Aabenbaringen 21
1 Og jeg saa en ny Himmel og en ny Jord; thi den forrige Himmel og den forrige Jord var veget bort, og Havet var ikke mere.
Pea ne u mamata ki he langi foʻou mo e fonua foʻou: he kuo mole atu ʻae ʻuluaki langi mo e ʻuluaki fonua: pea naʻe ʻikai kei ʻi ai ha tahi.
2 Og jeg saa den hellige Stad, det nye Jerusalem, stige ned fra Himmelen fra Gud, beredet som en Brud, der er smykket for sin Brudgom.
Pea ko au Sione, ne u mamata ki he kolo māʻoniʻoni, ko Selūsalema foʻou, ʻoku ʻalu hifo mei he ʻOtua ʻi he langi, kuo teuteu ʻo hangē ha taʻahine kuo teu ki hono ʻeiki taʻane.
3 Og jeg hørte en høj Røst fra Himmelen, som sagde: Se, Guds Telt er hos Menneskene, og han skal bo hos dem, og de skulle være hans Folk, og Gud selv skal være hos dem og være deres Gud.
Pea ne u fanongo ki he leʻo lahi mei he langi, ʻoku pehē, “Vakai, ko e fale fehikitaki ʻoe ʻOtua ʻoku ʻi he kakai, pea ʻe nofo ia mo kinautolu; pea te nau hoko ko hono kakai, pea ʻe ʻiate kinautolu ʻae ʻOtua, ko honau ʻOtua.
4 Og han skal aftørre hver Taare af deres Øjne, og Døden skal ikke være mere, ej heller Sorg, ej heller Skrig, ej heller Pine skal være mere; thi det forrige er veget bort.
Pea ʻe holoholo ʻe he ʻOtua ʻae loʻimata kotoa pē mei honau mata; pea ʻe ʻikai kei ai ha mate, pe ha ongosia, pe ha tangi, pea ʻe ʻikai kei ai ha mamahi: he kuo mole atu ʻae ngaahi meʻa muʻa.”
5 Og han, som sad paa Tronen, sagde: Se, jeg gør alle Ting nye. Og han siger til mig: Skriv; thi disse Ord ere troværdige og sande.
Pea ko ia naʻe nofo ʻi he nofoʻa fakaʻeiʻeiki naʻe pehē ʻe ia, “Vakai, ʻoku ou fakafoʻou ʻae ngaahi meʻa kotoa pē.” Pea ne pehē mai kiate au, “Tohi: he ʻoku moʻoni mo totonu ʻae ngaahi lea ni.”
6 Og han sagde til mig: De ere skete. Jeg er Alfa og Omega, Begyndelsen og Enden. Jeg vil give den tørstige af Livets Vands Kilde uforskyldt.
Pea ne pehē mai kiate au, “Kuo fai ia. Ko au ko e ʻAlifa mo ʻOmeka, ko e kamataʻanga mo e ngataʻanga. Te u foaki taʻetotongi mei he matavai moʻui kiate ia ʻoku fieinu.
7 Den, som sejrer, skal arve dette, og jeg vil være hans Gud, og han skal være min Søn.
Ko ia ia ʻe ikuna, ʻe maʻu ʻe ia ʻae ngaahi meʻa kotoa pē; pea teu hoko ko hono ʻOtua, pea ʻe hoko ia ko hoku foha.
9 Og en af de syv Engle, som havde de syv Skaaler, der vare fulde af de syv sidste Plager, kom og talte med mig og sagde: Kom, jeg vil vise dig Bruden, Lammets Hustru.
Pea ko e tokotaha ʻi he ʻāngelo ʻe toko fitu, ʻakinautolu naʻe ʻi ai ʻae hina ʻe fitu kuo fonu ʻi he malaʻia fakamui ʻe fitu, naʻe haʻu kiate au, ʻo lea mai kiate au, mo pehē, “Haʻu ki heni, te u fakahā kiate koe ʻae taʻahine, ko e uaifi ʻoe Lami.”
10 Og han førte mig i Aanden hen paa et stort og højt Bjerg og viste mig den hellige Stad, Jerusalem, stigende ned fra Himmelen fra Gud
Pea naʻe ʻāvea au ʻi he laumālie ki ha moʻunga lahi mo māʻolunga ʻo ne fakahā kiate au ʻae kolo lahi ko ia, ʻae Selūsalema māʻoniʻoni, ʻoku ʻalu hifo mei loto langi mei he ʻOtua,
11 med Guds Herlighed. Dens Glans var som den kostbareste Sten, som krystalklar Jaspissten.
Kuo ʻi ai ʻae nāunau ʻoe ʻOtua: pea ko hono maama naʻe tatau mo e maka koloa mahuʻinga lahi ʻaupito, ʻio, ʻe hangē ko e maka ko e sasipa, ʻoku ʻāsinisini ʻo hangē ko e kalisitala;
12 Den havde en stor og høj Mur; den havde tolv Porte og over Portene tolv Engle og paaskrevne Navne, hvilke ere Israels Børns tolv Stammers;
Pea naʻe ai hono ʻa naʻe lahi mo māʻolunga, pea naʻe hongofulu ma ua hono ngaahi matapā, pea naʻe ʻi he ngaahi matapā ʻae ʻāngelo ʻe toko hongofulu ma toko ua, pea naʻe tohi ʻi ai ʻae hingoa, ʻa ia [ko e hingoa ]ʻoe faʻahinga ʻe hongofulu ma ua ʻoe fānau ʻa ʻIsileli:
13 mod Øst tre Porte og mod Nord tre Porte og mod Syd tre Porte og mod Vest tre Porte.
