Salme 81
1 Til Sangmesteren; til Githith; af Asaf.
Ki te tino kaiwhakatangi. Kititi. Na Ahapa. Kia kaha te waiata ki te Atua, ki to tatou kaha: kia hari te hamama ki te Atua o Hakopa.
2 Synger med Fryd for Gud, vor Styrke, raaber med Glæde for Jakobs Gud!
Whakahuatia te himene, maua mai ki konei te timipera, te hapa reka me te hatere.
3 Istemmer Lovsang, og giver Trommen, den liflige Harpe med Psalteren hid!
Whakatangihia te tetere i te kowhititanga marama, i te kinga o te marama, i to tatou ra hakari.
4 Blæser i Trompeten ved Nymaane, ved Fuldmaane, til vor Højtidsdag!
Ko te tikanga hoki tenei ma Iharaira, he mea whakarite na te Atua o Hakopa.
5 Thi den er en Skik i Israel, en Lov for Jakobs Gud.
I whakatakotoria tenei e ia ma Hohepa hei whakaaturanga, i tona haerenga puta noa i te whenua o Ihipa: i rongo ai ahau ki reira i tetahi reo, kahore ahau i matau.
6 Den satte han til et Vidnesbyrd i Josef, der han drog ud imod Ægyptens Land; jeg hørte en Røst, som jeg ikke kendte:
I tangohia mai e ahau tona pokohiwi i te pikaunga: whakarerea ake e ona ringa te kete.
7 “Jeg tog Byrden bort fra hans Skuldre, hans Hænder bleve befriede fra Bærekurven.
I karanga koe ki ahau i te pouritanga, a kua ora koe i ahau; i whakahoki kupu ahau ki a koe i te wahi ngaro o te whatitiri; i whakamatau i a koe ki nga wai o Meripa. (Hera)
8 Du paakaldte i Nøden, og jeg udfriede dig; jeg bønhørte dig fra Tordenskyens Skjul, jeg prøvede dig ved Meriba Vande. (Sela)
Whakarongo, e taku iwi, a ka whakaatu ahau ki a koe: e Iharaira, ki te whakarongo koe ki ahau;
9 Hør, mit Folk! og jeg vil vidne imod dig; Israel! gid du vilde høre mig.
Aua tetahi atua ke i roto i a koe; kaua ano e koropiko ki te atua ke.
10 Der skal ingen fremmed Gud være hos dig, og du skal ikke tilbede andre Folks Gud.
Ko Ihowa ahau, ko tou Atua, i arahina mai ai koe i te whenua o Ihipa: kia nui te kowhera o tou mangai, a maku e whakaki.
11 Jeg er Herren din Gud, som førte dig op fra Ægyptens Land; lad din Mund vidt op, og jeg vil fylde den.
Otiia kihai taku iwi i pai ki te whakarongo ki toku reo: kihai ano a Iharaira i aro ki ahau.
12 Men mit Folk hørte ikke min Røst, og Israel vilde ikke tjene mig.
Na tukua atu ana ratou e ahau ki te maro o o ratou ngakau: a haere ana ratou i runga i o ratou whakaaro.
13 Og jeg lod dem fare i deres Hjertes Stivhed; de vandrede efter deres egne Raad.
Aue, te whakarongo taku iwi ki ahau! Te haere a Iharaira i aku ara!
14 Gid mit Folk vilde høre mig! gid Israel vilde vandre paa mine Veje!
Penei e kore e aha kua whati i ahau te tara o o ratou hoariri: kua tahuri ano toku ringa ki o ratou hoariri.
15 Da vilde jeg om et lidet ydmyge deres Fjender og vende min Haand imod deres Modstandere.
Ko te hunga e kino ana ki a Ihowa kua ngohengohe ki a ia: ko to ratou taima ia kua mau tonu.
16 De, som hade Herren, skulde smigre for det, og deres Tid skulde vare evindelig. Og jeg skulde bespise det med den bedste Hvede, ja, jeg vilde mætte dig med Honning af en Klippe”.
Kua whangainga hoki ratou e ia ki te witi pai rawa, kua whakamakonatia ano koe e ahau ki te honi i roto i te kohatu.
