Salme 72
1 Gud! giv Kongen dine Domme og Kongens Søn din Retfærdighed,
Pri Salomono. Ho Dio, Vian juĝon donu al la reĝo Kaj Vian justecon al la reĝido.
2 at han kan dømme dit Folk med Retfærdighed og dine elendige med Retvished.
Li juĝu Vian popolon kun vero Kaj Viajn prematojn kun justeco.
3 Lad Bjergene bære Fred for Folket og Højene ligesaa ved Retfærdigheden.
La montoj alportu al la popolo pacon, Ankaŭ la montetoj, per justeco.
4 Han skal skaffe de elendige iblandt Folket Ret, han skal frelse den fattiges Børn og knuse Voldsmanden.
Li juĝu la prematojn en la popolo, Li savu la filojn de senhavulo, Kaj li dispremu la premanton.
5 De skulle frygte dig, saa længe Solen er til, og saa længe Maanen lyser, fra Slægt til Slægter.
Oni timu Vin tiel longe, kiel ekzistos la suno kaj la luno, De generacioj al generacioj.
6 Han stige ned som Regn paa den slaaede Eng, som Draaber, der væde Jorden!
Li malleviĝu, kiel pluvo sur falĉitan herbejon; Kiel gutoj, kiuj malsekigas la teron.
7 I hans Dage blomstre den retfærdige og megen Fred, indtil Maanen ikke er mere!
En liaj tagoj floru virtulo kaj granda paco, Ĝis ne plu ekzistos la luno.
8 Og han regerer fra Hav til Hav, og fra Floden indtil Jordens Ende!
Li regu de maro ĝis maro Kaj de la Rivero ĝis la finoj de la tero.
9 De, som bo i Ørken, skulle bøje sig for hans Ansigt, og hans Fjender skulle slikke Støv.
Kliniĝu antaŭ li la dezertanoj, Kaj liaj malamikoj leku polvon.
10 Konger fra Tarsis og Øerne skulle bringe Skænk! Konger fra Skeba og Seba skulle fremføre Gave.
La reĝoj de Tarŝiŝ kaj de la insuloj alportu donacojn; La reĝoj de Ŝeba kaj Seba venigu donojn.
11 Og alle Konger skulle tilbede for ham; alle Hedninger skulle tjene ham.
Kliniĝu antaŭ li ĉiuj reĝoj; Ĉiuj popoloj lin servu.
12 Thi han skal fri den fattige, som raaber, samt den elendige, som ingen Hjælper har.
Ĉar li savos ploregantan malriĉulon Kaj senhelpan mizerulon.
13 Han skal spare den ringe og fattige og frelse de fattiges Sjæle.
Li estos favorkora por malriĉulo kaj senhavulo, Kaj li savos la animojn de mizeruloj.
14 Han skal udløse deres Sjæl fra Undertrykkelse og fra Vold, og deres Blod skal være dyrebart for hans Øjne.
De malico kaj krimo li savos iliajn animojn; Kaj kara estos ilia sango en liaj okuloj.
15 Og de skulle leve og give ham af Skebas Guld og altid bede for ham, love ham den ganske Dag.
Kaj li vivu, kaj oni donu al li el la oro de Ŝeba; Kaj oni ĉiam preĝu por li, kaj ĉiutage oni lin benu.
16 Der vorde Overflod af Korn i Landet paa Bjergenes Top; dets Frugt suse som Libanon, og Folk blomstre frem af Staden som Urter paa Jorden!
Estu multe da greno en la lando; Sur la supro de la montoj ĝiaj spikoj ondiĝu kiel Lebanon; Kaj en la urboj ĉio floru, kiel herbo sur la tero.
17 Hans Navn blive evindelig; saa længe Solen lyser, forplante sig hans Navn, og de skulle velsigne sig selv i ham, alle Hedninger skulle prise ham salig!
Lia nomo estu eterna; Tiel longe, kiel ekzistas la suno, kresku lia nomo; Ĉiuj popoloj sin benu per li kaj gloru lin.
18 Lovet være den Herre Gud, Israels Gud, han, som ene gør underfulde Ting!
Glorata estu Dio la Eternulo, Dio de Izrael, Kiu sola faras miraklojn.
19 Og lovet være hans Æres Navn evindelig; og al Jorden fyldes med hans Ære! Amen, ja, Amen!
Kaj laŭdata estu Lia glora nomo eterne; Kaj Lia gloro plenigu la tutan teron. Amen, kaj amen!
20 Davids, Isajs Søns Bønner have Ende.
Finiĝis la preĝoj de David, filo de Jiŝaj.
