Romerne 7
1 Eller vide I ikke, Brødre! (thi jeg taler til saadanne, som kende Loven) at Loven hersker over Mennesket, saa lang Tid han lever?
ʻE Kāinga, ʻikai ʻoku mou ʻilo, (he ʻoku ou lea kiate kinautolu ʻoku ʻilo ʻae fono, ) koeʻuhi ʻoku puleʻi ʻe fono ʻae tangata ʻi he lolotonga pe ʻene moʻui?
2 Den gifte Kvinde er jo ved Loven bunden til sin Mand, medens han lever; men naar Manden dør, er hun løst fra Mandens Lov.
He ko e fefine ʻaia ʻoku ai hono husepāniti, kuo noʻotaki ʻe he fono ki hono husepāniti ʻi he lolotonga ʻene moʻui; pea kapau kuo mate hono husepāniti, kuo movete ai ia mei he fono ʻo hono husepāniti.
3 Derfor skal hun kaldes en Horkvinde, om hun bliver en anden Mands, medens Manden lever; men naar Manden dør, er hun fri fra den Lov, saa at hun ikke er en Horkvinde, om hun bliver en anden Mands.
Pea ko ia, kapau ʻe mali ia mo e tangata kehe, ʻi he lolotonga ʻae moʻui ʻa hono husepāniti, ʻe ui ia ko e tono tangata: pea kapau ʻe mate hono husepāniti, kuo tauʻatāina ai ia mei he fono ko ia; pea kapau ʻe mali ia mo ha tangata kehe, ʻoku ʻikai ko e tono tangata ia.
4 Altsaa ere ogsaa I, mine Brødre! gjorte døde for Loven ved Kristi Legeme, for at I skulle blive en andens, hans, som blev oprejst fra de døde, for at vi skulle bære Frugt for Gud.
Ko ia, ʻe hoku kāinga, kuo mate foki ʻakimoutolu ki he fono ʻi he sino ʻo Kalaisi; koeʻuhi ke mou mali mo ha taha, [ʻio], kiate ia kuo fokotuʻu mei he mate, koeʻuhi ke tupu ʻiate kitautolu ʻae fua ki he ʻOtua.
5 Thi da vi vare i Kødet, vare de syndige Lidenskaber, som vaktes ved Loven, virksomme i vore Lemmer til at bære Frugt for Døden.
He naʻe lolotonga ʻetau ʻi he anga fakakakano, ko e ngaahi holi ʻoe angahala, ʻaia naʻe mei he fono, ne ngāue ia ʻi hotau ngaahi kupuʻi sino, ke fakatupu ʻae fua ki he mate.
6 Men nu ere vi løste fra Loven, idet vi ere bortdøde fra det, hvori vi holdtes nede, saa at vi tjene i Aandens nye Væsen og ikke i Bogstavens gamle Væsen.
Ka ko eni, kuo fakahaofi ʻakitautolu mei he fono, he kuo mate ia ne tau moʻua ki ai; koeʻuhi ke tau tauhi ʻi he fakafoʻou ʻoe loto, kae ʻikai ʻi he mataʻi tohi kuo motuʻa.
7 Hvad skulle vi da sige? er Loven Synd? Det være langt fra! Men jeg kendte ikke Synden uden ved Loven; thi jeg kendte jo ikke Begæringen, hvis ikke Loven sagde: „Du maa ikke begære.‟
Pea ka ko ia, pea te tau pehē ko e hā? Ko e angahala ʻae fono? ʻIkai ʻaupito. He ka ne taʻeʻoua ʻae fono, ne ʻikai te u ʻilo ʻae angahala: he naʻe ʻikai te u ʻilo ʻae holi kovi, ʻo ka ne ʻikai pehē ʻe he fono, “ʻOua naʻa ke manumanu.”
8 Men da Synden fik Anledning, virkede den ved Budet al Begæring i mig; thi uden Lov er Synden død.
Ka ko e angahala, ʻi heʻene meʻa ngāueʻaki ʻae fono, ne fakatupu ʻiate au ʻae ngaahi holi kovi kotoa pē. He naʻe mate ʻae angahala ʻi he ʻikai ai ʻae fono.
9 Og jeg levede engang uden Lov, men da Budet kom, levede Synden op;
He naʻaku moʻui ʻi muʻa taʻeʻiaiʻaefono: kae ʻi he hoko mai ʻae fekau, ne ake ʻae angahala, pea u mate ai.
10 men jeg døde, og Budet, som var til Liv, det fandtes at blive mig til Død;
Pea ko e fekau naʻe tuʻutuʻuni ko e moʻuiʻanga, ne u ʻiloʻi ia ko e mateʻanga.
11 thi idet Synden fik Anledning, forførte den mig ved Budet og dræbte mig ved det.
He ko e angahala, ʻi heʻene meʻa ngāueʻaki ʻae fekau, ne kākaaʻi au, pea ne tāmateʻi ʻaki au.
