Aabenbaringen 16

1 Og jeg hørte en høj Røst fra Templet sige til de syv Engle: Gaar hen og udgyder Guds Harmes syv Skaaler over Jorden!

ตต: ปรํ มนฺทิราตฺ ตานฺ สปฺตทูตานฺ สมฺภาษมาณ เอษ มหารโว มยาศฺราวิ, ยูยํ คตฺวา เตภฺย: สปฺตกํเสภฺย อีศฺวรสฺย โกฺรธํ ปฺฤถิวฺยำ สฺราวยตฯ

2 Og den første gik hen og udgød sin Skaal over Jorden, og der kom slemme og onde Bylder paa de Mennesker, som havde Dyrets Mærke, og dem, som tilbade dets Billede.

ตต: ปฺรถโม ทูโต คตฺวา สฺวกํเส ยทฺยทฺ อวิทฺยต ตตฺ ปฺฤถิวฺยามฺ อสฺราวยตฺ ตสฺมาตฺ ปโศ: กลงฺกธาริณำ ตตฺปฺรติมาปูชกานำ มานวานำ ศรีเรษุ วฺยถาชนกา ทุษฺฏวฺรณา อภวนฺฯ

3 Og den anden Engel udgød sin Skaal i Havet, og det blev til Blod som af en død, og hver levende Sjæl i Havet døde.

ตต: ปรํ ทฺวิตีโย ทูต: สฺวกํเส ยทฺยทฺ อวิทฺยต ตตฺ สมุเทฺร 'สฺราวยตฺ เตน ส กุณปสฺถโศณิตรูปฺยภวตฺ สมุเทฺร สฺถิตาศฺจ สรฺเวฺว ปฺราณิโน มฺฤตฺยุํ คตา: ฯ

4 Og den tredje Engel udgød sin Skaal i Floderne og Vandkilderne, og de bleve til Blod.

อปรํ ตฺฤตีโย ทูต: สฺวกํเส ยทฺยทฺ อวิทฺยต ตตฺ สรฺวฺวํ นทีษุ ชลปฺรสฺรวเณษุ จาสฺราวยตฺ ตตสฺตานิ รกฺตมยานฺยภวนฺฯ อปรํ โตยานามฺ อธิปสฺย ทูตสฺย วาคิยํ มยา ศฺรุตาฯ

5 Og jeg hørte Vandenes Engel sige: Retfærdig er du, som er, og som var, du hellige, fordi du har fældet denne Dom;

วรฺตฺตมานศฺจ ภูตศฺจ ภวิษฺยํศฺจ ปรเมศฺวร: ฯ ตฺวเมว นฺยายฺยการี ยทฺ เอตาทฺฤกฺ ตฺวํ วฺยจารย: ฯ

6 thi de have udøst helliges og Profeters Blod, og du har givet dem Blod at drikke; de ere det værd.

ภวิษฺยทฺวาทิสาธูนำ รกฺตํ ไตเรว ปาติตํฯ โศณิตํ ตฺวนฺตุ เตโภฺย 'ทาสฺตตฺปานํ เตษุ ยุชฺยเต๚

7 Og jeg hørte Alteret sige: Ja, Herre, Gud, du almægtige! sande og retfærdige ere dine Domme.

อนนฺตรํ เวทีโต ภาษมาณสฺย กสฺยจิทฺ อยํ รโว มยา ศฺรุต: , เห ปรศฺวร สตฺยํ ตตฺ เห สรฺวฺวศกฺติมนฺ ปฺรโภฯ สตฺยา นฺยายฺยาศฺจ สรฺวฺวา หิ วิจาราชฺญาสฺตฺวทียกา: ๚

8 Og den fjerde Engel udgød sin Skaal over Solen; og det blev givet den at brænde Menneskene med Ild.

อนนฺตรํ จตุรฺโถ ทูต: สฺวกํเส ยทฺยทฺ อวิทฺยต ตตฺ สรฺวฺวํ สูรฺเยฺย 'สฺราวยตฺ ตไสฺม จ วหฺนินา มานวานฺ ทคฺธุํ สามรฺถฺยมฺ อทายิฯ

9 Og Menneskene brændtes i stor Hede og bespottede Guds Navn, som har Magt over disse Plager; og de omvendte sig ikke til at give ham Ære.

เตน มนุษฺยา มหาตาเปน ตาปิตาเสฺตษำ ทณฺฑานามฺ อาธิปตฺยวิศิษฺฏเสฺยศฺวรสฺย นามานินฺทนฺ ตตฺปฺรศํสารฺถญฺจ มน: ปริวรฺตฺตนํ นากุรฺวฺวนฺฯ

10 Og den femte Engel udgød sin Skaal over Dyrets Trone; og dets Rige blev formørket, og de tyggede deres Tunger af Pine.

ตต: ปรํ ปญฺจโม ทูต: สฺวกํเส ยทฺยทฺ อวิทฺยต ตตฺ สรฺวฺวํ ปโศ: สึหาสเน 'สฺราวยตฺ เตน ตสฺย ราษฺฏฺรํ ติมิราจฺฉนฺนมฺ อภวตฺ โลกาศฺจ เวทนาการณาตฺ สฺวรสนา อทํทศฺยตฯ

11 Og de bespottede Himmelens Gud for deres Piner og for deres Bylder; og de omvendte sig ikke fra deres Gerninger.

สฺวกียวฺยถาวฺรณการณาจฺจ สฺวรฺคสฺถมฺ อนินฺทนฺ สฺวกฺริยาภฺยศฺจ มนำสิ น ปราวรฺตฺตยนฺฯ

12 Og den sjette Engel udgød sin Skaal over den store Flod Eufrat; og dens Vand borttørredes, for at Vejen kunde beredes for Kongerne fra Solens Opgang.