Naʻe tolu ʻae matapā ki he potu hahake; naʻe tolu ʻae matapā ki he potu tokelau; naʻe tolu ʻae matapā ki he potu tonga; naʻe tolu ʻae matapā ki he potu lulunga.
14 Og Stadens Mur havde tolv Grundstene, og paa dem Lammets tolv Apostles tolv Navne.
Pea ko e ʻā ʻoe kolo, naʻe hongofulu ma ua hono ngaahi tuʻunga, pea naʻe ʻi ai ʻae hingoa ʻae ʻaposetolo ʻe toko hongofulu ma toko ua ʻoe lami.
15 Og han, som talte med mig, havde en Maalestok, et Guldrør, for at han skulde maale Staden og dens Porte og dens Mur.
Pea ko ia naʻa ne talanoa mai kiate au, naʻa ne maʻu ʻae vaʻa kaho koula, ke fuofua ʻaki ʻae kolo, mo hono ngaahi matapā, mo hono ʻā.
16 Og Staden ligger i Firkant, og dens Længde er lige saa stor som Bredden. Og han maalte Staden med Røret: Tolv Tusinde Stadier; dens Længde, Bredde og Højde ere lige.
Pea ʻoku tapa fā tatau pe ʻae kolo, pea ʻoku tatau hono lōloa mo hono māukupu: pea ne fuofua ʻaki ʻae vaʻa kaho ʻae kolo, ko e maile ʻe taha afe mo e nimangeau. Ko hono lōloa mo hono māukupu mo hono māʻolunga ʻoku tatau pe.
17 Og han maalte dens Mur, hundrede og fire og fyrretyve Alen, efter Menneskemaal, hvilket er Englemaal.
Pea naʻe fuofua ʻae ʻā, ko e kiupite ʻe teau ma fāngofulu ma fā, ʻi he fuofua ʻoe tangata, ʻa ia, ko e ʻāngelo.
18 Og dens Murværk var Jaspis, og Staden var rent Guld, lig det rene Glar.
Pea naʻe langa ʻaki ʻa hono ʻā ʻae sasipa: pea ko e kolo ko e koula haohaoa, ʻo hangē ha sioʻata ʻāsinisini.
19 Stadmurens Grundstene vare prydede med alle Haande Ædelstene: Den første Grundsten var Jaspis, den anden Safir, den tredje Kalkedon, den fjerde Smaragd,
Pea ko e ngaahi tuʻunga ʻoe ʻā ʻoe kolo, naʻe sipa; ko hono ua, ko e safaia; ko hono tolu, ko e kalisitone; ko hono fā, ko e ʻemalata;
20 den femte Sardonyks, den sjette Sarder, den syvende Krysolit, den ottende Beryl, den niende Topas, den tiende Krysopras, den ellevte Hyacint, den tolvte Ametyst.
Ko hono nima, ko e satoniki; ko hono ono, ko e satio; ko hono fitu, ko e kalisolaite; ko hono valu, ko e pelili; ko hono hiva, ko e topasi ko hono hongofulu, ko e kelaisapaso ko hono hongofulu ma taha, ko e sasini; ko hono hongofulu ma ua, ko e ʻametisi.
21 Og de tolv Porte vare tolv Perler, hver af Portene var af een Perle, og Stadens Gade var rent Guld som gennemsigtigt Glar.
Pea ko hono matapā ʻe hongofulu ma ua, ko e mataʻitofe ʻe hongofulu ma ua; naʻe taki taha pe ʻae mataʻitofe ʻi he matapā: pea ko e hala lahi ʻoe kolo, ko e koula haohaoa, ʻo hangē ha sioʻata ʻāsinisini.
22 Og jeg saa intet Tempel i den; thi dens Tempel er Herren, Gud, den almægtige, og Lammet.
Pea naʻe ʻikai te u mamata ʻi ai ki ha fale tapu: he ko hono fale tapu ʻoʻona ʻae ʻEiki ko e ʻOtua Māfimafi pea mo e Lami.
23 Og Staden trænger ikke til Sol eller Maane til at skinne for den; thi Guds Herlighed oplyste den, og Lammet var dens Lys.
Pea naʻe ʻikai ʻaonga ʻae laʻā ki he kolo, pe ko e māhina, ke ulo ʻi ai: he ʻoku fakamaama ia 'e he naunau 'oe 'Otua, pea ko e Lami, ko hono maama ia 'o'ona.
24 Og Folkeslagene skulle vandre i dens Lys, og Jordens Konger bringe deres Herlighed til den,
Pea ko e ngaahi pule'anga 'o kinautolu 'e fakamo'ui te nau 'a'eva 'i hono maama: pea 'oku 'omi ki ai 'e he ngaahi tu'i 'o māmani ʻa honau nāunau mo e fakaʻapaʻapa.
25 og dens Porte skulle ikke lukkes om Dagen; thi Nat skal ikke være der,
Pea ʻe ʻikai tāpuni ʻa hono ngaahi matapā ʻi he ʻaho; he koeʻuhi ʻe ʻikai ʻi ai ha pō.
26 og de skulle bringe Folkeslagenes Herlighed og Ære til den.
Pea te nau ʻomi ki ai ʻae nāunau mo e fakaʻapaʻapa ʻoe ngaahi puleʻanga.
27 Og intet urent skal komme ind i den, ej heller nogen, som øver Vederstyggelighed og Løgn; kun de, som ere skrevne i Lammets Livets Bog.
Pea ʻe ʻikai ʻaupito hū ki ai ha meʻa ʻoku fakaʻuli, pe fai fakalielia, pe loi: ka ko kinautolu pe ʻoku tohi ʻi he tohi ʻoe moʻui ʻae Lami.
