Salme 44
1 Til Sangmesteren; af Koras Børn; en Undervisning.
Nadungog namo sa among mga igdulongog, Dios, ang among katigulangan nag-sulti kanamo sa mga butang nga imong nabuhat sa ilang mga panahon, sa karaang mga panahon.
2 Gud! vi have hørt det med vore Øren, vore Fædre have fortalt os det, den Gerning du gjorde i deres Dage, i fordums Dage.
Gipapahawa mo ang mga nasod pinaagi sa imong mga kamot, apan gitanom mo ang among mga katawhan; gipasakitan mo ang imong mga katawhan, apan gipakatag mo ang among katawhan sa kayutaan.
3 Du fordrev Hedningerne ved din Haand, men dem plantede du; du handlede ilde med Folkene, men dem udbredte du.
Kay wala nila naangkon ang yuta nga ilang gipanag-iya pinaagi sa ilang espada, ni ang ilang mga bukton nagluwas kanila; apan pinaagi sa imong tuong kamot, sa imong bukton, ug sa kahayag sa imong panagway, tungod kay midapig kaman kanila.
4 Thi ikke ved deres Sværd indtoge de Landet, og deres Arm hjalp dem ikke, men din højre Haand og din Arm og dit Ansigts Lys, fordi du havde Behagelighed til dem.
Dios, Ikaw ang akong Hari; pagmando ug kadaogan kang Jacob.
5 Gud! du, ja, du er min Konge; befal Jakobs Frelse at komme!
Pinaagi kanimo ipaubos namo ang among mga kaaway; pinaagi sa imong ngalan amo silang tamak-tamakan, kadtong nakigbatok kanamo.
6 Ved dig ville vi nedstøde vore Fjender; i dit Navn ville vi nedtræde dem, som staa op imod os.
Kay wala ako misalig sa akong pana, ni ang akong espada nga magluwas kanako.
7 Thi jeg forlader mig ikke paa min Bue, og mit Sværd kan ikke frelse mig.
Apan giluwas mo kami gikan sa among mga kaaway, ug gipakaulawan kadtong nagdumot kanamo.
8 Men du har frelst os fra vore Fjender, og du har beskæmmet dem, som os hadede.
Diha sa Dios makapasigarbo kami sa tibuok nga adlaw, ug kami magapasalamat sa imong ngalan hangtod sa hangtod. (Selah)
9 Vi prise Gud den ganske Dag, og vi takke dit Navn evindelig. (Sela)
Apan karon gihulog mo kami ug gipakaulawan, ug wala ka miuban sa among mga sundalo.
10 Alligevel har du forkastet os og ladet os beskæmmes og vil ikke drage ud med vore Hære.
Gipabalik mo kami gikan sa mga kaaway; ug kadtong nagdumot kanamo giilog ang among mga kabtangan alang sa ilang kaugalingon.
11 Du lader os vige tilbage for Modstanderen, og de, som os hade, have gjort sig Bytte.
Gihimo mo kaming sama sa karnero nga gitagana alang sa pagkaon ug gitibulaag taliwala sa mga kanasoran.
12 Du giver os hen som Faar til at fortæres og har spredt os iblandt Hedningerne.
Gibaligya mo ang imong katawhan alang sa wala; ug wala nadugangan ang imong bahandi tungod niana.
13 Du sælger dit Folk, og det for intet, og du fik ingen stor Pris for dem.
Gipahinginlan mo kami sa among mga silingan, gipakaulawan ug gipasipalahan niadtong nagpalibot kanamo.
14 Du gør os til Skændsel for vore Naboer, til Spot og Haan for dem, som ere trindt omkring os.
Gipabugalbugalan mo kami taliwala sa mga nasod, ug nagpanglingolingo ang mga tawo sa ilang mga ulo taliwala sa mga katawhan.
15 Du gør os til et Ordsprog iblandt Hedningerne, saa man ryster Hovedet over os iblandt Folkene.
Sa tibuok adlaw ang kaulaw anaa kanako, ug ang kaulawan nagtabon sa akong panagway.
16 Min Forsmædelse er den ganske Dag for mig, og Bluelse har bedækket mit Ansigt
Tungod sa iyang tingog sa pagbadlong ug pagtamay, tungod sa kaaway ug sa nagapanimalos.
17 for hans Røsts Skyld, som bespotter og forhaaner, for Fjendens og den hævngerriges Skyld.
Kining tanan miabot kanamo; apan kami wala nakalimot kanimo o nakalapas sa imong kasabotan.
18 Alt dette er kommet over os, dog have vi ikke glemt dig, og vi have ikke handlet falskelig imod din Pagt.
Ang among kasingkasing wala mibalik, ang among lakang wala mawala sa imong dalan.
19 Vort Hjerte vendte sig ikke bort, og vor Gang bøjede ikke af fra din Vej,
Apan gibuak mo kami sa dapit sa mga ihalas nga iro ug gitabonan kami sa landong sa kamatayon.
20 saa at du skulde knuse os i Dragers Bo og skjule os med Dødens Skygge.
Kung among nalimtan ang ngalan sa among Dios o nagbayaw sa among mga kamot sa diosdios,
21 Dersom vi havde glemt vor Guds Navn og udbredt vore Hænder til en fremmed Gud,
Dili ba makita man kini sa Dios? Kay nasayod siya sa gitago sa kasingkasing.
22 skulde Gud da ikke udfinde det? efterdi han kender Hjertets skjulte Tanker.
Sa pagkatinuod, alang kanimo nabutang kami sa kamatayon sa tibuok adlaw; sama kami sa karnero nga ihawonon.
23 Men vi blive ihjelslagne for din Skyld den ganske Dag, vi ere regnede som Slagtefaar.
Pagmata, nganong natulog ka man, Ginoo? Barog, ayaw kami isalikway kanunay.
24 Vaagn op, hvorfor vil du sove, Herre? Vaagn op, forkast os ikke evindelig!
Nganong gitago mo man ang imong panagway ug gikalimtan ang among kasakit ug ang among pagkadinaugdaog?
25 Hvorfor vil du skjule dit Ansigt, glemme vor Elendighed og vor Trængsel?
Kay kami natunaw ug nahimong abog; ug ang among mga lawas nasagol sa yuta.
26 Thi vor Sjæl er nedbøjet i Støvet, vor Krop hænger ved Jorden. Rejs dig til vor Hjælp og forløs os for din Miskundheds Skyld!
Tindog ug tubsa kami alang sa imong matinud-nong kasabotan.