ตต: ปรํ ษษฺโฐ ทูต: สฺวกํเส ยทฺยทฺ อวิทฺยต ตตฺ สรฺวฺวํ ผราตาโขฺย มหานเท 'สฺราวยตฺ เตน สูรฺโยฺยทยทิศ อาคมิษฺยตำ ราชฺญำ มารฺคสุคมารฺถํ ตสฺย โตยานิ ปรฺยฺยศุษฺยนฺฯ

13 Og jeg saa, at der af Dragens Mund og af Dyrets Mund og af den falske Profets Mund udgik tre urene Aander, som lignede Padder.

อนนฺตรํ นาคสฺย วทนาตฺ ปโศ รฺวทนาตฺ มิถฺยาภวิษฺยทฺวาทินศฺจ วทนาตฺ นิรฺคจฺฉนฺตสฺตฺรโย 'ศุจย อาตฺมาโน มยา ทฺฤษฺฏาเสฺต มณฺฑูกาการา: ฯ

14 Thi de ere Dæmoners Aander, som gøre Tegn; og de gaa ud til hele Jorderiges Konger for at samle dem til Krigen paa Guds, den almægtiges, store Dag.

ต อาศฺจรฺยฺยกรฺมฺมการิโณ ภูตานามฺ อาตฺมาน: สนฺติ สรฺวฺวศกฺติมต อีศฺวรสฺย มหาทิเน เยน ยุทฺเธน ภวิตวฺยํ ตตฺกฺฤเต กฺฤตฺสฺรชคโต ราชฺญา: สํคฺรหีตุํ เตษำ สนฺนิธึ นิรฺคจฺฉนฺติฯ

15 — Se, jeg kommer som en Tyv. Salig er den, som vaager og bevarer sine Klæder, saa han ikke skal gaa nøgen, og man skal se hans Skam. —

อปรมฺ อิพฺริภาษยา หรฺมฺมคิทฺโทนามกสฺถเน เต สงฺคฺฤหีตา: ฯ

16 Og de samlede dem til det Sted, som kaldes paa Hebraisk Harmagedon.

ปศฺยาหํ ไจรวทฺ อาคจฺฉามิ โย ชน: ปฺรพุทฺธสฺติษฺฐติ ยถา จ นคฺน: สนฺ น ปรฺยฺยฏติ ตสฺย ลชฺชา จ ยถา ทฺฤศฺยา น ภวติ ตถา สฺววาสำสิ รกฺษติ ส ธนฺย: ฯ

17 Og den syvende Engel udgød sin Skaal i Luften; og fra Templet, fra Tronen udgik der en høj Røst, som sagde: Det er sket.

ตต: ปรํ สปฺตโม ทูต: สฺวกํเส ยทฺยทฺ อวิทฺยต ตตฺ สรฺวฺวมฺ อากาเศ 'สฺราวยตฺ เตน สฺวรฺคียมนฺทิรมธฺยสฺถสึหาสนาตฺ มหารโว 'ยํ นิรฺคต: สมาปฺติรภวทิติฯ

18 Og der kom Lyn og Røster og Tordener; og der blev et stort Jordskælv, hvis Mage ikke har været, siden der blev Mennesker til paa Jorden, et saadant Jordskælv, saa stort.

ตทนนฺตรํ ตฑิโต รวา: สฺตนิตานิ จาภวนฺ, ยสฺมินฺ กาเล จ ปฺฤถิวฺยำ มนุษฺยา: สฺฤษฺฏาสฺตมฺ อารภฺย ยาทฺฤงฺมหาภูมิกมฺป: กทาปิ นาภวตฺ ตาทฺฤคฺ ภูกมฺโป 'ภวตฺฯ

19 Og den store Stad blev til tre Dele, og Folkeslagenes Stæder faldt; og Gud kom det store Babylon i Hu for at give det Bægeret med sin Vredes Harmes Vin.

ตทานีํ มหานครี ตฺริขณฺฑา ชาตา ภินฺนชาตียานำ นคราณิ จ นฺยปตนฺ มหาพาพิลฺ เจศฺวเรณ สฺวกียปฺรจณฺฑโกปมทิราปาตฺรทานารฺถํ สํสฺมฺฤตาฯ

20 Og hver Ø flyede, og Bjerge bleve ikke fundne.

ทฺวีปาศฺจ ปลายิตา คิรยศฺจานฺตหิตา: ฯ

21 Og en stærk Hagel, centnertung, faldt ned fra Himmelen paa Menneskene; og Menneskene bespottede Gud for Hagelens Plage, thi dens Plage var meget stor.

คคนมณฺฑลาจฺจ มนุษฺยาณามฺ อุปรฺเยฺยไกกโทฺรณปริมิตศิลานำ มหาวฺฤษฺฏิรภวตฺ ตจฺฉิลาวฺฤษฺเฏ: เกฺลศาตฺ มนุษฺยา อีศฺวรมฺ อนินฺทมฺ ยตสฺตชฺชาต: เกฺลโศ 'ตีว มหานฺฯ