Salme 38

1 En Psalme af David; til Ihukommelse.

Psalm Dawida. Dla przypomnienia. PANIE, nie karć mnie w swym gniewie i nie karz mnie w swojej zapalczywości.

2 Herre! straf mig ikke i din Vrede og tugt mig ikke i din Harme.

Twoje strzały utkwiły bowiem we mnie i ciąży na mnie twoja ręka.

3 Thi dine Pile ere dybt nedtrykte i mig, og din Haand har lagt sig paa mig.

Nie ma nic zdrowego w moim ciele wskutek twego gniewu, nie ma odpoczynku dla moich kości z powodu mojego grzechu.

4 Der er intet sundt paa mit Kød for din Vredes Skyld; der er ingen Fred i mine Ben for min Synds Skyld.

Bo moje nieprawości sięgają ponad moją głowę, obciążają mnie jak ciężkie brzemię.

5 Thi mine Misgerninger ere gaaede mig over Hovedet; de ere blevne mig for svare som en svar Byrde.

Cuchną i ropieją moje rany z powodu mej głupoty.

6 Mine Saar lugte ilde, de ere raadne for min Daarskabs Skyld.

Jestem zgnębiony i bardzo pochylony, przez cały dzień chodzę smutny.

7 Jeg gaar kroget, jeg er saare nedbøjet; jeg gaar hver Dag i Sørgeklæder.

Moje wnętrze bowiem pali straszna [dolegliwość] i nie ma nic zdrowego w moim ciele.

8 Thi mine Lænder ere fulde af Skorpe, og der er intet sundt paa mit Kød.

Jestem osłabiony i bardzo załamany, zawodzę z powodu trwogi mego serca.

9 Jeg er bleven dødkold og saare sønderknust; jeg hyler ud af mit Hjertes Uro.

Panie, przed tobą [są] wszystkie moje pragnienia i moje wzdychanie nie jest przed tobą ukryte.

10 Herre! al min Begæring er for dig, og mit Suk er ikke skjult for dig.

Moje serce trzepocze, opuściła mnie siła, a światło moich oczu znikło.

11 Mit Hjerte slaar heftigt, min Kraft har forladt mig, og mine Øjnes Lys, endog det er svundet for mig.

Moi bliscy i przyjaciele stronią od moich ran, a moi krewni stoją z daleka.

12 Mine Venner og mine Frænder holde sig i Afstand fra min Plage, og mine nærmeste staa langt borte.

Ci, którzy czyhają na moją duszę, zastawiają sidła, a ci, którzy pragną mego nieszczęścia, mówią przewrotnie i przez cały dzień knują podstępy.

13 Og de, som søge efter mit Liv, satte Snarer, og de, som søge min Ulykke, førte Fordærvelsens Tale og grunde den ganske Dag paa alle Haande Svig.

Lecz ja niczym głuchy nie słyszałem i [byłem] jak niemy, [który] nie otwiera swych ust.

14 Men jeg er som en døv, der ikke hører, og som en stum, der ikke oplader sin Mund.

I stałem się jak człowiek, który [nic] nie słyszy i nie ma w ustach upomnień.

15 Jeg er som en Mand, der ikke hører, og som intet Gensvar har i sin Mund.

Ciebie bowiem, PANIE, oczekuję; ty odpowiesz, Panie, mój Boże.

16 Thi jeg bier paa dig, Herre; du, Herre min Gud! vil bønhøre.

Bo powiedziałem: Niech się nie cieszą z mojego powodu; gdy moja noga poślizgnie się, niech nie wynoszą się nade mnie.

17 Thi jeg sagde: De skulle ikke glæde sig over mig; da min Fod snublede, gjorde de sig store imod mig.

Jestem bowiem bliski upadku i moja boleść zawsze jest przede mną.

18 Thi jeg er nær ved at halte, og min Pine er stadig for mig.

Wyznaję więc moją nieprawość i boleję nad swoim grzechem.

19 Thi jeg maa bekende min Misgerning, jeg sørger over min Synd.

Lecz moi wrogowie są zdrowi i silni i namnożyło się tych, którzy bez powodu mnie nienawidzą.

20 Men mine Fjender leve og ere mægtige, og der er mange, som hade mig uden Skel.

Odpłacają mi złem za dobro i sprzeciwiają mi się, bo podążam za dobrem.

21 Og de, som betale ondt for godt, de staa mig imod, fordi jeg efterjager det gode.

Nie opuszczaj mnie, PANIE, mój Boże, nie oddalaj się ode mnie.

22 Forlad mig ikke, Herre! min Gud, vær ikke langt fra mig! Skynd dig at hjælpe mig, Herre, min Frelse!

Pospiesz mi z pomocą, Panie, moje zbawienie.