Salme 66

1 Til Sangmesteren; en Psalmesang. Raaber med Glæde for Gud al Jorden!

Alang sa pangulong musikero. Usa ka awit, ang salmo. Paghimo ug malipayong kasaba ngadto sa Dios, tibuok kalibotan;

2 Synger Psalmer til hans Navns Ære; giver ham Ære til hans Pris.

Awita ang himaya sa iyang ngalan; himoa nga mahimayaon ang iyang pagdayeg.

3 Siger til Gud: Hvor forfærdelige ere dine Gerninger! for din store Magts Skyld skulle dine Fjender smigre for dig.

Isulti sa Dios, “Pagkamakalilisang sa imong mga buhat! Tungod sa kadako sa imong gahom moyukbo kanimo ang imong mga kaaway.

4 Al Jorden skal tilbede dig og lovsynge dig; de skulle lovsynge dit Navn. (Sela)

Ang tibuok kalibotan magsimba kanimo ug mag-awit kanimo; magaawit (sila) sa imong ngalan.” (Selah)

5 Gaar hen og ser Guds Værk; han er forfærdelig i Gerning imod Menneskens Børn.

Ngari ug tan-awa ang mga gibuhat sa Dios; kahadlokan siya ug ang iyang mga gibuhat ngadto sa mga anak sa katawhan.

6 Han omvendte Havet til det tørre, de gik til Fods over Floden; der glædede vi os i ham.

Gipamala niya ang dagat; milatas (sila) sa suba; didto nagmalipayon kita diha kaniya.

7 Han hersker med sin Magt evindelig, hans Øjne vare paa Hedningerne; de genstridige ophøje sig ikke. (Sela)

Pinaagi sa iyang kusog nagdumala siya hangtod sa kahangtoran; nagtaw-an siya sa kanasoran; ayaw itugot nga magpataas ang mga masupilon sa ilang kaugalingon. (Selah)

8 I Folkefærd! lover vor Gud og lader Røsten høres til hans Pris!

Dayega ang Dios, kamong katawhan, ipalanog ang pagdayeg alang kaniya.

9 Han holder vor Sjæl i Live og lader ikke vor Fod snuble.

Giampingan kita niya taliwala sa mga buhi, ug wala niya gitugot nga madalin-as ang atong mga tiil.

10 Thi du har prøvet os, o Gud! du har lutret os, ligesom Sølv bliver lutret.

Kay ikaw, O Dios, nagsulay kanamo; gisulayan nimo kami sama sa plata nga giulay.

11 Du har ført os i Garnet, du lagde et Tryk paa vore Lænder.

Gihatod nimo kami sa pukot; gibutang nimo sa among likod ang labihang palas-anon.

12 Du lod Mennesker fare over vort Hoved; vi ere komne i Ild og i Vand, men du udførte os til at vederkvæges.

Gipayatakan nimo sa mga tawo ang among mga ulo; miagi kami sa kalayo ug sa tubig, apan gidala mo kami sa usa ka hawan nga dapit.

13 Jeg vil gaa ind i dit Hus med Brændofre, jeg vil betale dig mine Løfter,

Moadto ako sa imong puluy-anan nga dala ang mga halad nga sinunog; akong tumanon ang akong panumpa

14 dem, som mine Læber oplode sig med, og min Mund talte, da jeg var i Angest.

nga gisaad sa akong mga ngabil ug ang gisulti sa akong baba sa dihang anaa ako sa kagul-anan.

15 Jeg vil ofre dig Brændoffer af fedt Kvæg og Duften af Vædre; jeg vil tillave Øksne og Bukke. (Sela)

Maghalad ako kanimo ug sinunog nga tambok nga mga mananap nga adunay humot sa laking karnero; maghalad ako ug mga torong baka ug mga kanding. (Selah)

16 Kommer hid, hører til, alle 1, som frygte Gud, saa vil jeg fortælle, hvad han har gjort ved min Sjæl.

Ngari ug paminaw, kamong tanan nga may kahadlok sa Dios, ug imantala ko ang gibuhat niya alang sa akong kalag.

17 Til ham raabte jeg med min Mund, og hans Pris kom paa min Tunge.

Mituaw ako kaniya pinaagi sa akong baba, ug gidayeg siya sa akong dila.

18 Dersom jeg havde set Uret i mit Hjerte, da vilde Herren ikke have hørt mig.

Kung aduna akoy makita nga sala sa akong kasingkasing, ang Ginoo dili maminaw kanako.

19 Dog har Gud hørt; han gav Agt paa min Bøns Røst.

Apan ang Dios naminaw gayod; gitagad niya ang tingog sa akong pag-ampo.

20 Lovet være Gud, som ikke forskød min Bøn eller vendte sin Miskundhed fra mig!

Dalayegon ang Dios, nga wala niya pasagdi ang akong pag-ampo o ang iyang pagkamatinud-anon sa kasabotan nganhi kanako.