Salme 77

1 Til Sangmesteren; for Jeduthun; en Psalme af Asaf.

Przewodnikowi chóru dla Jedutuna. Psalm Asafa. [Wzniosłem] swój głos do Boga i zawołałem; [wzniosłem] swój głos do Boga i mnie wysłuchał.

2 Min Røst er til Gud, og jeg vil raabe; min Røst er til Gud, og han vende sine Øren til mig!

W dniu mego utrapienia szukałem Pana, moje ręce wyciągałem w nocy nieustannie, moja dusza nie dała się pocieszyć.

3 Jeg søgte Herren paa min Nøds Dag; min Haand var om Natten udrakt og lod ikke af; min Sjæl vægrede sig ved at lade sig trøste.

Gdy wspominałem Boga, byłem strwożony; rozmyślałem, a mój duch był ogarnięty utrapieniem. (Sela)

4 Jeg vil komme Gud i Hu og jamre lydt; jeg vil tale, og min Aand maa forsmægte. (Sela)

Ty zatrzymujesz otwarte powieki mych oczu, jestem [tak] zaniepokojony, że nie potrafię mówić.

5 Du holdt mine Øjne vaagne, jeg er bleven bekymret og taler ikke.

Rozpamiętuję dni przeszłe [i] dawne lata.

6 Jeg tænkte paa de fordums Dage, paa de længst henrundne Aar.

Przypominam sobie mój śpiew; nocą rozmyślam w sercu i mój duch docieka:

7 Jeg vil komme min Strengeleg i Hu om Natten; jeg vil tale i mit Hjerte, og min Aand skal granske.

Czy Pan odrzuci na wieki i już więcej nie okaże łaski?

8 Vil da Herren forkaste i al Evighed og ikke vedblive at være naadig mere?

Czy jego miłosierdzie ustało na zawsze i jego obietnica nigdy się nie spełni?

9 Er hans Miskundhed ude evindelig? har hans Tilsagn faaet Ende fra Slægt til Slægt?

Czy Bóg zapomniał o litości? Czy w gniewie stłumił swoją łaskawość? (Sela)

10 Har Gud glemt at være naadig? eller har han i Vrede tillukket sin Barmhjertighed? (Sela)

I powiedziałem: To jest moja niemoc; [jednak będę wspominał] lata prawicy Najwyższego.

11 Da sagde jeg: Dette er min Lidelse; at forandre det staar i den Højestes højre Haand.

Będę wspominał dzieła PANA, będę wspominał twoje dawne cuda.

12 Jeg vil komme Herrens Gerninger i Hu; jeg vil komme dine underfulde Ting fra fordums Tid i Hu.

Będę rozmyślał o wszystkich twoich dziełach i o twoich czynach będę mówił.

13 Og jeg vil grunde paa al din Gerning; og jeg vil tale om dine Idrætter.

Boże, święta jest twoja droga; który bóg jest tak wielki, jak [nasz] Bóg?

14 O Gud! din Vej er i Hellighed; hvo er en Gud stor som Gud?

Ty [jesteś] Bogiem, który czyni cuda; dałeś poznać narodom swoją moc.

15 Du er den Gud, som gør underfulde Ting, du har kundgjort din Styrke iblandt Folkene.

Odkupiłeś [swoim] ramieniem twój lud, synów Jakuba i Józefa. (Sela)

16 Du genløste dit Folk ved din Arm, Jakobs og Josefs Børn. (Sela)

Widziały cię wody, o Boże, widziały cię wody [i] ulękły się, poruszyły się głębiny.

17 Vandene saa dig, Gud! Vandene saa dig, de bleve bange, ja, Afgrundene bævede.

Chmury spłynęły wodą, niebiosa wydały gromy i poleciały twoje strzały.

18 De tykke Skyer udøste Vand, de øverste Skyer udgave Drøn, ja, dine Pile fore frem.

Huk twego grzmotu wśród obłoków, błyskawice oświetliły świat, ziemia poruszyła się i zatrzęsła.

19 Din Tordens Drøn rullede, Lynet oplyste Jorderige; Jorden bævede og skælvede.

Twoja droga [wiodła] przez morze, twoje ścieżki przez wielkie wody i nie było znać twoich śladów.

20 Din Vej var i Havet og dine Stier i de store Vande, og dine Fodspor bleve ikke kendte. Du førte dit Folk som Hjorden ved Mose og Arons Haand.

Prowadziłeś swój lud jak stado owiec ręką Mojżesza i Aarona.