< Salme 89 >
1 En Undervisning; af Ethan, Esrahiteren. Jeg vil synge om Herrens Naadegerninger evindelig, jeg vil kundgøre din Sandhed med min Mund fra Slægt til Slægt.
Magaawit ako mahitungod sa mahigugmaong-kalolot ni Jehova sa walay katapusan: Pinaagi sa akong baba igapadayag ko ang imong pagka-matinumanon sa tanang mga kaliwatan.
2 Thi jeg har sagt: Din Naade skal bygges op evindelig, i Himlene skal du grundfæste din Sandhed:
Kay miingon ako: Ang kalooy pagatukoron sa walay katapusan; Sa maong mga kalangitan ang imong pagkamatinumanon igapahamutang.
3 „Jeg har gjort en Pagt med min udvalgte, jeg har tilsvoret David, min Tjener:
Gibuhat ko ang tugon uban sa akong pinili, Nanumpa ako kang David nga akong alagad:
4 Evindelig vil jeg stadfæste din Sæd, og jeg har bygget din Trone fra Slægt til Slægt.” (Sela)
Pagalig-onon ko ang imong kaliwat sa walay katapusan, Ug tukoron ko ang imong trono ngadto sa tanang mga kaliwatan. (Selah)
5 Og Himlene, Herre! skulle prise din underfulde Gerning og din Sandhed i de helliges Menighed.
Ug ang kalangitan magadayeg sa imong mga katingalahan, Oh Jehova; Ang imong pagkamatinumanon usab diha sa katilingban sa mga balaan.
6 Thi hvem i Skyen kan maale sig med Herren? hvo er Herren lig iblandt Gudernes Børn?
Kay kinsa man sa mga langit ang ikagtanding kang Jehova? Kinsa sa taliwala sa mga anak sa mga gamhanan nga makasama kang Jehova?
7 en Gud saare frygtelig i de helliges hemmelige Raad og forfærdelig over alle, som ere trindt omkring ham!
Dios nga hilabihan pagkamakali-lisang sa katilingban sa mga balaan, Ug takus kahadlokan ibabaw niadtong tanan nga nanaglibut kaniya?
8 Herre, Gud Zebaoth! hvo er som du stormægtig, o Herre? og din Sandhed er trindt omkring dig.
Oh Jehova, Dios sa mga panon, Kinsa ba ang gamhanan, nga sama kanimo, Oh Jehova? Ug ang imong pagkamatinumanon anaa nagalibut kanimo.
9 Du hersker over det hovmodige Hav; naar dets Bølger rejse sig, da bringer du dem til at lægge sig.
Ang pagkagarboso sa dagat ginaharian nimo: Sa diha nga ang mga balud niana motoybo, imong pagalinawon (sila)
10 Du knuste Rahab, saa den blev som den ihjelslagne, du bortspredte dine Fjender med din stærke Arm.
Imong gikuniskunis si Rahab, ingon sa usa ka tawo nga gipatay; Sa bukton sa imong pagkalig-on gipapatlaag mo ang imong mga kaaway.
11 Dig tilhøre Himlene, dig tilhører ogsaa Jorden, du har grundfæstet Jorderige og, hvad deri er.
Ang mga kalangitan imo man, ang yuta usab imo man: Ang kalibutan ug ang kahupnganan niana, imong gitukod (sila)
12 Du skabte Norden og Sønden, Thabor og Hermon fryde sig i dit Navn.
Ang amihanan ug ang habagatan, imong gibuhat (sila) Ang Tabor ug Hermon nanagkalipay sa imong ngalan.
13 Du har en Arm med Styrke, din Haand er stærk, din højre Haand er ophøjet.
Ikaw may bukton nga makagagahum; Kusgan ang imong kamot, ug taas ang imong toong kamot.
14 Retfærdighed og Dom ere din Trones Befæstning, Miskundhed og Sandhed gaa frem for dit Ansigt.
Ang pagkamatarung ug ang justicia mao ang patukoranan sa imong trono: Ang mahigugmaong-kalolot ug ang kamatuoran magauna sa imong nawong.
15 Saligt er det Folk, som kender Frydesangen; Herre! i dit Ansigts Lys vandre de.
Bulahan ang katawohan nga nakaila sa malipayong tingog sa trompeta: Managlakaw (sila) Oh Jehova, sa kahayag sa imong pamayhon.
16 I dit Navn skulle de fryde sig den ganske Dag, og i din Retfærdighed ophøjes de.
Sa imong ngalan managkalipay (sila) sa tibook nga adlaw; Ug sa imong pagkamatarung (sila) pagabayawon.
