< Salme 73 >

1 Kun god er Gud imod Israel, imod de rene af Hjertet.
مزمور آساف. براستی، خدا برای اسرائیل نیکوست یعنی برای آنانی که پاکدل هستند.
2 Men jeg — nær vare mine Fødder bøjede af Vejen; mine Skridt vare lige ved at glide ud.
اما من نزدیک بود ایمانم را از دست بدهم و از راه راست گمراه شوم.
3 Thi jeg blev nidkær over Daarerne; jeg maatte se, at det gik de ugudelige vel.
زیرا بر کامیابی بدکاران و شریران حسد بردم.
4 Thi der findes intet Baand for dem indtil deres Død, og deres Styrke er vel ved Magt.
دیدم که در زندگی درد نمی‌کشند و بدنی قوی و سالم دارند.
5 De have ikke Møje som andre Folk, og de blive ikke plagede som andre Mennesker.
مانند سایرین در زحمت نمی‌افتند و هیچ گرفتاری ندارند؛
6 Derfor har Hovmod prydet dem som en Kæde, Vold skjuler dem som et Smykke.
در نتیجه با تکبر راه می‌روند و به مردم ظلم می‌کنند.
7 Deres Øjne staa ud af Fedme; Hjertets Tanker faa Fremgang.
قلبشان مملو از خباثت است و از فکرشان شرارت تراوش می‌کند.
8 De haane og tale i Ondskab om at øve Vold; fra det høje tale de.
مردم را مسخره می‌کنند و حرفهای کثیف بر زبان می‌رانند. با غرور سخن می‌گویند و نقشه‌های شوم می‌کشند.
9 De sætte deres Mund i Himmelen, og deres Tunge farer frem paa Jorden.
به خدایی که در آسمان است کفر می‌گویند و به انسانی که بر زمین است فحاشی می‌کنند.
10 Derfor vender deres Folk hid, og Vand i fulde Drag uddrikkes af dem.
پس مردم گول زندگی پرناز و نعمت آنها را می‌خورند
11 Og de sige: Hvorledes skulde Gud vide det? og er der Kundskab hos den Højeste?
و می‌گویند: «خدای چگونه بداند؟ آیا آن متعال می‌داند بر این زمین چه می‌گذرد؟»
12 Se, disse ere de ugudelige; dog ere de rolige til evig Tid, de forøge deres Gods.
به این مردم شرور نگاه کنید! ببینید چه زندگی راحتی دارند و چگونه به ثروت خود می‌افزایند.
13 Kun forgæves har jeg renset mit Hjerte og toet mine Hænder i Uskyldighed.
پس آیا من بیهوده خود را پاک نگه داشته‌ام و نگذاشته‌ام دستهایم به گناه آلوده شوند؟
14 Og dog blev jeg plaget den ganske Dag, og min Straf var der hver Morgen.
نتیجه‌ای که هر روز از این کار عایدم می‌شود رنج و زحمت است.
15 Dersom jeg havde sagt: Jeg vil føre saadan Tale; se, da havde jeg handlet troløst imod dine Børns Slægt.
ولی اگر این فکرهایم را بر زبان می‌آوردم، جزو مردم خداشناس محسوب نمی‌شدم.
16 Og jeg tænkte efter for at forstaa det; men det var en Kval i mine Øjne,
هر چه فکر کردم نتوانستم بفهمم که چرا بدکاران در زندگی کامیاب هستند؛
17 indtil jeg gik ind i Guds Helligdomme og gav Agt paa deres Endeligt.
تا اینکه به خانهٔ خدا رفتم و در آنجا به عاقبت کار آنها پی بردم.
18 Kun paa slibrige Steder sætter du dem; du lader dem falde til at ødelægges.
ای خدا، تو بدکاران را بر پرتگاه‌های لغزنده گذاشته‌ای تا بیفتند و نابود شوند.
19 Hvorledes ere de i et Øjeblik gaaede til Grunde? de ere omkomne, de have faaet Ende ved Forskrækkelserne.
آری، آنها ناگهان غافلگیر شده، از ترس قالب تهی خواهند کرد.
20 De ere ligesom en Drøm, naar een er opvaagnet; Herre! naar du opvaagner, vil du foragte deres Billede.
آنها مانند خوابی هستند که وقتی انسان بیدار می‌شود از ذهنش محو شده است؛ همچنین وقتی تو ای خداوند، برخیزی آنها محو و نابود خواهند شد!
21 Da mit Hjerte var bittert, og det stak mig i mine Nyrer,
وقتی من به این حقیقت پی بردم، از خود شرمنده شدم!
22 da var jeg ufornuftig og kunde ikke forstaa noget, jeg var som et Dyr for dig.
من احمق و نادان بودم و نزد تو ای خدا، مانند حیوان بی‌شعور رفتار کردم!
23 Men jeg vil stedse blive hos dig; du holder ved min højre Haand.
با این حال، تو هنوز هم مرا دوست داری و دست مرا در دست خود گرفته‌ای!
24 Du leder mig efter dit Raad, og derefter optager du mig til Ære.
تو با رهنمودهایت مرا در زندگی هدایت خواهی کرد و در آخر مرا به حضور پرجلالت خواهی پذیرفت.
25 Hvem har jeg i Himlene? og lige med dig har jeg ikke Lyst til noget paa Jorden.
ای خدا، من تو را در آسمان دارم؛ این برای من کافی است و هیچ چیز دیگر بر زمین نمی‌خواهم.
26 Forsmægter mit Kød og mit Hjerte, saa er Gud mit Hjertes Klippe og min Del evindelig.
اگرچه فکر و بدنم ناتوان شوند، اما تو ای خدا، قوت و تکیه‌گاه همیشگی من هستی!
27 Thi se, de som holde sig langt borte fra dig, omkomme; du udrydder hver den, som ved Bolen viger af fra dig.
خدا کسانی را که از او دور شوند و به او خیانت کنند، نابود خواهد کرد.
28 Men det er mig godt, at Gud er mig nær; jeg har sat mit Haab paa den Herre, Herre, at jeg kan fortælle alle dine Gerninger.
اما من از اینکه نزدیک تو هستم لذت می‌برم! ای خداوند، من به تو توکل نموده‌ام و تمام کارهایت را می‌ستایم!

< Salme 73 >