Salme 81

1 Til Sangmesteren; til Githith; af Asaf.

Müzik şefi için - Gittit üzerine - Asaf'ın mezmuru Sevincinizi dile getirin gücümüz olan Tanrı'ya, Sevinç çığlıkları atın Yakup'un Tanrısı'na!

2 Synger med Fryd for Gud, vor Styrke, raaber med Glæde for Jakobs Gud!

Çalgıya başlayın, tef çalın, Tatlı sesli lir ve çenk çınlatın.

3 Istemmer Lovsang, og giver Trommen, den liflige Harpe med Psalteren hid!

Yeni Ay'da, dolunayda, Boru çalın bayram günümüzde.

4 Blæser i Trompeten ved Nymaane, ved Fuldmaane, til vor Højtidsdag!

Çünkü bu İsrail için bir kuraldır, Yakup'un Tanrısı'nın ilkesidir.

5 Thi den er en Skik i Israel, en Lov for Jakobs Gud.

Tanrı Mısır'a karşı yürüdüğünde, Yusuf soyuna koydu bu koşulu. Orada tanımadığım bir ses işittim:

6 Den satte han til et Vidnesbyrd i Josef, der han drog ud imod Ægyptens Land; jeg hørte en Røst, som jeg ikke kendte:

“Sırtındaki yükü kaldırdım, Ellerin küfeden kurtuldu” diyordu,

7 „Jeg tog Byrden bort fra hans Skuldre, hans Hænder bleve befriede fra Bærekurven.

“Sıkıntıya düşünce seslendin, seni kurtardım, Gök gürlemesinin ardından sana yanıt verdim, Meriva sularında seni sınadım. (Sela)

8 Du paakaldte i Nøden, og jeg udfriede dig; jeg bønhørte dig fra Tordenskyens Skjul, jeg prøvede dig ved Meriba Vande. (Sela)

“Dinle, ey halkım, seni uyarıyorum; Ey İsrail, keşke beni dinlesen!

9 Hør, mit Folk! og jeg vil vidne imod dig; Israel! gid du vilde høre mig.

Aranızda yabancı ilah olmasın, Başka bir ilaha tapmayın!

10 Der skal ingen fremmed Gud være hos dig, og du skal ikke tilbede andre Folks Gud.

Seni Mısır'dan çıkaran Tanrın RAB benim. Ağzını iyice aç, doldurayım!

11 Jeg er Herren din Gud, som førte dig op fra Ægyptens Land; lad din Mund vidt op, og jeg vil fylde den.

“Ama halkım sesimi dinlemedi, İsrail bana boyun eğmek istemedi.

12 Men mit Folk hørte ikke min Røst, og Israel vilde ikke tjene mig.

Ben de onları inatçı yürekleriyle baş başa bıraktım, Bildikleri gibi yaşasınlar diye.

13 Og jeg lod dem fare i deres Hjertes Stivhed; de vandrede efter deres egne Raad.

Keşke halkım beni dinleseydi, İsrail yollarımda yürüseydi!

14 Gid mit Folk vilde høre mig! gid Israel vilde vandre paa mine Veje!

Düşmanlarını hemen yere serer, Hasımlarına el kaldırırdım!

15 Da vilde jeg om et lidet ydmyge deres Fjender og vende min Haand imod deres Modstandere.

Benden nefret edenler bana boyun eğerdi, Bu böyle sonsuza dek sürerdi.

16 De, som hade Herren, skulde smigre for det, og deres Tid skulde vare evindelig. Og jeg skulde bespise det med den bedste Hvede, ja, jeg vilde mætte dig med Honning af en Klippe‟.

Oysa sizleri en iyi buğdayla besler, Kayadan akan balla doyururdum.”