12 Altsaa er Loven vel hellig, og Budet helligt og retfærdigt og godt.
Pea ko eni, ʻoku māʻoniʻoni ʻae fono, pea māʻoniʻoni, mo angatonu, mo lelei ʻae fekau.
13 Blev da det gode mig til Død? Det være langt fra! Men Synden blev det, for at den skulde vise sig som Synd, idet den ved det gode virkede Død for mig, for at Synden ved Budet skulde blive overvættes syndig.
Pea ka ko ia, pea kuo hoko ʻaia ʻoku lelei ko e mateʻanga kiate au? ʻIkai ʻaupito. Ka ko e angahala, koeʻuhi ke hā ai ia ko e angahala, ne ne meʻa ngāueʻaki ʻaia ʻoku lelei, ke u mate ai au; koeʻuhi ke hā ʻi he fekau ko e angahala ko e fungani ʻi he meʻa ʻoku kovi.
14 Thi vi vide, at Loven er aandelig; men jeg er kødelig, solgt under Synden.
He ʻoku tau ʻilo ʻoku fakalaumālie ʻae fono: ka ʻoku ou fakakakano, kuo fakatau au ke moʻulaloa ki he angahala.
15 Thi jeg forstaar ikke, hvad jeg udfører; thi ikke det, som jeg vil, øver jeg, men hvad jeg hader, det gør jeg.
He ko ia ʻoku ou fai, ʻoku ʻikai te u loto ki ai: pea ko ia ʻoku ou loto ki ai, ko ia ʻoku ʻikai te u fai; ka ko ia ʻoku ou fehiʻa ki ai, ko ia ia ʻoku ou fai.
16 Men naar jeg gør det, jeg ikke vil, saa samstemmer jeg med Loven i, at den er god.
Pea kapau ʻoku ou fai ʻaia ʻoku ʻikai te u loto ki ai, ʻoku ou fakamoʻoni ki he fono ʻoku lelei ia.
17 Men nu er det ikke mere mig, som udfører det, men Synden, som bor i mig.
Pea ko eni, ʻoku ʻikai ko au ʻoku kei fai ia, ka ko e angahala ʻoku ne nofoʻia au.
18 Thi jeg ved, at i mig, det vil sige i mit Kød, bor der ikke godt; thi Villien har jeg vel, men at udføre det gode formaar jeg ikke;
He ʻoku ou ʻilo ʻoku ʻikai ha meʻa lelei ʻe nofoʻia au ʻi hoku kakano: ʻoku ʻiate au ʻae loto fiefai; ka ko hono mafai ʻo ia ʻoku lelei ʻoku ʻikai te u ʻiloʻi.
19 thi det gode, som jeg vil, det gør jeg ikke; men det onde, som jeg ikke vil, det øver jeg.
He ko e lelei ʻoku ou loto ki ai, ʻoku ʻikai te u fai: ka ko e kovi ʻoku ʻikai te u loto ki ai, ko ia ia ʻoku ou fai.
20 Dersom jeg da gør det, som jeg ikke vil, saa er det ikke mere mig, der udfører det, men Synden, som bor i mig.
Pea ko eni, kapau ʻoku ou fai ʻaia ʻoku ʻikai te u loto ki ai, pea ʻoku ʻikai ko au pē ʻoku kei fai ia, ka ko e angahala ʻoku ne nofoʻia au.
21 Saa finder jeg da den Lov for mig, som vil gøre det gode, at det onde ligger mig for Haanden.
Ko ia ʻoku ou ʻiloʻi ha fono ʻiate au, koeʻuhi ʻo kau ka fie fai lelei, ʻoku ofi kiate au ʻae kovi.
22 Thi jeg glæder mig ved Guds Lov efter det indvortes Menneske;
He ʻoku mālie ʻae tangata ʻi loto ʻiate au ʻi he fono ʻae ʻOtua.
23 men jeg ser en anden Lov i mine Lemmer, som strider imod mit Sinds Lov og tager mig fangen under Syndens Lov, som er i mine Lemmer.
Ka ʻoku ou mamata ki he fono ʻe taha ʻi hoku ngaahi kupuʻi sino, ʻoku ne tauʻi ʻae fono ʻo hoku loto, mo ne fakapōpulaʻi au ki he fono ʻoe angahala ʻaia ʻoku ʻi hoku ngaahi kupuʻi sino.
24 Jeg elendige Menneske! hvem skal fri mig fra dette Dødens Legeme?
ʻOiauē, ko au, ko e tangata malaʻia! Ko hai te ne fakamoʻui au mei he sino ʻoe mate ni?
25 Gud ske Tak ved Jesus Kristus, vor Herre! Altsaa: jeg selv tjener med Sindet Guds Lov, men med Kødet Syndens Lov.
ʻOku ou fakafetaʻi ki he ʻOtua ʻia Sisu Kalaisi ko hotau ʻEiki. Pea ko eni, ʻoku ou tauhi ʻeau ʻaki ʻae loto ʻae fono ʻae ʻOtua; ka ko e fono ʻoe angahala ʻaki ʻae kakano.