17 Thi du er deres Styrkes Pris, og i din Velbehagelighed ophøjer du vort Horn.
Kay ikaw mao ang himaya sa ilang kalig-on; Ug tungod sa imong kahamuot ang among sungay pagabayawon.
18 Thi Herren er vort Skjold og den Hellige i Israel vor Konge.
Kay ang among taming iya ni Jehova; Ug ang among hari iya sa Balaan sa Israel.
19 Da talte du til din Hellige i et Syn og sagde: Jeg har beredet Hjælp ved en Kæmpe, jeg har ophøjet en udvalgt ud af Folket.
Unya ikaw misulti sa panan-awon sa imong mga balaan, Ug miingon: Akong gipahamutang ang panabang ibabaw sa usa ka makagagahum; Gibayaw ko ang usa ka pinili gikan sa katawohan.
20 Jeg har fundet David, min Tjener, jeg har salvet ham med min hellige Olie.
Hikaplagan ko si David nga akong alagad; Gidihog ko siya sa akong lana nga balaan:
21 Ved ham skal min Haand holde fast, og min Arm skal styrke ham.
Nga kaniya ang akong kamot mapalig-on; Ang akong bukton magapabaskug kaniya.
22 Fjenden skal ikke plage ham, og en uretfærdig Mand skal ikke trænge ham.
Ang kaaway dili makadaug gikan kaniya, Ni ang anak sa kadautan makasakit kaniya.
23 Men jeg vil sønderknuse hans Modstandere for hans Ansigt og slaa dem, som hade ham.
Ug pagadasmagan ko ang mga kaaway sa atubangan niya, Ug pagalaglagon ko (sila) nga nanagdumot kaniya.
24 Men min Sandhed og min Miskundhed skulle være med ham, i mit Navn skal hans Horn ophøjes.
Apan ang akong pagkamatinumanon ug ang akong mahigugmaong-kalolot magauban kaniya; Ug tungod sa akong ngalan pagabayawon ang iyang sungay.
25 Og jeg vil udstrække hans Haand til Havet og hans højre Haand til Floderne.
Akong igabutang usab ang iyang kamot ibabaw sa dagat, Ug ang iyang toong kamot ibabaw sa mga suba.
26 Han skal paakalde mig og sige: Du er min Fader, min Gud og min Frelses Klippe.
Siya magatu-aw kanako: Ikaw mao ang akong Amahan, Dios ko, ug ang bato sa akong kaluwasan.
27 Og jeg vil gøre ham til den førstefødte, til den højeste over Kongerne paa Jorden.
Himoon ko usab siya nga akong panganay, Ang labing hataas sa mga hari sa yuta.
28 Jeg vil bevare ham min Miskundhed evindelig, og min Pagt skal holdes ham trolig.
Nga magatipig ako alang kaniya sa akong mahigugmaong-kalolot sa walay katapusan; Ug ang akong tugon magapadayon uban kaniya.
29 Og jeg vil lade hans Sæd bestaa evindelig, og hans Trone, saa længe Himmelens Dage vare.
Ug ang iyang kaliwat usab himoon ko nga magapadayon sa walay katapusan, Ug ang iyang trono ingon sa mga adlaw sa langit.
30 Dersom hans Børn forlade min Lov, og de ikke vandre i mine Befalinger,
Kong ang iyang mga anak magabiya sa akong Kasugoan, Ug dili magalakaw sa akong mga tulomanon;
31 dersom de vanhellige mine Skikke og ikke holde mine Bud:
Kong pagalapason nila ang akong kabalaoran, Ug dili magabantay sa akong mga sugo;
32 Da vil jeg hjemsøge deres Overtrædelse med Riset og deres Misgerning med Plager.
Nan, pagadu-awon ko ang ilang mga paglapas uban sa baras, Ug ang ilang kasal-anan uban sa mga labud.
33 Men min Miskundhed vil jeg ikke tage fra ham og ikke svige min Sandhed.
Apan dili ko hutdon sa pagkuha ang akong mahigugmaong-kalolot gikan kaniya, Ni pagakawangon ko ang akong pagkamatinumanon.
34 Jeg vil ikke vanhellige min Pagt og ikke forandre det, som er gaaet over mine Læber.
Dili ko pagalapason ang akong tugon, Ni pagailisdan ang butang nga migula sa akong mga ngabil.
