Salme 50

1 En Psalme af Asaf. Den Almægtige, Gud Herren har talt og kaldet ad Jorden, fra Solens Opgang indtil dens Nedgang.

Psalm Asafowi podany. Bóg nad Bogami, Pan mówił i przyzwał ziemię od wschodu słońca aż do zachodu jego.

2 Fra Zion, Skønhedens Krone, aabenbarede Gud sig herligt.

Objaśnił się Bóg z Syonu w doskonałej ozdobie.

3 Vor Gud skal komme og ikke tie; en Ild for hans Ansigt skal fortære, og omkring ham stormer det saare.

Przyjdzie Bóg nasz, a nie będzie milczał; ogień przed twarzą jego będzie pożerał, a około niego powstanie wicher gwałtowny.

4 Han kalder ad Himmelen oventil og ad Jorden for at dømme sit Folk.

Przyzwie z góry niebiosa i ziemię, aby sądził lud swój.

5 „Samler mig mine hellige, som have sluttet Pagt med mig ved Offer‟.

Mówiąc: Zgromadźcie mi świętych moich, którzy ze mną uczynili przymierze przy ofierze.

6 Og Himlene kundgjorde hans Retfærdighed; thi Gud, han er Dommer. (Sela)

Tedy niebiosa opowiedzą sprawiedliwość jego; albowiem sam Bóg jest sędzią. (Sela)

7 Hør, mit Folk, og jeg vil tale; Israel! og jeg vil vidne imod dig; jeg er Gud, din Gud.

Słuchaj, ludu mój! a będę mówił; słuchaj, Izraelu! a oświadczę się przed tobą: Jam Bóg, Bóg twój Jam jest.

8 Jeg vil ikke gaa i Rette med dig for dine Slagtofre og for dine Brændofre, som ere altid for mig.

Nie będę cię z ofiar twoich winił, ani całopalenia twego, które są zawsze przedemną.

9 Jeg vil ikke tage en Okse af dit Hus, ej heller Bukke af dine Stalde.

Nie wezmę z domu twojego cielca, ani z okołu twego kozłów.

10 Thi alle Dyrene i Skoven høre mig til, Dyrene paa Bjergene i Tusindtal.

Albowiem mój jest wszelki zwierz leśny, i tysiące bydła po górach.

11 Jeg kender alle Fuglene paa Bjergene, og hvad der vrimler paa Marken, er hos mig.

Znam wszystko ptastwo po górach, i zwierz polny jest przedemną.

12 Dersom jeg hungrede, vilde jeg ikke sige dig det; thi Jorderige hører mig til og dets Fylde.

Będęli łaknął, nie rzekęć o to; bo mój jest okrąg ziemi, i napełnienie jego.

13 Skulde jeg vel æde Oksers Kød eller drikke Bukkes Blod?

Izali jadam mięso wołowe? albo pijam krew kozłową?

14 Offer Gud Taksigelse og betal den Højeste dine Løfter!

Ofiaruj Bogu chwałę, i oddaj Najwyższemu śluby twoje;

15 Og kald paa mig paa Nødens Dag; jeg vil udfri dig, og du skal ære mig.

A wzywaj mię w dzień utrapienia: tedy cię wyrwę, a ty mię uwielbisz.

16 Men til den ugudelige siger Gud: Hvad kommer det dig ved at tale om mine Skikke og at tage min Pagt i din Mund,

Lecz niezbożnemu rzekł Bóg: Cóżci do tego, że opowiadasz ustawy moje, a bieżesz przymierze moje w usta twoje?

17 da du dog hader Tugt og kaster mine Ord bag dig?

Ponieważ masz w nienawiści karność, i zarzuciłeś słowa moje za się.

18 Dersom du ser en Tyv, da er du Ven med ham, og med Horkarle er din Del.

Widziszli złodzieja, bieżysz z nim, a z cudzołożnikami masz skład twój.

19 Du skikker din Mund til ondt, og med din Tunge digter du Svig.

Usta twoje rozpuszczasz na złe, a język twój składa zdrady.

20 Du sidder og taler imod din Broder, du sætter Klik paa din Moders Søn.

Zasiadłszy mówisz przeciwko bratu twemu, a lżysz syna matki twojej.

21 Disse Ting har du gjort, og jeg har tiet; du har tænkt, at jeg vel var som du; men jeg vil straffe dig og stille det frem for dine Øjne.

Toś czynił, a Jam milczał; dlategoś mniemał, żem ja tobie podobny, ale będę cię karał, i stawięć to przed oczy twoje.

22 Forstaar dog dette, I, som have glemt Gud! at jeg ikke skal rive bort, og der ingen er, som frier.

Zrozumiejcież to wżdy teraz, którzy zapominacie Boga, bym was snać nie porwał, a nie będzie ktoby was wyrwał.

23 Den, som ofrer Taksigelse, han ærer mig, og den, som agter paa Vejen, ham vil jeg lade se Guds Frelse.

Kto mi ofiaruje chwałę, uczci mię; a temu, który naprawia drogę swą, ukażę zbawienie Boże.