< Salme 88 >
1 En Sang, en Psalme; af Koras Børn; til Sangmesteren; til Makalath-Leanoth; en Undervisning af Heman, Esrahiteren. Herre, min Frelses Gud! jeg har raabt om Dagen, ja, om Natten for dig.
Nkunga bana ba Kole kuidi pfumu minyimbidi; bayimbidila mu flute. Nkunga Hemani muisi Ezilakite. A Yave, Nzambi yoyi yeti kuphukisa, muini ayi builu ndieti yamikina va ntualꞌaku.
2 Lad min Bøn komme for dit Ansigt, bøj dit Øre til mit Raab!
Bika lusambulu luama lutula va ntualꞌaku; balula dikutu diaku bu ndilembo yamikina.
3 Thi min Sjæl er mæt af Ulykker, og mit Liv er Dødsriget nær. (Sheol )
Bila muelꞌama wufulukidi mu ziphasi ayi luzingu luama lufikimini tsi yi bafua. (Sheol )
4 Jeg agtes lige med dem, som fare ned i Hulen, jeg er som en Mand uden Kraft,
Ndidi mu ntanda wu batu bobo bankuenda ku diyilu ndieka banga mutu kambulu zingolo.
5 løsladt iblandt de døde, som de ihjelslagne, der ligge i Graven, hvilke du ikke ydermere kommer i Hu, da de ere udrevne af din Haand.
Ndidi wuvuanda va ndambu lufua, banga batu bavondo; bobo badi baleka mu ku tsi bafua; bobo wunkambu buela tebukilanga moyo, bobo wusia buela bela mayindu ko.
6 Du har lagt mig i Hulen hernedenunder, i de mørke, i de dybe Steder.
Ngeyo wuthula mu dibulu dinneni, mu tombi kinkobo.
7 Din Vrede har lagt sig tungt paa mig, og du trænger mig med alle dine Bølger. (Sela)
Miangu miaku mimbuila ayi zitu midi Minu ndidiamusu kuidi ngeyo mu mayo maku moso.
8 Du har fjernet mine Kyndinger langt fra mig, du har gjort mig vederstyggelig for dem, jeg er indelukket og gaar ikke ud.
Ngeyo wuphambisa mu bakundi bama bakiluzolo ngeyo wukhitula kima ki khemi kuidi bawu. Ndidi wukangama ayi ndilendi baka bu tinina ko.
9 Mit Øje er bedrøvet af Elendighed; Herre! jeg har raabt til dig den ganske Dag, jeg har udbredt mine Hænder til dig.
Meso mama meka mbumbuluka mu diambu di ziphasi; ngeyo ndintela; a Yave, kadika lumbu kuidi ngeyo ndinonuna mioko miama.
10 Vil du vel gøre Undere for de døde? eller skulle Dødninger opstaa, skulle de takke dig? (Sela)
Wulenda kuaku monisa matsiminanga maku kuidi mutu wufua e? Bafua balenda fuluka ayi kuzitisa e?
11 Fortælles der vel i Graven om din Miskundhed? om din Sandhed i Dødens Bo?
Balenda yolukila luzolo luaku mu tsi bafua ayi kikhuikizi kiaku mu mbivusu e?
12 Kendes vel dine Undere i Mørket? eller din Retfærdighed i Forglemmelsens Land?
Matsiminanga maku malenda zabakanga mu bibuangu bidi tombi voti mavanga maku masonga mu ntoto wowo batu bazimbakana mambu moso e?
13 Men jeg har raabt til dig Herre! og min Bøn kommer dig i Møde om Morgenen.
Vayi minu kuidi ngeyo ndinyamikina mu tomba lusadusu, mu nsuka lusambulu luama lunkuiza va ntualꞌaku.
14 Hvorfor, Herre! forkaster du min Sjæl? du skjuler dit Ansigt for mig.
Bila mbi ngeyo Yave wundozidi e? Ayi bila mbi wulembo tsuekila zizi kiaku e?
15 Elendig er jeg og som en døende fra min Ungdom af; jeg bærer paa Rædsel for dig, jeg maa fortvivle.
Tona mu bumuana buama minu ndidi mu phasi ndidi wukangama mu lufua Ndimona ziphasi mu tsisi aku ayi ndieka wukambu diana.
16 Din Vredes Flammer ere gaaede hen over mig; Rædsler for dig have tilintetgjort mig.
Miangu miaku mingolo mimbuididi tsisi aku yimbunga.
17 De have omringet mig som Vande den ganske Dag, de have omspændt mig tilsammen.
Mu lumbu kimvimba yawu yinzungidila banga khuka nlangu yawu yitungu kumbina mvimba.
18 Du har fjernet min Ven og Stalbroder langt fra mig; mine Kyndinger ere Mørkets Sted.
Ngeyo mu bandiatanga yama ayi mu bakiluzolo bama tombi kiawu nkundi ama wukuikama.