାହୂତାସ୍ତେ ସପୁଣ୍ୟୀକୃତାଃ, ଯେ ଚ ତେନ ସପୁଣ୍ୟୀକୃତାସ୍ତେ ୱିଭୱଯୁକ୍ତାଃ|

31 Hvad skulle vi da sige til dette? Er Gud for os, hvem kan da være imod os?

ଇତ୍ୟତ୍ର ୱଯଂ କିଂ ବ୍ରୂମଃ? ଈଶ୍ୱରୋ ଯଦ୍ୟସ୍ମାକଂ ସପକ୍ଷୋ ଭୱତି ତର୍ହି କୋ ୱିପକ୍ଷୋଽସ୍ମାକଂ?

32 Han, som jo ikke sparede sin egen Søn, men gav ham hen for os alle, hvorledes skulde han ikke ogsaa med ham skænke os alle Ting?

ଆତ୍ମପୁତ୍ରଂ ନ ରକ୍ଷିତ୍ୱା ଯୋଽସ୍ମାକଂ ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ କୃତେ ତଂ ପ୍ରଦତ୍ତୱାନ୍ ସ କିଂ ତେନ ସହାସ୍ମଭ୍ୟମ୍ ଅନ୍ୟାନି ସର୍ୱ୍ୱାଣି ନ ଦାସ୍ୟତି?

33 Hvem vil anklage Guds udvalgte? Gud er den, som retfærdiggør.

ଈଶ୍ୱରସ୍ୟାଭିରୁଚିତେଷୁ କେନ ଦୋଷ ଆରୋପଯିଷ୍ୟତେ? ଯ ଈଶ୍ୱରସ୍ତାନ୍ ପୁଣ୍ୟୱତ ଇୱ ଗଣଯତି କିଂ ତେନ?

34 Hvem er den, som fordømmer? Kristus er den, som er død, ja, meget mere, som er oprejst, som er ved Guds højre Haand, som ogsaa gaar i Forbøn for os.

ଅପରଂ ତେଭ୍ୟୋ ଦଣ୍ଡଦାନାଜ୍ଞା ୱା କେନ କରିଷ୍ୟତେ? ଯୋଽସ୍ମନ୍ନିମିତ୍ତଂ ପ୍ରାଣାନ୍ ତ୍ୟକ୍ତୱାନ୍ କେୱଲଂ ତନ୍ନ କିନ୍ତୁ ମୃତଗଣମଧ୍ୟାଦ୍ ଉତ୍ଥିତୱାନ୍, ଅପି ଚେଶ୍ୱରସ୍ୟ ଦକ୍ଷିଣେ ପାର୍ଶ୍ୱେ ତିଷ୍ଠନ୍ ଅଦ୍ୟାପ୍ୟସ୍ମାକଂ ନିମିତ୍ତଂ ପ୍ରାର୍ଥତ ଏୱମ୍ଭୂତୋ ଯଃ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଃ କିଂ ତେନ?

35 Hvem skal kunne skille os fra Kristi Kærlighed? Trængsel eller Angest eller Forfølgelse eller Hunger eller Nøgenhed eller Fare eller Sværd?

ଅସ୍ମାଭିଃ ସହ ଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ୟ ପ୍ରେମୱିଚ୍ଛେଦଂ ଜନଯିତୁଂ କଃ ଶକ୍ନୋତି? କ୍ଲେଶୋ ୱ୍ୟସନଂ ୱା ତାଡନା ୱା ଦୁର୍ଭିକ୍ଷଂ ୱା ୱସ୍ତ୍ରହୀନତ୍ୱଂ ୱା ପ୍ରାଣସଂଶଯୋ ୱା ଖଙ୍ଗୋ ୱା କିମେତାନି ଶକ୍ନୁୱନ୍ତି?

36 som der er skrevet: „For din Skyld dræbes vi den hele Dag, vi bleve regnede som Slagtefaar.‟

କିନ୍ତୁ ଲିଖିତମ୍ ଆସ୍ତେ, ଯଥା, ୱଯଂ ତୱ ନିମିତ୍ତଂ ସ୍ମୋ ମୃତ୍ୟୁୱକ୍ତ୍ରେଽଖିଲଂ ଦିନଂ| ବଲିର୍ଦେଯୋ ଯଥା ମେଷୋ ୱଯଂ ଗଣ୍ୟାମହେ ତଥା|

37 Men i alt dette mere end sejre vi ved ham, som elskede os.

ଅପରଂ ଯୋଽସ୍ମାସୁ ପ୍ରୀଯତେ ତେନୈତାସୁ ୱିପତ୍ସୁ ୱଯଂ ସମ୍ୟଗ୍ ୱିଜଯାମହେ|

38 Thi jeg er vis paa, at hverken Død eller Liv eller Engle eller Magter eller noget nærværende eller noget tilkommende eller Kræfter

ଯତୋଽସ୍ମାକଂ ପ୍ରଭୁନା ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟେନେଶ୍ୱରସ୍ୟ ଯତ୍ ପ୍ରେମ ତସ୍ମାଦ୍ ଅସ୍ମାକଂ ୱିଚ୍ଛେଦଂ ଜନଯିତୁଂ ମୃତ୍ୟୁ ର୍ଜୀୱନଂ ୱା ଦିୱ୍ୟଦୂତା ୱା ବଲୱନ୍ତୋ ମୁଖ୍ୟଦୂତା ୱା ୱର୍ତ୍ତମାନୋ ୱା ଭୱିଷ୍ୟନ୍ କାଲୋ ୱା ଉଚ୍ଚପଦଂ ୱା ନୀଚପଦଂ ୱାପରଂ କିମପି ସୃଷ୍ଟୱସ୍ତୁ

39 eller det høje eller det dybe eller nogen anden Skabning skal kunne skille os fra Guds Kærlighed i Kristus Jesus, vor Herre.

ୱୈତେଷାଂ କେନାପି ନ ଶକ୍ୟମିତ୍ୟସ୍ମିନ୍ ଦୃଢୱିଶ୍ୱାସୋ ମମାସ୍ତେ|