Salme 94

1 Herre! Gud, hvem Hævnen hører til, Gud, hvem Hævnen hører til, aabenbar dig herligt!

ای خداوند، ای خدای انتقام گیرنده، قدرتت را نشان بده.

2 Rejs dig, du Jordens Dommer! bring Gengældelse over de hovmodige.

ای داور جهان، برخیز و متکبران را به سزای اعمالشان برسان.

3 Herre! hvor længe skulle de ugudelige, hvor længe skulle de ugudelige fryde sig?

گناهکاران تا به کی پیروز و سرافراز خواهند بود؟

4 De udgyde en Strøm af Ord, de føre fræk Tale; de rose sig selv, alle de, som øve Uret.

همهٔ بدکاران، گستاخ و ستمگر هستند و حرفهای ناروا می‌زنند.

5 Herre! de knuse dit Folk og plage din Arv.

قوم تو را از بین می‌برند و بر بندگانت ظلم می‌کنند.

6 De ihjelslaa Enken og den fremmede og myrde de faderløse.

بیوه‌زنان و غریبان و یتیمان را می‌کشند.

7 Og de sagde: Herren ser det ikke, og Jakobs Gud mærker det ikke.

این ستمکاران می‌گویند: «خداوند ما را نمی‌بیند و خدای یقعوب متوجهٔ کارهای ما نمی‌شود.»

8 Giver dog Agt, I ufornuftige iblandt Folket! og I Daarer! naar ville I blive kloge?

ای قوم من، چرا اینقدر نادان هستید؟ کِی عاقل خواهید شد؟

9 Mon han, som plantede Øret, ikke skulde høre? eller mon han, som dannede Øjet, ikke skulde se?

آیا خدا که به ما گوش داده است، خودش نمی‌شنود؟ او که به ما چشم داده است، آیا نمی‌بیند؟

10 Mon han, som advarer Hedningerne, ikke skulde straffe? han, som lærer et Menneske Kundskab!

او که همهٔ قومها را مجازات می‌کند، آیا شما را مجازات نخواهد کرد؟ او که همه چیز را به انسان می‌آموزد، آیا نمی‌داند که شما چه می‌کنید؟

11 Herren kender Menneskenes Tanker, thi de ere Forfængelighed.

خداوند از افکار انسان آگاه است و می‌داند که آنها پوچ و بی‌ارزش‌اند.

12 Salig er den Mand, som du, Herre! advarer, og den, du underviser ud af din Lov

خوشا به حال کسی که تو، ای خداوند، او را تأدیب می‌کنی و قوانین خود را به او می‌آموزی.

13 for at skaffe ham Hvile fra de onde Dage, indtil der bliver gravet en Grav for den ugudelige.

چنین شخصی، در روزهایی که تو گناهکاران را گرفتار می‌سازی و نابود می‌کنی، آسوده‌خاطر و در امان خواهد بود.

14 Thi Herren skal ikke opgive sit Folk og ej forlade sin Arv.

خداوند قوم برگزیدهٔ خود را ترک نخواهد کرد و ایشان را از یاد نخواهد برد.

15 Thi Retten skal vende tilbage til Retfærdighed, og alle de oprigtige af Hjertet skulle efterfølge den.

بار دیگر داوری از روی عدل و انصاف اجرا خواهد شد و همهٔ درستکاران از آن پشتیبانی خواهند کرد.

16 Hvo staar hos mig imod de onde? hvo stiller sig hos mig imod dem, som gøre Uret?

کیست که به طرفداری از من برخیزد و در مقابل گناهکاران ایستادگی کند؟ چه کسی حاضر است با من علیه بدکاران بجنگد؟

17 Dersom Herren ikke havde været min Hjælp, da havde min Sjæl paa lidet nær boet i det stille.

اگر خداوند مددکار من نمی‌بود به‌زودی از بین می‌رفتم.

18 Der jeg sagde: Min Fod snublede, da opholdt, o Herre! din Miskundhed mig.

وقتی فریاد زدم که پاهایم می‌لغزند! تو، ای خداوند پر محبت، به فریادم رسیدی و دست مرا گرفتی.

19 Der jeg havde mange Bekymringer i mit Inderste, da forlystede din Trøst min Sjæl.

هنگامی که فکرم ناراحت و دلم بی‌قرار است، ای خداوند، تو مرا دلداری می‌دهی و به من آسودگی خاطر می‌بخشی.

20 Skulde Ondskabens Trone have Samkvem med dig? den, som gør Uret tvært imod, hvad Ret er?

آیا حکمرانان شرور از حمایت تو برخوردار خواهند بود که به نام قانون هر نوع ظلمی را مرتکب می‌شوند؟

21 De slaa sig sammen skarevis imod en retfærdigs Sjæl, og de fordømme uskyldigt Blod.

آنها علیه درستکاران توطئه می‌چینند و بی‌گناهان را به مرگ محکوم می‌کنند.

22 Men Herren blev mig en Befæstning, og min Gud blev mig en Tilflugts Klippe.

اما خداوند صخره و پناهگاه من است و مرا از هر گزندی حفظ می‌کند.

23 Og han har ladet deres Uret falde tilbage over dem og skal udrydde dem for deres Ondskab; Herren vor Gud skal udrydde dem.

خداوند، شریران و بدکاران را به سزای اعمالشان خواهد رسانید و آنها را از بین خواهد برد. آری، خداوند، خدای ما، ایشان را نابود خواهد کرد.