Salme 92

1 En Psalme, en Sang paa Sabbatens Dag.

Een psalm; een lied voor de Sabbat. Heerlijk is het, Jahweh te loven, Uw Naam te prijzen, Allerhoogste,

2 Det er godt at takke Herren og at lovsynge dit Navn, du Højeste!

‘s Morgens vroeg uw goedheid te roemen, En uw trouw in de nacht:

3 at kundgøre din Miskundhed om Morgenen og din Sandhed om Natten

Op lier en harp, Met citerslag.

4 paa de ti Strenge og paa Psalteren til Harpens Klang.

Want Gij hebt mij verblijd door uw daden, o Jahweh, En ik juich om het werk uwer handen.

5 Thi, Herre! du har glædet mig ved dit Værk; jeg vil synge med Fryd om dine Hænders Gerninger.

Hoe groot zijn uw werken, o Jahweh, Hoe peilloos diep uw gedachten!

6 Herre! hvor store ere dine Gerninger, dine Tanker ere meget dybe.

Dom, wie dàt niet erkent; Dwaas, wie dàt niet begrijpt.

7 En ufornuftig Mand kender det ikke, og en Daare forstaar ikke dette.

Wanneer dan de zondaars groeien als gras, En al de boosdoeners bloeien: Dan is het, om voor altijd te gronde te gaan,

8 Naar de ugudelige grønnes som en Urt, og alle de, som gøre Uret, blomstre, er det til deres Ødelæggelse stedse og altid.

Maar Gij, Jahweh, blijft eeuwig verheven!

9 Men du, Herre, er høj evindelig.

Ja, uw vijanden, Jahweh, lopen hun bederf tegemoet, En alle boosdoeners worden verstrooid.

10 Thi se, dine Fjender, Herre! thi se, dine Fjender skulle omkomme, alle de, som gøre Uret, skulle adspredes.

Maar mijn hoorn heft zich op als die van een buffel, Met verse olie word ik gezalfd;

11 Men du ophøjede mit Horn som Enhjørningens; jeg er overgydt med frisk Olie.

Vol vreugde ziet mijn oog op mijn vijanden neer, Hoort mijn oor van die mij bestrijden.

12 Og mit Øje saa paa mine Fjender, mine Øren hørte paa de onde, som opstode imod mig.

Maar de rechtvaardige groeit als een palm, Als de ceder op de Libanon rijst hij omhoog.

13 Den retfærdige skal grønnes som et Palmetræ, han skal vokse som et Cedertræ paa Libanon.

Zij worden in Jahweh’s tempel geplant, En bloeien in de voorhoven van onzen God;

14 De, som ere plantede i Herrens Hus, de skulle grønnes i vor Guds Forgaarde.

Zij dragen nog vrucht als ze oud zijn, En blijven nog sappig en fris.

15 De skulle endnu bære Frugt, naar de ere graahærdede, de skulle være saftige og grønne til at forkynde, at Herren er oprigtig, min Klippe, og at der ikke er Uret hos ham.

Zo verkondigen ze, dat Jahweh gerecht is, Mijn Rots, aan wien geen onrecht kleeft!