Salme 90
1 Herre! du har været vor Bolig fra Slægt til Slægt.
Allah adamı Musanın duası. Ey Xudavənd, bütün nəsillərdən bəri Bizə pənah yeri olmusan.
2 Før Bjergene bleve til, og du dannede Jorden og Jorderige, fra Evighed til Evighed er du Gud.
Dağlara təvəllüd verməmişdən əvvəl, Kainatı, dünyanı doğmazdan əvvəl Əzəldən axıradək Allah Sənsən.
3 Du vender det med et Menneske, at han bliver knust; og du siger: Kommer igen, I Menneskens Børn!
İnsanları torpağa çevirirsən, Deyirsən: «Qoy bəşər övladları toza dönsün».
4 Thi tusinde Aar ere for dine Øjne som den Dag i Gaar, naar den er forbigangen; og som en Nattevagt.
Sənin gözündə min il ötən bir günə, Bir gecə növbəsinə bənzər.
5 Du bortskyller dem, de blive som en Søvn, om Morgenen ere de som Græs, der gaar bort.
İnsanları silirsən, çəkilirlər, Elə bil ki yuxudurlar. Sanki sübh çağı yerdə bitən otdurlar,
6 Om Morgenen blomstrer det, og det gaar bort, om Aftenen afhugges det og tørres.
Səhər boy atar, çiçək açar, Axşamsa solar, quruyar.
7 Thi vi fortæres i din Vrede, og vi forfærdes i din Harme.
Qəzəbindən məhv oluruq, Hiddətindən vəlvələyə düşürük.
8 Du har sat vore Misgerninger for dine Øjne, vor skjulte Synd for dit Ansigts Lys.
Hüzurunda təqsirlərimizi üzə çıxarmısan, Gizli günahlarımıza üzünün işığını salmısan.
9 Thi alle vore Dage ere svundne bort i din Vrede, vi have hentæret vore Aar som en Tanke.
Ömür-günümüz Sənin qəzəbin altında keçir, İllərimiz bir nəfəs tək tükənir.
10 Vore Aars Dage, de ere halvfjerdsindstyve Aar, og er der Styrke, firsindstyve Aar; og deres Stolthed er Møje og Forfængelighed; thi hastelig gaar den forbi, og vi flyve derfra.
Yetmiş il ömür sürərik, Sağlam olsaq, səksənə yetişərik. Ən yaxşı çağımız belə, zəhmətlə, kədərlə keçir, Ömrümüz tez bitir, uçub-gedir.
11 Hvo kender din Vredes Magt og din Harme, saaledes som Frygten for dig udkræver?
Axı qəzəbinin gücünü kim dərk edə bilər? Hirsinin vahiməsini kim duya bilər?
12 Lær os saaledes at tælle vore Dage, at vi bekomme Visdom i Hjertet.
Bizə öyrət nə qədər ömrümüz var, Qoy qəlbimiz hikmətli olsun.
13 Vend om, Herre! hvor længe —? og lad det gøre dig ondt over dine Tjenere.
Əl çək, ya Rəbb! Nə vaxtadək qəzəbindən dönməyəcəksən? Sən qullarına rəhm et.
14 Mæt os aarle med din Miskundhed, saa ville vi synge med Fryd og være glade i alle vore Dage.
Səhər-səhər bizə doyunca məhəbbət göstər, Qoy ömrümüz boyu sevinib fərəhlənək.
15 Glæd os efter de Dage, som du har plaget os, efter de Aar, som vi have set Ulykke.
Bizi zülmə saldığın günlər qədər, Bəlaya düşdüyümüz illər qədər sevindir.
16 Lad din Gerning aabenbares for dine Tjenere og din Herlighed over deres Børn.
Əməllərin qullarına, Əzəmətin övladlarına görünsün.
17 Og Herrens, vor Guds, Livsalighed være over os, og gør du vore Hænders Gerning fast for os, ja, gør vore Hænders Gerning fast!
Ey Xudavənd Allahımız, bizimlə xoş rəftar et, Əllərimizin zəhmətini uğurlu et, Bəli, bizim əllərimizin zəhmətini uğurlu et.
