< Salme 62 >
1 Til Sangmesteren; for Jeduthun; en Psalme af David.
Alang sa pangulong musikero; sumala kang Jedutun. Ang salmo ni David. Magpaabot lamang ako sa Dios; gikan kaniya ang akong kaluwasan.
2 Kun for Gud er min Sjæl stille, fra ham kommer min Frelse.
Siya lang ang akong bato ug ang akong kaluwasan; siya ang akong habog nga tore; dili gayod ako matarog.
3 Kun han er min Klippe og min Frelse, min Befæstning; jeg skal ikke rokkes meget.
Hangtod kanus-a ba kamong tanan mag-atake sa tawo, nga inyong itulak nga sama sa nagharag nga paril o katumbahon nga koral?
4 Hvor længe storme I imod en Mand, alle tilsammen for at myrde ham, der er som en Væg, der hælder, som en Mur, der har faaet Stød?
Nagpakisayod lamang (sila) kaniya aron ipaubos siya gikan sa iyang halangdong katungdanan; gihigugma nila ang pagpamakak; gipanalanginan nila siya pinaagi sa ilang mga baba, apan sa ilang mga kasingkasing gitunglo diay nila siya. (Selah)
5 Kun om at nedstøde ham fra hans Højhed raadslaa de, de have Behag i Løgn; de velsigne med deres Mund, og de forbande i deres Inderste. (Sela)
Magpaabot lang ako sa Dios; kay ang akong paglaom anaa lang kaniya.
6 Kun for Gud vær stille min Sjæl; thi af ham er min Forventning.
Siya lang ang akong bato ug akong kaluwasan; siya ang akong habog nga tore; dili gayod ako matarog.
7 Kun han er min Klippe og min Frelse, min Befæstning; jeg skal ikke rokkes.
Diha sa Dios ang akong kaluwasan ug akong himaya; ang bato sa akong kusog ug ang akong dalangpanan anaa sa Dios.
8 Hos Gud er min Frelse og min Ære, min Styrkes Klippe, min Tilflugt er i Gud.
Kamong mga katawhan salig kaniya sa tanang panahon, ibubo ang inyong kasingkasing diha kaniya; ang Dios ang atong dalangpanan. (Selah)
9 Forlader eder paa ham til hver Tid, I Folk! udøser eders Hjerte for hans Ansigt; Gud er vor Tilflugt. (Sela)
Sa pagkatinuod, ang yano nga mga tawo walay pulos, ug ang tinamod nga mga tawo usa ka bakak; gaan lang (sila) kung timbangon; mas gaan pa (sila) sa walay bili.
10 Kun Forfængelighed ere Menneskens Børn, Falskhed ere Menneskene; lægges de i Vægtskaalen, stige de til Vejrs, de ere Forfængelighed til Hobe.
Ayaw pagsalig diha sa pagpangdaugdaog o pagpangawat; ug ayaw paglaom sa walay pulos nga bahandi, kay dili gayod kini magapamunga; ayaw isalig ang imong kasingkasing niini.
11 Forlader eder ikke paa Vold og sætter ikke forfængeligt Haab til røvet Gods; falder Rigdom eder til, da sætter ikke Hjertet dertil!
Misulti ang Dios sa makausa, nadungog ko kini sa makaduha: iya sa Dios ang gahom.
12 Een Gang har Gud talt, ja, to Gange, hvad jeg har hørt: At Styrke hører Gud til. Og dig, Herre! hører Miskundhed til; thi du skal betale hver efter hans Gerning.
Imo usab, Ginoo, ang pagkamatinud-anon sa kasabotan, tungod kay gantihan mo ang matag tawo sumala sa iyang binuhatan.