Salme 89
1 En Undervisning; af Ethan, Esrahiteren. Jeg vil synge om Herrens Naadegerninger evindelig, jeg vil kundgøre din Sandhed med min Mund fra Slægt til Slægt.
Nauczający (złożony) od Etana Ezrahytczyka. O miłosierdziach Pańskich na wieki śpiewać będę; od narodu do narodu opowiadać będę usty swemi prawdę twoję.
2 Thi jeg har sagt: Din Naade skal bygges op evindelig, i Himlene skal du grundfæste din Sandhed:
Rzekłem bowiem: Miłosierdzie na wieki budowane będzie; na niebiosach utwierdziłeś prawdę twoję, o którejś rzekł:
3 „Jeg har gjort en Pagt med min udvalgte, jeg har tilsvoret David, min Tjener:
Postanowiłem przymierze z wybranym moim: przysiągłem Dawidowi, słudze swemu,
4 Evindelig vil jeg stadfæste din Sæd, og jeg har bygget din Trone fra Slægt til Slægt.‟ (Sela)
Że aż na wieki utwierdzę nasienie twoje, a zbuduję od narodu do narodu stolicę twoję. (Sela)
5 Og Himlene, Herre! skulle prise din underfulde Gerning og din Sandhed i de helliges Menighed.
Przetoż, Panie! wysławiają niebiosa cud twój, i prawdę twoję w zgromadzeniu świętych.
6 Thi hvem i Skyen kan maale sig med Herren? hvo er Herren lig iblandt Gudernes Børn?
Albowiem któż na niebie przyrównany może być Panu? kto podobien jest Panu między synami mocarzów?
7 en Gud saare frygtelig i de helliges hemmelige Raad og forfærdelig over alle, som ere trindt omkring ham!
I w zgromadzeniu świętych bardzo jest Bóg straszliwy, a straszny nade wszystkich, którzy są około niego.
8 Herre, Gud Zebaoth! hvo er som du stormægtig, o Herre? og din Sandhed er trindt omkring dig.
Panie, Boże zastępów! któż jest jakoś ty, Pan mocny? bo prawda twoja jest około ciebie.
9 Du hersker over det hovmodige Hav; naar dets Bølger rejse sig, da bringer du dem til at lægge sig.
Ty panujesz nad nadętością morską; gdy się podnoszą nawałności jego, ty je skracasz.
10 Du knuste Rahab, saa den blev som den ihjelslagne, du bortspredte dine Fjender med din stærke Arm.
Tyś potawrł Egipt jako zranionego; mocą ramienia twego rozproszyłeś nieprzyjaciół twoich.
11 Dig tilhøre Himlene, dig tilhører ogsaa Jorden, du har grundfæstet Jorderige og, hvad deri er.
Twojeć są niebiosa, twoja też i ziemia; okrąg świata i pełność jego tyś ugruntował.
12 Du skabte Norden og Sønden, Thabor og Hermon fryde sig i dit Navn.
Tyś stworzył północy i południe; Tabor i Hermon śpiewają o imieniu twojem.
13 Du har en Arm med Styrke, din Haand er stærk, din højre Haand er ophøjet.
Ramię twoje mocne jest; można jest ręka twoja, a wywyższona jest prawica twoja.
14 Retfærdighed og Dom ere din Trones Befæstning, Miskundhed og Sandhed gaa frem for dit Ansigt.
Sprawiedliwość i sąd są gruntem stolicy twojej; miłosierdzie i prawda uprzedzają oblicze twoje.
15 Saligt er det Folk, som kender Frydesangen; Herre! i dit Ansigts Lys vandre de.
Błogosławiony lud, który zna dźwięk twój; Panie! w światłości oblicza twego chodzić będą.
16 I dit Navn skulle de fryde sig den ganske Dag, og i din Retfærdighed ophøjes de.
W imieniu twojem weselić się będą każdego dnia, a w sprwiedliwości twojej wywyższać się będą.
17 Thi du er deres Styrkes Pris, og i din Velbehagelighed ophøjer du vort Horn.
Boś ty jest chwałą mocy ich, a za wolą twoją wywyższy się róg nasz.
18 Thi Herren er vort Skjold og den Hellige i Israel vor Konge.
Bo od Pana jest tarcza nasza, a od świętego Izraelskiego król nasz.
19 Da talte du til din Hellige i et Syn og sagde: Jeg har beredet Hjælp ved en Kæmpe, jeg har ophøjet en udvalgt ud af Folket.
W on czas mówiąc w widzeniu do świętego twego rzekłeś: Położyłem ratunek w ręku mocarza, wywyższyłem wybranego z ludu.
20 Jeg har fundet David, min Tjener, jeg har salvet ham med min hellige Olie.
Znalazłem Dawida, sługę mego; olejkiem świętym moim pomazałem go.
21 Ved ham skal min Haand holde fast, og min Arm skal styrke ham.
Przetoż ręka moja będzie stała przy nim, a ramię moje posili go.
22 Fjenden skal ikke plage ham, og en uretfærdig Mand skal ikke trænge ham.
Nie uciśnie go nieprzyjaciel, a syn nieprawości nie utrapi go.
23 Men jeg vil sønderknuse hans Modstandere for hans Ansigt og slaa dem, som hade ham.
Bo potrę przed twarzą jego przeciwników jego, a tych, którzy go mają w nienawiści, porażę.
24 Men min Sandhed og min Miskundhed skulle være med ham, i mit Navn skal hans Horn ophøjes.
Nadto prawda moja i miłosierdzie moje z nim będzie, a w imieniu mojem wywyższony będzie róg jego.
