< Salme 73 >

1 Kun god er Gud imod Israel, imod de rene af Hjertet.
زەبوورێکی ئاساف. بێگومان خودا چاکە بۆ ئیسرائیل، بۆ دڵپاکەکان.
2 Men jeg — nær vare mine Fødder bøjede af Vejen; mine Skridt vare lige ved at glide ud.
بەڵام من خەریک بوو پێم بخزێت و زۆری نەمابوو هەنگاوم بخلیسکێت،
3 Thi jeg blev nidkær over Daarerne; jeg maatte se, at det gik de ugudelige vel.
چونکە بەغیلیم بە لووتبەرزەکان برد، کە ئاسوودەیی بەدکارانم دی.
4 Thi der findes intet Baand for dem indtil deres Død, og deres Styrke er vel ved Magt.
ترسیان لە مردن نییە، جەستەیان تەندروست و قەڵەوە.
5 De have ikke Møje som andre Folk, og de blive ikke plagede som andre Mennesker.
لە ڕەنجکێشانی مرۆڤ بەدەرن، وەک خەڵکی تێناکەون.
6 Derfor har Hovmod prydet dem som en Kæde, Vold skjuler dem som et Smykke.
بۆیە لووتبەرزییان وەک ملوانکە لە مل کردووە و بەرگی توندوتیژییان پۆشیوە.
7 Deres Øjne staa ud af Fedme; Hjertets Tanker faa Fremgang.
خراپە لە دڵی بێ بەزەییانەوە دێت، لێکدانەوەی دڵیان بێ سنوورە.
8 De haane og tale i Ondskab om at øve Vold; fra det høje tale de.
گاڵتەجاڕی دەکەن و بە خراپە دەدوێن، بە لووتبەرزییەوە باسی ستەم دەکەن.
9 De sætte deres Mund i Himmelen, og deres Tunge farer frem paa Jorden.
ڕووی دەمیان لە ئاسمان کردووە، زمانیشیان بەسەر زەویدا دەگێڕن.
10 Derfor vender deres Folk hid, og Vand i fulde Drag uddrikkes af dem.
بۆیە خەڵکی خۆیان دێنە لایان و باوەڕ بە قسەکانیان دەکەن.
11 Og de sige: Hvorledes skulde Gud vide det? og er der Kundskab hos den Højeste?
دەڵێن: «چۆن خودا دەزانێت؟ ئایا لەلای هەرەبەرز زانیاری هەیە؟»
12 Se, disse ere de ugudelige; dog ere de rolige til evig Tid, de forøge deres Gods.
ئەوەتا ئەمانە بەدکارن، هەمیشە لە خۆشیدان و سامانیان لە زیادبووندایە.
13 Kun forgæves har jeg renset mit Hjerte og toet mine Hænder i Uskyldighed.
بێگومان بە بێهوودە دڵی خۆمم بە پاکی ڕاگرتووە، دەستیشم بە بێگەردی شوشتووە.
14 Og dog blev jeg plaget den ganske Dag, og min Straf var der hver Morgen.
بە درێژایی ڕۆژ لێم قەومابوو، هەتا بەرەبەیان تەمبێ کرابووم.
15 Dersom jeg havde sagt: Jeg vil føre saadan Tale; se, da havde jeg handlet troløst imod dine Børns Slægt.
ئەگەر بە ڕاشکاوی قسەم دەکرد، ئەوا لەگەڵ منداڵەکانت ناپاک دەبووم.
16 Og jeg tænkte efter for at forstaa det; men det var en Kval i mine Øjne,
کاتێک ویستم لەمە تێبگەم، بە ئەرکێکی سەختم بینی،
17 indtil jeg gik ind i Guds Helligdomme og gav Agt paa deres Endeligt.
هەتا چوومە ناو پیرۆزگای خودا، ئەوسا لە چارەنووسیان تێگەیشتم.
18 Kun paa slibrige Steder sætter du dem; du lader dem falde til at ødelægges.
بە ڕاستی لە جێگایەکی خلیسک داتناون، تووشی وێرانیت کردوون.
19 Hvorledes ere de i et Øjeblik gaaede til Grunde? de ere omkomne, de have faaet Ende ved Forskrækkelserne.
چۆن بە چاوتروکانێک وێران بوون، لە ترسان بە تەواوی لەناوچوون!
20 De ere ligesom en Drøm, naar een er opvaagnet; Herre! naar du opvaagner, vil du foragte deres Billede.
ئەی پەروەردگار، وەک خەون کاتی بەئاگا هاتنەوە، لە کاتی بەئاگایی وەک خەون ڕیسوایان دەکەیت.
21 Da mit Hjerte var bittert, og det stak mig i mine Nyrer,
کاتێک دڵم تەنگ بوو، وەک شمشێر هەناومی بڕی،
22 da var jeg ufornuftig og kunde ikke forstaa noget, jeg var som et Dyr for dig.
گێل و نەزان بووم، لەلای تۆ وەک ئاژەڵم لێهات.
23 Men jeg vil stedse blive hos dig; du holder ved min højre Haand.
لەگەڵ ئەوەشدا، من هەمیشە لەلای تۆم، دەستی ڕاستی منت گرت.
24 Du leder mig efter dit Raad, og derefter optager du mig til Ære.
بە ئامۆژگاریت ڕێنماییم دەکەیت، پاشان بۆ شکۆمەندیم دەبەیت.
25 Hvem har jeg i Himlene? og lige med dig har jeg ikke Lyst til noget paa Jorden.
بێجگە لە تۆ لە ئاسمان کێم هەیە؟ ئەگەر لەگەڵ تۆ بم، لەسەر زەویش هیچ نییە ئارەزووی بکەم.
26 Forsmægter mit Kød og mit Hjerte, saa er Gud mit Hjertes Klippe og min Del evindelig.
جەسته و دڵم کۆتاییان پێدێت، بەڵام هەتاهەتایە هێزی دڵ و بەشی من خودایە.
27 Thi se, de som holde sig langt borte fra dig, omkomme; du udrydder hver den, som ved Bolen viger af fra dig.
ئەوەتا ئەوانەی لە تۆ دوورن وێڵ دەبن، ئەوانەی ناپاکیت لەگەڵ بکەن دوایان دەبڕیتەوە.
28 Men det er mig godt, at Gud er mig nær; jeg har sat mit Haab paa den Herre, Herre, at jeg kan fortælle alle dine Gerninger.
بەڵام نزیکبوونەوە لە خودا بۆ من باشە، یەزدانی باڵادەستم کرد بە پەناگام، هەتا باسی هەموو کردەوەکانت بکەم.

< Salme 73 >