Salme 95

1 Kommer, lader os synge med Fryd for Herren, lader os raabe af Glæde for vor Frelses Klippe!

Pójdźcież, śpiewajmy Panu; wykrzykujmy skale zbawienia naszego.

2 Lader os komme frem for hans Ansigt med Tak, lader os raabe af Glæde for ham med Psalmer!

Uprzedźmy oblicze jego z chwałą; psalmy mu śpiewajmy.

3 Thi Herren er en stor Gud, ja, en stor Konge over alle Guder.

Albowiem Pan jest Bóg wielki, i król wielki nade wszystkich bogów.

4 I hans Haand ere Jordens Dybder, og Bjergenes Højder høre ham til.

W jegoż rękach są głębokości ziemi, i wierzchy gór jego są.

5 Havet er hans, og han har skabt det, og hans Hænder have dannet det tørre Land.

Jegoż jest morze, bo je on uczynił; i ziemia, którą ręce jego ukształtowały.

6 Kommer, lader os tilbede og nedbøje os, lader os bøje Knæ for Herren, vor Skabers Ansigt!

Pójdźcie, kłaniajmy się, a upadajmy przed nim; klękajmy przed Panem, stworzycielem naszym.

7 Thi han er vor Gud, og vi ere det Folk, han føder, og den Hjord, hans Haand leder: Vilde I dog i Dag høre hans Røst!

Onci jest zaiste Bóg nasz, a myśmy lud pastwiska jego, i owce rąk jego. Dziś, jeźli głos jego usłyszycie,

8 Forhærder ikke eders Hjerte, som ved Meriba, som paa den Dag ved Massa udi Ørken,

Nie zatwardzajcież serca swego, jako w Meryba, a jako czasu kuszenia na puszczy.

9 hvor eders Fædre fristede mig; de prøvede mig, og de saa min Gerning.

Kiedy mię kusili ojcowie wasi, doświadczylić mię, i widzieli sprawy moje.

10 Fyrretyve Aar kededes jeg ved den Slægt og sagde: De ere et Folk, som farer vild med Hjertet, de kendte ikke mine Veje,

Przez czterdzieści lat miałem spór z tym narodem, i rzekłem: Lud ten błądzi sercem, a nie poznali dróg moich;

11 saa at jeg svor i min Vrede: De skulle ikke komme til min Hvile!

Którymem przysiągł w popędliwości mojej, że nie wnijdą do odpocznienia mego.