Salme 81
1 Til Sangmesteren; til Githith; af Asaf.
Przewodnikowi chóru, na Gittyt. Asafa. Radośnie śpiewajcie Bogu, naszej mocy; [radośnie] wykrzykujcie Bogu Jakuba.
2 Synger med Fryd for Gud, vor Styrke, raaber med Glæde for Jakobs Gud!
Weźcie psalm, przynieście bęben, wdzięczną harfę i cytrę.
3 Istemmer Lovsang, og giver Trommen, den liflige Harpe med Psalteren hid!
Zadmijcie w trąbę w czas nowiu, w czasie wyznaczonym, w dniu naszego uroczystego święta.
4 Blæser i Trompeten ved Nymaane, ved Fuldmaane, til vor Højtidsdag!
Jest bowiem taki nakaz w Izraelu, prawo Boga Jakuba.
5 Thi den er en Skik i Israel, en Lov for Jakobs Gud.
Ustanowił to świadectwem dla Józefa, kiedy wyszedł przeciw ziemi Egiptu, gdzie słyszałem język, którego nie zrozumiałem.
6 Den satte han til et Vidnesbyrd i Josef, der han drog ud imod Ægyptens Land; jeg hørte en Røst, som jeg ikke kendte:
Uwolniłem od brzemienia jego barki, a jego ręce od [dźwigania] kotłów.
7 „Jeg tog Byrden bort fra hans Skuldre, hans Hænder bleve befriede fra Bærekurven.
Wzywałeś mnie w ucisku i wybawiłem cię; odpowiedziałem ci w skrytości gromu, doświadczyłem cię u wód Meriba. (Sela)
8 Du paakaldte i Nøden, og jeg udfriede dig; jeg bønhørte dig fra Tordenskyens Skjul, jeg prøvede dig ved Meriba Vande. (Sela)
Słuchaj, mój ludu, a oświadczę ci; Izraelu, jeśli będziesz mnie słuchał;
9 Hør, mit Folk! og jeg vil vidne imod dig; Israel! gid du vilde høre mig.
Nie będziesz miał cudzego boga ani nie oddasz pokłonu obcemu bogu;
10 Der skal ingen fremmed Gud være hos dig, og du skal ikke tilbede andre Folks Gud.
Ja, PAN, [jestem] twoim Bogiem, który cię wyprowadził z ziemi Egiptu; otwórz usta, a ja je napełnię.
11 Jeg er Herren din Gud, som førte dig op fra Ægyptens Land; lad din Mund vidt op, og jeg vil fylde den.
Lecz mój lud nie usłuchał mego głosu, a Izrael nie chciał mnie.
12 Men mit Folk hørte ikke min Røst, og Israel vilde ikke tjene mig.
Zostawiłem ich więc żądzom ich serca i postępowali według swoich zamysłów.
13 Og jeg lod dem fare i deres Hjertes Stivhed; de vandrede efter deres egne Raad.
O, gdyby mój lud mnie posłuchał, a Izrael chodził moimi drogami!
14 Gid mit Folk vilde høre mig! gid Israel vilde vandre paa mine Veje!
W krótkim czasie poniżyłbym ich nieprzyjaciół i zwróciłbym rękę przeciw ich wrogom.
15 Da vilde jeg om et lidet ydmyge deres Fjender og vende min Haand imod deres Modstandere.
Nienawidzący PANA, choć obłudnie, musieliby mu się poddać, a ich czas trwałby wiecznie.
16 De, som hade Herren, skulde smigre for det, og deres Tid skulde vare evindelig. Og jeg skulde bespise det med den bedste Hvede, ja, jeg vilde mætte dig med Honning af en Klippe‟.
I karmiłbym ich wyborną pszenicą, a nasyciłbym cię miodem ze skały.
