< Salme 95 >
1 Kommer, lader os synge med Fryd for Herren, lader os raabe af Glæde for vor Frelses Klippe!
Gelin, RAB'be sevinçle haykıralım, Bizi kurtaran kayaya sevinç çığlıkları atalım,
2 Lader os komme frem for hans Ansigt med Tak, lader os raabe af Glæde for ham med Psalmer!
Şükranla huzuruna çıkalım, O'na sevinç ilahileri yükseltelim!
3 Thi Herren er en stor Gud, ja, en stor Konge over alle Guder.
Çünkü RAB ulu Tanrı'dır, Bütün ilahların üstünde ulu kraldır.
4 I hans Haand ere Jordens Dybder, og Bjergenes Højder høre ham til.
Yerin derinlikleri O'nun elindedir, Dağların dorukları da O'nun.
5 Havet er hans, og han har skabt det, og hans Hænder have dannet det tørre Land.
Deniz O'nundur, çünkü O yarattı, Karaya da O'nun elleri biçim verdi.
6 Kommer, lader os tilbede og nedbøje os, lader os bøje Knæ for Herren, vor Skabers Ansigt!
Gelin, tapınalım, eğilelim, Bizi yaratan RAB'bin önünde diz çökelim.
7 Thi han er vor Gud, og vi ere det Folk, han føder, og den Hjord, hans Haand leder: Vilde I dog i Dag høre hans Røst!
Çünkü O Tanrımız'dır, Bizse O'nun otlağının halkı, Elinin altındaki koyunlarız. Bugün sesini duyarsanız,
8 Forhærder ikke eders Hjerte, som ved Meriba, som paa den Dag ved Massa udi Ørken,
Meriva'da, o gün çölde, Massa'da olduğu gibi, Yüreklerinizi nasırlaştırmayın.
9 hvor eders Fædre fristede mig; de prøvede mig, og de saa min Gerning.
Yaptıklarımı görmelerine karşın, Atalarınız orada beni sınayıp denediler.
10 Fyrretyve Aar kededes jeg ved den Slægt og sagde: De ere et Folk, som farer vild med Hjertet, de kendte ikke mine Veje,
Kırk yıl o kuşaktan hep iğrendim, “Yüreği kötü yola sapan bir halktır” dedim, “Yollarımı bilmiyorlar.”
11 saa at jeg svor i min Vrede: De skulle ikke komme til min Hvile!
Bu yüzden öfkeyle ant içtim: “Huzur diyarıma asla girmeyecekler!”