Salme 90

1 Herre! du har været vor Bolig fra Slægt til Slægt.

Modlitwa Mojżesza, męża Bożego. Panie, ty byłeś naszą ucieczką z pokolenia na pokolenie.

2 Før Bjergene bleve til, og du dannede Jorden og Jorderige, fra Evighed til Evighed er du Gud.

Zanim zrodziły się góry, zanim ukształtowałeś ziemię i świat, od wieków na wieki ty [jesteś] Bogiem.

3 Du vender det med et Menneske, at han bliver knust; og du siger: Kommer igen, I Menneskens Børn!

Obracasz człowieka w proch i mówisz: Wracajcie, synowie ludzcy.

4 Thi tusinde Aar ere for dine Øjne som den Dag i Gaar, naar den er forbigangen; og som en Nattevagt.

Tysiąc lat bowiem w twoich oczach [jest] jak dzień wczorajszy, który minął, i jak straż nocna.

5 Du bortskyller dem, de blive som en Søvn, om Morgenen ere de som Græs, der gaar bort.

Porywasz ich jakby powodzią, są [jak] sen i jak trawa, która rośnie o poranku.

6 Om Morgenen blomstrer det, og det gaar bort, om Aftenen afhugges det og tørres.

Rano kwitnie i rośnie, [a] wieczorem zostaje skoszona i usycha.

7 Thi vi fortæres i din Vrede, og vi forfærdes i din Harme.

Giniemy bowiem od twego gniewu i jesteśmy przerażeni twoją zapalczywością.

8 Du har sat vore Misgerninger for dine Øjne, vor skjulte Synd for dit Ansigts Lys.

Położyłeś przed sobą nasze nieprawości, nasze skryte [grzechy] w świetle twego oblicza.

9 Thi alle vore Dage ere svundne bort i din Vrede, vi have hentæret vore Aar som en Tanke.

Wszystkie nasze dni przemijają z powodu twego gniewu, nasze lata nikną jak westchnienie.

10 Vore Aars Dage, de ere halvfjerdsindstyve Aar, og er der Styrke, firsindstyve Aar; og deres Stolthed er Møje og Forfængelighed; thi hastelig gaar den forbi, og vi flyve derfra.

Liczbą naszych dni jest lat siedemdziesiąt, a jeśli sił starczy, lat osiemdziesiąt, a to, co w nich najlepsze, to [tylko] kłopot i cierpienie, bo [szybko] mijają, a my odlatujemy.

11 Hvo kender din Vredes Magt og din Harme, saaledes som Frygten for dig udkræver?

Któż zna srogość twego gniewu? Albo [kto], bojąc się ciebie, [zna] twoją zapalczywość?

12 Lær os saaledes at tælle vore Dage, at vi bekomme Visdom i Hjertet.

Naucz [nas] liczyć nasze dni, abyśmy przywiedli serce do mądrości.

13 Vend om, Herre! hvor længe —? og lad det gøre dig ondt over dine Tjenere.

Powróć, PANIE. Jak długo [jeszcze]? Zlituj się nad swymi sługami.

14 Mæt os aarle med din Miskundhed, saa ville vi synge med Fryd og være glade i alle vore Dage.

Nasyć nas z rana twoim miłosierdziem, abyśmy mogli się cieszyć i radować przez wszystkie nasze dni.

15 Glæd os efter de Dage, som du har plaget os, efter de Aar, som vi have set Ulykke.

Spraw nam radość według dni, w których nas trapiłeś; według lat, w których zaznaliśmy zła.

16 Lad din Gerning aabenbares for dine Tjenere og din Herlighed over deres Børn.

Niech się ukaże twoim sługom twoje dzieło, a twoja chwała ich synom.

17 Og Herrens, vor Guds, Livsalighed være over os, og gør du vore Hænders Gerning fast for os, ja, gør vore Hænders Gerning fast!

Niech dobroć PANA, naszego Boga, będzie z nami; i utwierdź wśród nas dzieło naszych rąk; utwierdź dzieło naszych rąk!