< Salme 69 >
1 Til Sangmesteren; til „Lillierne”; af David.
Przedniejszemu śpiewakowi na Sosannim psalm Dawidowy. Wybaw mię, o Boże! boć przyszły wody aż do duszy mojej.
2 Gud frels mig; thi Vandene ere komne indtil Sjælen.
Pogrążony jestem w głębokiem błocie, gdzie dna niemasz; przyszedłem w głębokości wód, a nawałność ich porwała mię.
3 Jeg er sunken i Dybets Dynd, hvor man ej kan fæste Fod; jeg er kommen i Vandenes Dyb, og Strømmen overskyller mig.
Spracowałem się wołając, wyschło gardło moje; ustały oczy moje, gdym oczekiwał Boga mojego.
4 Jeg er bleven træt af det, jeg har raabt, min Strube er hæs; mine Øjne ere fortærede, idet jeg venter paa min Gud.
Więcej jest tych, którzy mię mają w nienawiści bez przyczyny, niż włosów na głowie mojej; zmocnili się ci, którzy mię wygubić usiłują, a są nieprzyjaciółmi mymi niesłusznie; czegom nie wydarł, musiałem nagradzać.
5 Flere end Haar paa mit Hoved ere de, som hade mig uden Aarsag; mægtige ere de, som søge at udrydde mig, mine Fjender uden Skel; jeg maa gengive det, jeg ikke har røvet.
Boże! ty znasz głupstwo moje, a występki moje nie są tajne przed tobą.
6 Gud! du ved min Daarlighed, og min Skyld er ikke dulgt for dig.
Niechajże nie będą zawstydzeni dla mnie ci, którzy na cię oczekują, Panie, Panie zastępów! niech nie przychodzą dla mnie do hańby ci, którzy cię szukają, o Boże Izraelski!
7 Lad ikke dem, som bie efter dig, Herre, Herre Zebaoth! beskæmmes ved mig; lad ikke dem, som søge dig, Israels Gud, blive forhaanede ved mig.
Bo dla ciebie ponoszę urąganie, a zelżywość okryła oblicze moje.
8 Thi jeg bærer Forhaanelse for din Skyld; Skændsel har skjult mit Ansigt.
Stałem się obcym braciom moim, a cudzoziemcem synom matki mojej,
9 Jeg er bleven fremmed for mine Brødre og en Udlænding for min Moders Børn.
Przeto, że gorliwość domu twego zżarła mię, a urąganie urągających tobie przypadło na mię.
10 Thi Nidkærhed for dit Hus har fortæret mig, og deres Forhaanelser, som dig forhaane, ere faldne paa mig.
Gdym płakał i trapił postem duszę moję, stało mi się to pohańbienie.
11 Og jeg græd min Sjæl ud under Faste; men det blev mig til Forhaanelser.
Gdym wziął na się wór miasto szaty, byłem u nich przypowieścią.
12 Og jeg brugte Sæk til mit Klædebon, og jeg blev dem til et Ordsprog.
Mówili o mnie ci, którzy siedzieli w bramie, a byłem piosnką u tych, którzy pili mocny napój.
13 De, som sidde i Porten, snakke om mig, og de, som drikke stærk Drik, synge Viser om mig.
Ale ja obracam modlitwę moję do ciebie, Panie! czas jest upodobania twego; o Boże! według wielkości miłosierdzia twego wysłuchajże mię, dla prawdy zbawienia twego.
14 Men jeg henflyr med min Bøn til dig, Herre! i Naadens Tid, o Gud! efter din megen Miskundhed: Bønhør mig for din Frelses Sandheds Skyld!
Wyrwij mię z błota, abym nie był pogrążony; niech będę wyrwany od tych, którzy mię nienawidzą, jako z głębokości wód;
15 Frels mig af Dyndet, at jeg ikke synker; lad mig frelses fra mine Avindsmænd og fra Vandenes Dyb!
Aby mię nie zatopiły strumienie wód, i nie pożarła głębia i nie zawarła nademną studnia wierzchu swego.
16 Lad Vandstrømmene ikke overskylle mig, ej heller Dybet sluge mig; lad og I ikke Hulen lukke sin Mund over mig!
Wysłuchajże mię, Panie! boć dobre jest miłosierdzie twoje; według wielkiej litości twojej wejrzyj na mię.
