Salme 38
1 En Psalme af David; til Ihukommelse.
Davudun yadasalma məzmuru. Ya Rəbb, qəzəblənib məni töhmətləndirmə, Hiddətlənib məni tənbeh eləmə.
2 Herre! straf mig ikke i din Vrede og tugt mig ikke i din Harme.
Artıq Sənin oxların mənə saplanıb, Əllərin üstümə ağırlıq salıb.
3 Thi dine Pile ere dybt nedtrykte i mig, og din Haand har lagt sig paa mig.
Bədənimdə qəzəbindən sağ yer qalmadı, Günahıma görə sümüklərim də xəstəlik tapdı.
4 Der er intet sundt paa mit Kød for din Vredes Skyld; der er ingen Fred i mine Ben for min Synds Skyld.
Çünki təqsirlərim başımdan aşır, Ağır yük tək onlara gücüm çatmır.
5 Thi mine Misgerninger ere gaaede mig over Hovedet; de ere blevne mig for svare som en svar Byrde.
Ağılsızlığımın üzündən Yaralarım iyrənc və irinlidir.
6 Mine Saar lugte ilde, de ere raadne for min Daarskabs Skyld.
Mənim qəddim əyilib, ikiqat bükülmüşəm, Gün boyu yaslı gəzirəm.
7 Jeg gaar kroget, jeg er saare nedbøjet; jeg gaar hver Dag i Sørgeklæder.
Çünki belim qızdırmadan yandı, Bədənimdə sağ yer qalmadı.
8 Thi mine Lænder ere fulde af Skorpe, og der er intet sundt paa mit Kød.
Taqətim kəsildi, çox əzilmişəm, Ürəyimdəki iztiraba görə ah-zar edirəm.
9 Jeg er bleven dødkold og saare sønderknust; jeg hyler ud af mit Hjertes Uro.
Ey Xudavənd, mənim arzu-diləyim hüzurundadır, Mənim iniltilərim Səndən gizli qalmır.
10 Herre! al min Begæring er for dig, og mit Suk er ikke skjult for dig.
Ürəyim çırpınır, gücüm tükəndi, Gözlərimin nuru da söndü.
11 Mit Hjerte slaar heftigt, min Kraft har forladt mig, og mine Øjnes Lys, endog det er svundet for mig.
Azarımı görüb məndən dost-yoldaşım uzaqlaşdı, Qohumlarım məndən uzaqda qaldı.
12 Mine Venner og mine Frænder holde sig i Afstand fra min Plage, og mine nærmeste staa langt borte.
Canımın qəsdinə duranlar mənə tələ qurur, Bədxahlarım ölümümdən danışır, Gün boyu mənim üçün hiylə qururlar.
13 Og de, som søge efter mit Liv, satte Snarer, og de, som søge min Ulykke, førte Fordærvelsens Tale og grunde den ganske Dag paa alle Haande Svig.
Mən bir kar kimi eşitmirəm, Dilsiz-ağızsız bir lal kimiyəm.
14 Men jeg er som en døv, der ikke hører, og som en stum, der ikke oplader sin Mund.
Dilsiz-cavabsız Bir lal-kar kimiyəm.
15 Jeg er som en Mand, der ikke hører, og som intet Gensvar har i sin Mund.
Ya Rəbb, ümidim Sənə qalıb, Ey Xudavənd Allahım, Səndən cavab gözləyirəm!
16 Thi jeg bier paa dig, Herre; du, Herre min Gud! vil bønhøre.
Dedim ki, qoy halıma sevinməsinlər, Ayağım büdrəyəndə qarşımda öyünməsinlər.
17 Thi jeg sagde: De skulle ikke glæde sig over mig; da min Fod snublede, gjorde de sig store imod mig.
Mən yıxılmaq üzrəyəm, Daim əzabla üz-üzəyəm.
18 Thi jeg er nær ved at halte, og min Pine er stadig for mig.
Təqsirlərimi etiraf edirəm, Günahlarım üçün nigarançılıq çəkirəm.
19 Thi jeg maa bekende min Misgerning, jeg sørger over min Synd.
Düşmənlərim qüvvətlidir, hələ sağdır, Nahaq yerə mənə nifrət edənlər çoxdur.
20 Men mine Fjender leve og ere mægtige, og der er mange, som hade mig uden Skel.
Yaxşılığa yamanlıq edənlər Yaxşılığa meyl etdiyimə görə əleyhimə durublar.
21 Og de, som betale ondt for godt, de staa mig imod, fordi jeg efterjager det gode.
Ya Rəbb, məni tərk etmə! Ey Allahım, məndən uzaq dayanma!
22 Forlad mig ikke, Herre! min Gud, vær ikke langt fra mig! Skynd dig at hjælpe mig, Herre, min Frelse!
Ey Xudavənd, tez imdadıma çat, Mənim xilaskarım Sənsən!
