Salme 67

1 Til Sangmesteren; med Strengeleg; en Psalme, en Sang.

بۆ سەرۆکی کۆمەڵی مۆسیقاژەنان، بە ئامێرە ژێدارەکان، زەبوورێک، گۆرانییەک. با خودا لەگەڵمان میهرەبان بێت و بەرەکەتدارمان بکات، ڕوخساری خۆیمان بەسەردا بدرەوشێنێتەوە،

2 Gud være os naadig og velsigne os; han lade sit Ansigt lyse for os (Sela)

تاکو ڕێگات لەسەر زەوی زانراو بێت، ڕزگاریت لەناو هەموو نەتەوەکان.

3 at man maa kende din Vej paa Jorden, din Frelse iblandt alle Hedninger!

ئەی خودایە، با گەلان ستایشت بکەن، با هەموو گەلان ستایشت بکەن.

4 Dig skulle Folkestammerne prise, o Gud! dig skulle Folkestammerne prise alle tilsammen.

با نەتەوەکان دڵخۆش بن و گۆرانی شادی بڵێن، چونکە بە ڕێکی حوکمی خەڵک دەکەیت و ڕێنمایی نەتەوەکانی سەر زەوی دەکەیت.

5 Folkeslag skulle glæde sig og synge med Fryd; thi du dømmer Folkestammer med Ret, og Folkeslag paa Jorden dem fører du. (Sela)

ئەی خودایە، با گەلان ستایشت بکەن، با هەموو گەلان ستایشت بکەن.

6 Dig skulle Folkestammerne prise, o Gud! dig skulle Folkestammerne prise alle tilsammen.

ئینجا زەوی بەروبوومی دەدات، خودا، خودای من، بەرەکەتدارمان دەکات.

7 Landet har givet sin Grøde; Gud, vor Gud, vil velsigne os. Gud vil velsigne os, og alle Jordens Grænser skulle frygte ham.

خودا بەرەکەتدارمان دەکات، سەرتاسەری زەوی لێی دەترسن.