35 Eet har jeg svoret ved min Hellighed, jeg vil ikke lyve for David:
Sa makausa manumpa ako pinaagi sa akong pagkabalaan: Dili ako magabakak kang David:
36 Hans Sæd skal blive evindelig, og hans Trone som Solen for mig;
Ang iyang kaliwat magapadayon sa walay katapusan, Ug ang iyang trono ingon sa adlaw sa atubangan ko.
37 den skal befæstes som Maanen evindelig; og Vidnet i Skyen er trofast. (Sela)
Ingon sa bulan pagalig-onon kini sa walay katapusan, Ug ingon sa usa ka saksi nga matinumanon diha sa mga langit. (Selah)
38 Men nu har du forkastet og foragtet ham, du er fortørnet paa din Salvede.
Apan ikaw nagsalikway ug nagdumili, Ikaw naaligutgut sa imong dinihog.
39 Du har tilintetgjort Pagten med din Tjener, du har vanhelliget hans Krone ned i Støvet.
Ikaw nagdumot sa tugon sa imong ulipon: Gipasipalahan mo ang iyang purongpurong pinaagi sa pagsalibay niini ngadto sa yuta.
40 Du har nedrevet alle hans Mure, du har bragt Ødelæggelse over hans Befæstninger.
Gipangguba mo ang tanan niyang mga coral; Gipanggub-on mo ang iyang mga kuta.
41 Alle, som gik forbi paa Vejen, have plyndret ham, han er bleven til Spot for sine Naboer.
Nanagpanulis kaniya ang tanang mga nanagpangagi sa dalan: Siya nahimong usa ka kaulawan sa iyang mga isigkatawo.
42 Du har ophøjet hans Modstanderes højre Haand, du har glædet alle hans Fjender.
Gibayaw mo ang toong kamot sa iyang mga kabatok; Imong gipapaglipay ang tanan niyang mga kaaway.
43 Ja, du lader hans skarpe Sværd vige tilbage og har ikke ladet ham bestaa i Krigen.
Oo, ginalumping mo ang sulab sa iyang pinuti, Ug wala mo siya patindoga sa gubat.
44 Du har ladet hans Glans høre op og kastet hans Trone til Jorden.
Ikaw nagpalong sa iyang kasiga, Ug gipukan mo ang iyang trono sa yuta.
45 Du har forkastet hans Ungdoms Dage, du har skjult ham med Haan. (Sela)
Gipahamub-an mo ang mga adlaw sa iyang pagkabatan-on: Giputos mo siya sa kaulaw. (Selah)
46 Hvor længe, Herre! vil du skjule dig evindelig? hvor længe skal din Harme brænde som Ild?
Hangtud anus-a ba, Oh Jehova? pagatagoon mo ang imong kaugalingon sa walay katapusan? Hangtud anus-a ba nga magadilaab ang imong kaligutgut sama sa kalayo?
47 Kom i Hu, hvad en Levetid er, til hvilken Forfængelighed du har skabt alle Menneskens Børn?
Oh hinumdumi nga pagkahamubo sa akong panahon: Kay unsang kakawangan nga gibuhat mo sa tanang mga anak sa mga tawo!
48 Hvo er den Mand, som lever og ikke skal se Døden? som kan fri sin Sjæl fra Dødsrigets Vold? (Sela) (Sheol )
Kinsa bang tawohana ang mabuhi, ug dili makakita sa kamatayon, Nga magaluwas sa iyang kalag gikan sa gahum sa Sheol? (Selah) (Sheol )
49 Herre! hvor ere dine forrige Naadegerninger, som du tilsvor David i din Sandhed?
Ginoo, hain na ang imong unang mga mahigugmaong-kalolot, Nga imong gipanumpa kang David sa imong pagkamatinumanon?
50 Herre! kom dine Tjeneres Forsmædelse i Hu, som jeg bærer i min Barm, den fra alle de mange Folkefærd,
Hinumdumi, Ginoo, ang kaulawan sa imong mga ulipon, Giunsa ko pagdala sa sulod nako ang kaulaw sa tanang mga gamhanang katawohan,
51 med hvilken dine Fjender have bespottet, Herre! med hvilken de have bespottet din Salvedes Fodspor.
Nga gipakaulaw sa imong mga kaaway, Oh Jehova, Nga nanagpakaulaw (sila) sa mga lakang sa imong dinihog.
52 Lovet være Herren evindelig! Amen, ja, amen.
Bulahan si Jehova sa walay katapusan. Amen, ug Amen.