25 Og jeg vil udstrække hans Haand til Havet og hans højre Haand til Floderne.
I położę na morzu rękę jego i na rzekach prawicę jego.
26 Han skal paakalde mig og sige: Du er min Fader, min Gud og min Frelses Klippe.
On wołając rzecze: Tyś ojciec mój, Bóg mój, i skała zbawienia mego,
27 Og jeg vil gøre ham til den førstefødte, til den højeste over Kongerne paa Jorden.
Ja go też za pierworodnego wystawię, i za wyższego nad królami ziemi.
28 Jeg vil bevare ham min Miskundhed evindelig, og min Pagt skal holdes ham trolig.
Na wieki mu zachowam miłosierdzie moje, a przymierze moje stałe będzie przy nim.
29 Og jeg vil lade hans Sæd bestaa evindelig, og hans Trone, saa længe Himmelens Dage vare.
I uczynię, że na wieki będzie trwało nasienie jego, a stolica jego jako dni niebios.
30 Dersom hans Børn forlade min Lov, og de ikke vandre i mine Befalinger,
Ale jeźliby synowie jego opuścili zakon mój, a w sądach moich nie chodzili;
31 dersom de vanhellige mine Skikke og ikke holde mine Bud:
Jeźliby ustawy moje splugawili, a przykazań moich nie przestrzegali:
32 Da vil jeg hjemsøge deres Overtrædelse med Riset og deres Misgerning med Plager.
Tedy nawiedzę rózgą przestępstwo ich, a karaniem nieprawość ich.
33 Men min Miskundhed vil jeg ikke tage fra ham og ikke svige min Sandhed.
Ale miłosierdzia swego nie odejmę od niego, ani skłamię przeciw prawdzie mojej.
34 Jeg vil ikke vanhellige min Pagt og ikke forandre det, som er gaaet over mine Læber.
Nie splugawię przymierza mego, a tego, co wyszło z ust moich, nie odmienię.
35 Eet har jeg svoret ved min Hellighed, jeg vil ikke lyve for David:
Razem przysiągł przez świętobliwość moję, że nie skłamię Dawidowi,
36 Hans Sæd skal blive evindelig, og hans Trone som Solen for mig;
A że nasienie jego zostanie na wieki, a stolica jego jako słońce przedemną;
37 den skal befæstes som Maanen evindelig; og Vidnet i Skyen er trofast. (Sela)
Jako miesiąc będzie utwierdzone na wieki, i jako świadkowie na niebie godnowierni. (Sela)
38 Men nu har du forkastet og foragtet ham, du er fortørnet paa din Salvede.
Aleś go ty odrzucił i wzgardził; rozgniewałeś się na pomazańca twego.
39 Du har tilintetgjort Pagten med din Tjener, du har vanhelliget hans Krone ned i Støvet.
Zrzuciłeś przymierze z sługą twoim; strąciłeś na ziemię koronę jego.
40 Du har nedrevet alle hans Mure, du har bragt Ødelæggelse over hans Befæstninger.
Roztargałeś wszystkie płoty jego, i basztyś jego rozwalił.
41 Alle, som gik forbi paa Vejen, have plyndret ham, han er bleven til Spot for sine Naboer.
Szarpają go wszyscy, którzy drogą mimo idą; pośmiewiskiem jest i sąsiadom swoim.
42 Du har ophøjet hans Modstanderes højre Haand, du har glædet alle hans Fjender.
Wywyższyłeś prawicę przeciwników jego; uweseliłeś wszysstkich nieprzyjaciół jego.
43 Ja, du lader hans skarpe Sværd vige tilbage og har ikke ladet ham bestaa i Krigen.
I ostrze miecza jego stępiłeś, a nie ratowałeś go w bitwie.
44 Du har ladet hans Glans høre op og kastet hans Trone til Jorden.
Zniosłeś ochędóstwo jego, a stolicę jego uderzyłeś o ziemię.
45 Du har forkastet hans Ungdoms Dage, du har skjult ham med Haan. (Sela)
Ukróciłeś dni młodości jego, a przyodziałeś go hańbą. (Sela)
46 Hvor længe, Herre! vil du skjule dig evindelig? hvor længe skal din Harme brænde som Ild?
Dokądże, Panie! na wiekiż się kryć będziesz? także będzie jako ogień pałać zapalczywość twoja?
47 Kom i Hu, hvad en Levetid er, til hvilken Forfængelighed du har skabt alle Menneskens Børn?
Wspomnijże na mię, jako krótki jest wiek mój; azaś próżno stworzył wszystkich synów ludzkich?
48 Hvo er den Mand, som lever og ikke skal se Døden? som kan fri sin Sjæl fra Dødsrigets Vold? (Sela) (Sheol h7585)
Któż z ludzi tak żyć może, aby nie oglądał śmierci? któż wyrwie duszę swą z mocy grobu? (Sela) (Sheol h7585)
49 Herre! hvor ere dine forrige Naadegerninger, som du tilsvor David i din Sandhed?
Gdzież są litości twoje dawne, o Panie! któreś przysiągł Dawidowi w prawdzie swej?
50 Herre! kom dine Tjeneres Forsmædelse i Hu, som jeg bærer i min Barm, den fra alle de mange Folkefærd,
Wspomnij, Panie! na zelżywość sług twoich, a jakom ponosił wzgardę w zanadrzu swem od wszystkich narodów możnych.
51 med hvilken dine Fjender have bespottet, Herre! med hvilken de have bespottet din Salvedes Fodspor.
Panie! jako urągali nieprzyjaciele twoi, jako urągali ścieżkom pomazańca twego.
52 Lovet være Herren evindelig! Amen, ja, amen.
Niech będzie błogosławiony Pan aż na wieki. Amen, Amen.
