Salme 66
1 Til Sangmesteren; en Psalmesang. Raaber med Glæde for Gud al Jorden!
Voor muziekbegeleiding. Een lied; een psalm.
2 Synger Psalmer til hans Navns Ære; giver ham Ære til hans Pris.
Juich, heel de aarde, God ter ere, En prijs de glans van zijn Naam; Hef een heerlijk loflied aan,
3 Siger til Gud: Hvor forfærdelige ere dine Gerninger! for din store Magts Skyld skulle dine Fjender smigre for dig.
En zeg tot God: Hoe ontzaglijk uw werken! Om uw almacht moeten uw vijanden U vleien,
4 Al Jorden skal tilbede dig og lovsynge dig; de skulle lovsynge dit Navn. (Sela)
En moet heel de aarde U aanbidden, U ter eer een lofzang zingen, Glorie brengen aan uw Naam!
5 Gaar hen og ser Guds Værk; han er forfærdelig i Gerning imod Menneskens Børn.
Komt, en ziet de werken van God, Zijn wondere daden voor de kinderen der mensen:
6 Han omvendte Havet til det tørre, de gik til Fods over Floden; der glædede vi os i ham.
De zee legde Hij droog, En ze trokken te voet door de stroom! Laat ons in Hem ons verheugen,
7 Han hersker med sin Magt evindelig, hans Øjne vare paa Hedningerne; de genstridige ophøje sig ikke. (Sela)
Hij, die eeuwig heerst door zijn kracht; Hij houdt zijn oog op de volkeren gericht, En geen weerspannige durft tegen Hem opstaan.
8 I Folkefærd! lover vor Gud og lader Røsten høres til hans Pris!
Zegent, volkeren, onzen God, Laat zijn loflied luid weerschallen;
9 Han holder vor Sjæl i Live og lader ikke vor Fod snuble.
Hij is het, die ons in het leven hield, Onze voet niet liet wankelen.
10 Thi du har prøvet os, o Gud! du har lutret os, ligesom Sølv bliver lutret.
Toch hebt Gij ons beproefd, o mijn God, Ons gelouterd, als men zilver loutert;
11 Du har ført os i Garnet, du lagde et Tryk paa vore Lænder.
Gij hebt ons in ellende gedompeld, Ons rampen op de heupen gelegd.
12 Du lod Mennesker fare over vort Hoved; vi ere komne i Ild og i Vand, men du udførte os til at vederkvæges.
Gij hebt anderen ons op het hoofd doen zitten, We zijn door vuur en water gegaan: Maar eindelijk toch Hebt Gij ons uitkomst gebracht.
13 Jeg vil gaa ind i dit Hus med Brændofre, jeg vil betale dig mine Løfter,
Zo treed ik met offers binnen uw huis, Om te volbrengen wat ik U heb beloofd:
14 dem, som mine Læber oplode sig med, og min Mund talte, da jeg var i Angest.
Wat mijn lippen hebben gesproken, Wat mijn mond in mijn nood heeft gezegd.
15 Jeg vil ofre dig Brændoffer af fedt Kvæg og Duften af Vædre; jeg vil tillave Øksne og Bukke. (Sela)
Vette lammeren draag ik U Als brandoffers op; En met de offergeur van rammen, Bied ik U runderen en bokken aan.
16 Kommer hid, hører til, alle 1, som frygte Gud, saa vil jeg fortælle, hvad han har gjort ved min Sjæl.
Komt nu en hoort, ik wil u allen verkonden, U, die God vreest, wat Hij aan mij heeft gedaan:
17 Til ham raabte jeg med min Mund, og hans Pris kom paa min Tunge.
Nauwelijks riep ik Hem aan met mijn mond, Of ik had een danklied op mijn tong!
18 Dersom jeg havde set Uret i mit Hjerte, da vilde Herren ikke have hørt mig.
Was ik mij kwaad bewust in mijn hart, Dan had de Heer mij niet verhoord:
19 Dog har Gud hørt; han gav Agt paa min Bøns Røst.
Maar nu heeft God naar mij geluisterd, En op mijn smeken gelet!
20 Lovet være Gud, som ikke forskød min Bøn eller vendte sin Miskundhed fra mig!
Gezegend zij God, die mijn bede niet afwees, Mij zijn genade niet onthield!