17 Bønhør mig, Herre! thi din Miskundhed er god; vend dit Ansigt til mig efter din store Barmhjertighed!
Nie zakrywajże oblicza twego od sługi swego, bom jest w utrapieniu; pośpieszże się, wysłuchaj mię.
18 Og skjul ikke dit Ansigt for din Tjener; thi jeg er angest, skynd dig, bønhør mig!
Przybliż się do duszy mojej, a wybaw ją; dla nieprzyjaciół moich odkup mię.
19 Hold dig nær til min Sjæl, genløs den, udfri mig for mine Fjenders Skyld!
Ty znasz pohańbienie moje, i zelżywość moję, i wstyd mój: przed tobąć są wszyscy nieprzyjaciele moi.
20 Du kender min Forhaanelse og min Skam og min Skændsel; alle mine Modstandere ere aabenbare for dig.
Pohańbienie pokruszyło serce moje, z czegom był żałośny; oczekiwałem, azaliby się mię kto użalił, ale nikt nie był; azaliby mię kto pocieszył, alem nie znalazł.
21 Forhaanelse har brudt mit Hjerte, og jeg blev svag; og jeg ventede paa Medynk, men der var ingen, og paa Trøstere; men jeg fandt ikke nogen.
Owszem, miasto pokarmu podali mi żółć, a w pragnieniu mojem napoili mię octem.
22 Og de gave mig Galde at æde og Eddike at drikke i min Tørst.
Niechajże im będzie stół ich przed nimi sidłem, a szczęście ich na upadek.
23 Deres Bord blive foran dem til en Strikke og til en Snare, naar de ere trygge.
Niech się zaćmią oczy ich, aby nie widzieli, a biodra ich niech się zawżdy chwieją.
24 Lad deres Øjne formørkes, at de ikke se, og lad deres Lænder altid rave!
Wylij na nich rozgniewanie swoje, a popędliwość gniewu twego niech ich ogarnie.
25 Udøs din Harme over dem, og lad din brændende Vrede gribe dem!
Niech będzie mieszkanie ich puste, w namiotach ich niech nikt nie mieszka.
26 Deres Bolig vorde øde; ingen være, som bor i deres Telte.
Bo tego, któregoś ty ubił, prześladują, a o boleści poranionych twoich rozmawiają.
27 Thi de forfølge den, som du har slaget, og de fortælle om deres Pine, som du har saaret.
Przydajże nieprawość ku nieprawości ich, a niech nie przychodzą do sprawiedliwości twojej.
28 Læg Skyld til deres Skyld, og lad dem ikke komme til din Retfærdighed!
Niech będą wymazani z ksiąg żyjących, a z sprawiedliwymi niech nie będą zapisani.
29 Lad dem udslettes af de levendes Bog, og lad dem ikke opskrives med de retfærdige!
Jamci utrapiony, i zbolały; lecz zbawienie twoje, Boże! na miejscu bezpiecznem postawi mię.
30 Dog, jeg er elendig og har Smerte; Gud! lad din Frelse ophøje mig.
Tedy będę chwalił imię Boże pieśnią, a będę je wielbił z dziękczynieniem.
31 Jeg vil love Guds Navn med Sang, og jeg vil storlig ære ham med Taksigelse.
A będzie to przyjemniejsze Panu, niżeli wół albo cielec rogaty z rozdzielonemi kopytami.
32 Og det skal bedre behage Herren end en ung Okse med Horn og Klove.
To widząc pokorni rozradują się, szukając Boga, a ożyje serce ich;
33 De sagtmodige have set det, de skulle glæde sig; I, som søge Gud — og eders Hjerte leve op!
Iż wysłuchiwa Pan ubogich, a więźniami swymi nie gardzi.
34 Thi Herren hører de fattige og foragter ikke sin bundne.
Niech go chwalą niebiosa i ziemia, morze i wszystko, co się w nich rucha.
35 Himmel og Jord skulle love ham, Havet og alt det, som vrimler derudi!
Bógci zaiste zachowa Syon, i pobuduje miasta Judzkie; i będą tam mieszkać, a ziemię tę dziedzicznie otrzymają.
36 Thi Gud skal frelse Zion og bygge Judas Stæder, og man skal bo der og eje det. Og hans Tjeneres Sæd skal arve det, og de, som elskede hans Navn, skulle bo derudi.
Także i nasienie sług jego dziedzicznie ją otrzyma, a którzy miłują imię jego, będą w niej mieszkać.