Salme 90
1 Herre! du har været vor Bolig fra Slægt til Slægt.
E KA Haku, he puuhonua no oe no makou i kela hanauna i keia hanauna.
2 Før Bjergene bleve til, og du dannede Jorden og Jorderige, fra Evighed til Evighed er du Gud.
Mamua aku o ka hanau ana o na mauna, A me kou hoomaka ana i ka honua a me ke ao nei, O oe no ke Akua, mai kahiko loa mai, a mau loa aku no.
3 Du vender det med et Menneske, at han bliver knust; og du siger: Kommer igen, I Menneskens Børn!
Ke hoihoi aku nei oe i ke kanaka i ka lepo; A olelo mai no hoi, E hoi oukou, e na keiki a kanaka.
4 Thi tusinde Aar ere for dine Øjne som den Dag i Gaar, naar den er forbigangen; og som en Nattevagt.
No ka mea, o na makahiki he tausani imua o kou mau maka, Ua like no me ka la inehinei i hala aku la, Me he kiai la hoi o ka po.
5 Du bortskyller dem, de blive som en Søvn, om Morgenen ere de som Græs, der gaar bort.
Hookahe aku no oe ia lakou, he hiamoe no lakou; I ke kakahiaka kupu mai no ia me he mauu la.
6 Om Morgenen blomstrer det, og det gaar bort, om Aftenen afhugges det og tørres.
Pua mai no ia i ke kakahiaka a mohala iho, A i ke ahiahi ua okiia ia ilalo a mae wale iho la.
7 Thi vi fortæres i din Vrede, og vi forfærdes i din Harme.
No ka mea, ua hoopauia makou i kou huhu, Ua oki loa hoi makou i kou inaina.
8 Du har sat vore Misgerninger for dine Øjne, vor skjulte Synd for dit Ansigts Lys.
Ua kau no oe i ko makou hewa imua ou, A mo ka makou mea malu, ma ka malamalama o kou maka.
9 Thi alle vore Dage ere svundne bort i din Vrede, vi have hentæret vore Aar som en Tanke.
No ka mea, i kou huhu, ua hala'e ko makou mau la a pau; Ke hoopau nei makou i ko makou mau makahiki me he manao la.
10 Vore Aars Dage, de ere halvfjerdsindstyve Aar, og er der Styrke, firsindstyve Aar; og deres Stolthed er Møje og Forfængelighed; thi hastelig gaar den forbi, og vi flyve derfra.
O na la o ko makou mau makahiki. He kanahiku, makahiki iloko o laila; Aka, ina no ka ikaika he kanawalu makahiki lakou, Alaila, o ko lakou ikaika, he luhi wale no ia, a me ke kaumaha; No ka mea, hooki koke ia ia, a lele aku la makou.
11 Hvo kender din Vredes Magt og din Harme, saaledes som Frygten for dig udkræver?
Owai ka mea i ike i ka ikaika o kou huhu? No ka mea, e like me ka makau ia oe, pela no kou ukiuki mai.
12 Lær os saaledes at tælle vore Dage, at vi bekomme Visdom i Hjertet.
E ao mai oe i ka helu i ko makou mau la, I komo mai ai ke akamai iloko o ko makou naau.
13 Vend om, Herre! hvor længe —? og lad det gøre dig ondt over dine Tjenere.
E hoi mai oe, e Iehova, pehea la ka loihi? A e minamina mai hoi i kau poe kauwa.
14 Mæt os aarle med din Miskundhed, saa ville vi synge med Fryd og være glade i alle vore Dage.
E hoomaona koke mai oe ia makou i ka lokomaikai, I hauoli ai makou, a olioli hoi i ko makou mau la a pau.
15 Glæd os efter de Dage, som du har plaget os, efter de Aar, som vi have set Ulykke.
E hoohauoli mai oe ia makou, e like me na la o kou hoopilikia ana ia makou, A me na makahiki hoi a makou i ike ai i ka hewa.
16 Lad din Gerning aabenbares for dine Tjenere og din Herlighed over deres Børn.
E hoike mai oe i kau hana i kau poe kauwa, A me kou hanohano hoi i ka lakou poe keiki.
17 Og Herrens, vor Guds, Livsalighed være over os, og gør du vore Hænders Gerning fast for os, ja, gør vore Hænders Gerning fast!
E hoonoho mai maluna o makou i ke aloha o Iehova ko makou Akua: E hoopaa mai oe i ka hana a ko makou lima me makou; Oia, o ka hana a ko makou mau lima, e hoopaa mai oe ia.
