Salme 81
1 Til Sangmesteren; til Githith; af Asaf.
| برای رهبر سرایندگان: در مایۀ گیتّیت. مزمور آساف. خدای اسرائیل را که قوت ماست با سرودهای شاد ستایش کنید! |
2 Synger med Fryd for Gud, vor Styrke, raaber med Glæde for Jakobs Gud!
| با دف و بربط دلنواز و رباب سرود بخوانید. |
3 Istemmer Lovsang, og giver Trommen, den liflige Harpe med Psalteren hid!
| شیپورها را در روز عید به صدا درآورید در اول ماه و در ماه تمام. |
4 Blæser i Trompeten ved Nymaane, ved Fuldmaane, til vor Højtidsdag!
| زیرا این فریضه‌ای است در اسرائیل و حکمی است از جانب خدای یعقوب. |
5 Thi den er en Skik i Israel, en Lov for Jakobs Gud.
| او این عید را به هنگام بیرون آمدن بنی‌اسرائیل از مصر، برای آنها تعیین کرد. صدایی ناآشنا شنیدم که می‌گفت: |
6 Den satte han til et Vidnesbyrd i Josef, der han drog ud imod Ægyptens Land; jeg hørte en Røst, som jeg ikke kendte:
| «بار سنگین بردگی را از دوش تو برداشتم. دستهایت را از حمل سبدها رها ساختم. |
7 „Jeg tog Byrden bort fra hans Skuldre, hans Hænder bleve befriede fra Bærekurven.
| وقتی در زحمت بودی دعا کردی و من تو را رهانیدم. از میان رعد و برق به تو پاسخ دادم و در کنار چشمه‌های”مریبه“ایمان تو را آزمایش کردم. |
8 Du paakaldte i Nøden, og jeg udfriede dig; jeg bønhørte dig fra Tordenskyens Skjul, jeg prøvede dig ved Meriba Vande. (Sela)
| «ای قوم خاص من بشنو، به تو اخطار می‌کنم! ای اسرائیل، به من گوش بده! |
9 Hør, mit Folk! og jeg vil vidne imod dig; Israel! gid du vilde høre mig.
| هرگز نباید خدای دیگری را پرستش نمایی. |
10 Der skal ingen fremmed Gud være hos dig, og du skal ikke tilbede andre Folks Gud.
| من یهوه خدای تو هستم، که تو را از بردگی در مصر رهانیدم. دهان خود را باز کن و من آن را از برکات خود پر خواهم ساخت. |
11 Jeg er Herren din Gud, som førte dig op fra Ægyptens Land; lad din Mund vidt op, og jeg vil fylde den.
| «اما بنی‌اسرائیل سخن مرا نشنیدند و مرا اطاعت نکردند. |
12 Men mit Folk hørte ikke min Røst, og Israel vilde ikke tjene mig.
| پس من هم ایشان را رها کردم تا به راه خود روند و مطابق میل خود زندگی کنند. |
13 Og jeg lod dem fare i deres Hjertes Stivhed; de vandrede efter deres egne Raad.
| «اما ای کاش به من گوش می‌دادند و مطابق دستورهای من زندگی می‌کردند. |
14 Gid mit Folk vilde høre mig! gid Israel vilde vandre paa mine Veje!
| آنگاه به‌زودی دشمنانشان را شکست می‌دادم و همهٔ مخالفانشان را مغلوب می‌ساختم؛ |
15 Da vilde jeg om et lidet ydmyge deres Fjender og vende min Haand imod deres Modstandere.
| کسانی که از من نفرت داشتند در حضور من به خاک می‌افتادند و گرفتار عذاب ابدی می‌شدند؛ |
16 De, som hade Herren, skulde smigre for det, og deres Tid skulde vare evindelig. Og jeg skulde bespise det med den bedste Hvede, ja, jeg vilde mætte dig med Honning af en Klippe‟.
| و من اسرائیل را با بهترین گندم و عسل می‌پروراندم.» |
