Salme 74

1 Gud! hvorfor har du forkastet os evindelig; din Vrede ryger imod din Græsgangs Hjord.

O Diyos, bakit mo kami laging tinatanggihan? Bakit ang iyong galit ay nag-aalab laban sa mga tupa ng iyong pastulan?

2 Kom din Menighed i Hu, som du forhvervede i fordums Tid, som du genløste, til at være din Arvs Stamme, dette Zions Bjerg, som du bor paa.

Alalahanin mo ang iyong bayan, na iyong tinubos noong sinaunang panahon, na iyong binili para maging sarili mong pamana, at sa Bundok ng Sion, kung saan ka nananahan.

3 Opløft dine Trin til de evigt ødelagte Steder; Fjenden har handlet ilde med alting i Helligdommen.

Halika, tingnan mo ang mga lubos na pagkawasak, lahat ng pininsala na ginawa ng kaaway sa banal na lugar.

4 Dine Modstandere have brølet midt i din Forsamling, de have sat deres Tegn op til Tegn.

Ang iyong mga kalaban ay umatungal sa gitna ng iyong itinakdang lugar; inilagay nila ang kanilang mga bandila.

5 Det ser ud, som naar een hæver Økserne højt imod Træets tætte Grene.

Sinibak nila gamit ang mga palakol gaya ng sa makapal na gubat.

6 Og nu de Ting, som vare derudi af udskaaret Arbejde, dem have de sønderslaaet med Økser og Hamre.

Dinurog at sinira nila ang lahat ng mga inukit; sinira nila iyon gamit ang mga palakol at maso.

7 De have sat Ild paa din Helligdom, de have vanhelliget dit Navns Bolig, lige til Jorden.

Sinunog nila ang iyong santuwaryo; nilapastangan nila kung saan ka naninirahan, at giniba ito.

8 De have sagt i deres Hjerte: Lader os kue dem tilsammen; de have opbrændt alle Guds Forsamlingshuse i Landet.

Sinabi nila sa kanilang mga puso, “Wawasakin namin silang lahat. “Sinunog nila ang lahat ng iyong mga tagpuang lugar sa lupain.

9 Vi se ikke vore egne Tegn; der er ingen Profet ydermere og ingen hos os, som ved, hvor længe det skal vare.

Hindi na kami nakakikita ng anumang mga himala mula sa Diyos; wala ng propeta, at walang sinuman sa atin ang nakakaalam kung gaano ito tatagal.

10 Gud! hvor længe skal Modstanderen forhaane, skal Fjenden foragte dit Navn evindelig?

O Diyos, gaano katagal ka lalaitin ng mga kaaway? Lalapastanganin ba ng kaaway ang iyong pangalan habang panahon?

11 Hvorfor drager du din Haand, din højre Haand tilbage? Tag den ud fra din Barm, ødelæg dem!

Bakit mo pinipigilan ang iyong kamay, ang iyong kanang kamay? Gamitin mo ang iyong kanang kamay mula sa iyong kasuotan at wasakin (sila)

12 Gud er dog min Konge fra fordums Tid, som skaber Frelse midt paa Jorden.

Gayumpaman, ang Diyos ang aking naging hari mula pa noong sinaunang panahon, na nagdadala ng kaligtasan sa daigdig.

13 Du adskilte Havet med din Styrke, du sønderbrød Havuhyrernes Hoveder i Vandene.

Hinati mo ang dagat sa pamamagitan ng iyong lakas; dinurog mo ang mga ulo ng halimaw na nasa dagat.

14 Du knuste Leviathans Hoveder, du gav Folket i Ørken den til Spise.

Dinurog mo ang mga ulo ng leviatan; pinakain mo siya sa mga naninirahan sa ilang.

15 Du lod Kilde og Bæk bryde frem, du udtørrede de altid rindende Floder.

Binuksan mo ang mga bukal at batis; tinuyo mo ang mga dumadaloy na ilog.

16 Dagen hører dig til, Natten hører dig ogsaa til, du har beredt Lys og Sol.

Ang araw ay sa iyo, at ang gabi ay sa iyo rin; nilagay mo ang araw at buwan.

17 Du har sat alle Jordens Grænser; Sommer og Vinter, dem har du beskikket.

Inilagay mo ang lahat ng mga hangganan sa daigdig; ginawa mo ang tag-araw at taglamig.

18 Kom dette i Hu: Fjenden forhaanede Herren, og et Folk af Daarer foragtede dit Navn.

Alalahanin mo, Yahweh, kung paano ka binato ng kaaway ng mga panlalait, at nilapastangan ng mga hangal ang iyong pangalan.

19 Giv ikke vilde Dyr din Turteldues Sjæl, glem ikke dine elendiges Liv evindelig!

Huwag mong ibigay ang buhay ng iyong kalapati sa isang mabangis na hayop. Huwag mong tuluyang kalimutan ang buhay ng iyong inaping bayan magpakailanman.

20 Se til Pagten; thi Jordens mørke Steder ere fulde af Volds Boliger.

Alalahanin mo ang iyong tipan, dahil ang madidilim na mga rehiyon sa daigdig ay puno ng mga lugar ng karahasan.

21 Lad den ringe ikke vende beskæmmet tilbage, lad den elendige og fattige love dit Navn!

Huwag mong hayaang maibalik ang mga inapi sa kahihiyan; nawa purihin ng mahirap at inaapi ang iyong pangalan.

22 Gud! gør dig rede, udfør din Sag; kom din Forhaanelse i Hu, som dig sker af Daaren den ganske Dag.

Tumindig ka, O Diyos; ipagtanggol mo ang iyong sariling karangalan; alalahanin mo kung paano ka nilait ng mga hangal buong araw.

23 Glem ikke dine Fjenders Røst, dine Modstanderes Bulder, som stiger altid op.

Huwag mong kalimutan ang tinig ng iyong mga kalaban o sigaw ng mga patuloy na sumasalungat sa iyo.