< Salme 45 >
1 Til Sangmesteren; til „Lillierne”; af Koras Børn; en Undervisning; en Sang om Kærlighed.
Ki he Takimuʻa ʻi he Sosanimi, ko e akonaki ki he ngaahi foha ʻo Kola, ko e Hiva ki he ngaahi ʻofa. ʻOku mapuna hake ʻi hoku loto ʻae meʻa lelei: te u lea ki he meʻa kuo u ngaohi ki he tuʻi: ko hoku ʻelelo ko e peni ki he tohi vave.
2 Mit Hjerte udgyder en god Tale; jeg siger: Mine Idrætter gælde Kongen; min Tunge er en Hurtigskrivers Pen.
ʻOku ke fakaʻofoʻofa lahi ʻi he ngaahi fānau ʻae tangata: kuo lilingi ʻae ʻofa ki ho loungutu: ko ia kuo fakamonūʻia ai koe ʻe he ʻOtua ʻo lauikuonga.
3 Du er meget dejligere end Menneskens Børn, Ynde er udgydt paa dine Læber, derfor velsignede Gud dig evindelig.
ʻE Fungani Māfimafi ke ke nonoʻo hoʻo heletā ki ho tuʻatenga, ʻi ho nāunau mo ho mālohi.
4 Bind dit Sværd ved din Side, du vældige! i din Majestæt og din Herlighed;
Pea ʻi hoʻo māfimafi ke ke hāʻele monūʻia, ko e meʻa ʻi he moʻoni mo e angavaivai mo e māʻoniʻoni; pea ʻe ako kiate koe ʻe ho nima toʻomataʻu ʻae ngaahi meʻa fakailifia.
5 og vær lykkelig i din Herlighed, far frem for Sandhed og Mildhed med Retfærdighed, og din højre Haand skal lære dig forfærdelige Ting.
ʻOku māsila hoʻo ngaahi ngahau ʻi he loto ʻoe ngaahi fili ʻoe tuʻi; ʻoku tō ki lalo ʻae kakai ʻiate koe.
6 Dine Pile ere skærpede; Folkene skulle falde under dig, Kongens Fjenders Hjerte rammes.
ʻE ʻOtua, ko ho nofoʻanga ʻoku lauikuonga pea taʻengata: ko e tokotoko ʻo ho puleʻanga ko e tokotoko māʻoniʻoni ia.
7 Gud! din Trone bliver evindelig og altid, dit Riges Spir er Rettens Spir.
ʻOku ke ʻofa ki he māʻoniʻoni, pea fehiʻa ki he angahala: ko ia ko e ʻOtua ko ho ʻOtua, kuo ne tākai ʻaki koe ʻae lolo ʻoe fiefia ʻo lahi hake ʻi ho kāinga.
8 Du elsker Retfærdighed og hader Ugudelighed; derfor har Gud, din Gud, salvet dig med Glædens Olie fremfor dine Medbrødre.
ʻOku namu mula, mo ʻalosi, mo kāsia, ʻa ho ngaahi kofu kotoa pē, mei he ngaahi fale lei, ʻaia kuo nau fakafiefiaʻi koe.
9 Alle dine Klæder dufte af Myrra og Aloe og Kasia; du gaar ud af de Elfenbens Paladser fra dem, som have glædet dig.
Naʻe ʻi hoʻo kau fefine ongolelei ʻae ngaahi ʻofefine ʻoe ngaahi tuʻi: naʻe tuʻu ʻae tuʻi fefine ʻi ho nima toʻomataʻu ʻi he koula mei Ofeli.
10 Kongedøtre ere iblandt dine Herligheder; Dronningen staar ved din højre Haand i Guld fra Ofir.
Fakafanongo, ʻE ʻofefine, pea tokanga, ʻo fakatokangaʻi ho telinga; fakangaloʻi foki hoʻo kakai ʻaʻau, mo e fale ʻo hoʻo tamai;
11 Hør, Datter! og se til og bøj dit Øre og glem dit Folk og din Faders Hus!
Ko ia ʻe manako lahi ai ʻae tuʻi ki ho hoihoifua: he ko ho ʻEiki ia; pea ke hū kiate ia.
12 saa skal Kongen faa Lyst til din Skønhed; thi han er din Herre, og du skal tilbede ham.
Pea ʻe ʻi ai ʻae ʻofefine ʻo Taia mo e meʻaʻofa; ko e kau koloaʻia ʻi he kakai te nau kumi lahi ki hoʻo ʻofa.
13 Og Tyrus's Datter skal komme med Skænk og bede ydmygeligt for dit Ansigt: De rige iblandt Folket.
Ko e ʻofefine ʻoe tuʻi ʻoku lelei lahi ʻi loto; ko hono ngaahi kofu kuo lalanga ʻaki ʻae koula.
14 Kongedatteren derinde er aldeles herlig, hendes Klæder ere af Gyldenstykke.
ʻE ʻomi ia ki he tuʻi ʻi he kofu ʻoku matamatalelei hono tuitui: ko e kau tāupoʻou ko hono kaumeʻa ʻaia ʻoku muimui kiate ia ʻe omi ʻakinautolu kiate koe.
15 Hun føres frem for Kongen i stukne Klæder; Jomfruerne, hendes Veninder, gaa efter hende, de føres ind til dig.
ʻE omi ʻakinautolu ʻi he fiefia mo e nekeneka: te nau hū ki he fale ʻoe tuʻi.
16 De føres frem med Glæde og Fryd, de komme i Kongens Palads.
ʻE fetongi hoʻo ngaahi tamai ʻe hoʻo fānau, ʻaia te ke fakanofo ko e ngaahi ʻeiki ʻi māmani kotoa pē.
17 Dine Sønner skulle være i dine Fædres Sted, dem skal du sætte til Fyrster paa den hele Jord. Jeg vil lade dit Navn ihukommes iblandt alle Slægter; derfor skulle Folkene love dig evindelig og altid.
Te u fai ke manatuʻi ʻa ho huafa ʻi he toʻutangata kotoa pē: ko ia ʻe fakafetaʻi ʻae kakai kiate koe ʻo lauikuonga pea taʻengata.