Salme 37

1 Af David. Lad din Vrede ikke optændes imod de onde; vær ikke nidkær imod dem, som gøre Uret;

Öfundaðu aldrei vonda menn,

2 thi de skulle hastelig falme som Græs, og visne som grønne Urter.

því að fyrr en varir eru þeir fallnir og visna eins og grasið.

3 Forlad dig paa Herren og gør godt; bo i Landet og nær dig trolig;

Treystu heldur Drottni, vertu góðgjarn og sýndu kærleika. Þá muntu búa öruggur í landinu og farnast vel.

4 og forlyst dig i Herren, saa skal han give dig dit Hjertes Begæring.

Þú skalt gleðjast í Drottni – og hann mun veita þér það sem hjarta þitt þráir.

5 Vælt din Vej paa Herren og forlad dig paa ham, han skal gøre det.

Fel Drottni framtíð þína, áform þín og verk, og treystu honum. Hann mun vel fyrir öllu sjá.

6 Og han skal føre din Retfærdighed frem som Lyset og din Ret som Middagsglansen.

Heiðarleiki þinn og hreinskilni verða öllum augljós, og Drottinn mun láta þig ná rétti þínum.

7 Ti for Herren og forvent ham; lad din Vrede ikke optændes imod den Mand, hvis Vej lykkes, imod den Mand, som øver Underfundighed.

Hvíldu í Drottni og treystu honum. Bíð þess í þolinmæði að hann hefjist handa. Öfunda ekki vonda menn sem vegnar vel.

8 Lad af fra Vrede og lad Heftighed fare, lad din Vrede ikke optændes, den er kun til at gøre ondt.

Láttu af reiðinni! Slepptu heiftinni. Vertu ekki svekktur og áhyggjufullur – slíkt leiðir ekki til góðs.

9 Thi de onde skulle udryddes, men de, som bie efter Herren, de skulle arve Landet.

Þeir sem illt fremja verða þurrkaðir út, en þeir sem treysta Drottni eignast landið og gæði þess.

10 Og endnu et lidet, saa er den ugudelige ikke mere; og naar du giver Agt paa hans Sted, da er han borte.

Innan skamms verða guðleysingjarnir á bak og burt. Þegar þú leitar þeirra eru þeir horfnir.

11 Men de sagtmodige skulle arve Landet og forlyste sig over stor Fred.

En hinir hógværu fá landið til eignar, þeir munu hljóta blessun og frið.

12 Den ugudelige optænker Skalkhed imod den retfærdige og skærer Tænder imod ham.

Drottinn hlær að þeim sem brugga launráð gegn hans trúuðu.

13 Herren skal le ad ham; thi han ser, at hans Dag er kommen.

Hann hefur þegar ákveðið daginn er þeir verða dæmdir.

14 De ugudelige have uddraget Sværd og spændt deres Bue at fælde en elendig og fattig, at tage Livet af dem, som vandre i Oprigtighed.

Óguðlegir hyggja á illt gegn réttlátum, undirbúa blóðbað.

15 Deres Sværd skal komme i deres eget Hjerte, og deres Buer skulle sønderbrydes.

En þeir munu farast fyrir eigin sverði og bogar þeirra verða brotnir.

16 Det lidet, som den retfærdige har, er bedre end mange ugudeliges Gods.

Betra er að eiga lítið og vera guðrækinn, en óguðlegur og hafa allsnægtir,

17 Thi de ugudeliges Arme skulle sønderbrydes; men Herren opholder de retfærdige.

því að óguðlegir munu falla, en Drottinn annast sína trúuðu.

18 Herren kender de retsindiges Dage, og deres Arv skal blive evindelig.

Daglega skoðar Drottinn réttlætisverk trúaðra og reiknar þeim eilíf laun.

19 De skulle ikke beskæmmes i den onde Tid, og de skulle mættes i Hungers Dage.

Hann styður þá í kreppunni og heldur lífinu í þeim í hallæri.

20 Thi de ugudelige skulle omkomme, ja, Herrens Fjender, som Engenes Pragt; de ere forsvundne, i Røg forsvundne.

Vantrúaðir farast og óvinir Guðs visna eins og grasið. Eins og sinu verður þeim brennt, þeir líða burt eins og reykur.

21 En ugudelig maa tage til Laans, og kan ikke betale; men en retfærdig kan forbarme sig og giver.

Guðlaus maður tekur lán og borgar ekki, en hinn guðrækni er ónískur og gefur með gleði.

22 Thi Herrens velsignede skulle arve Landet; men hans forbandede skulle udryddes.

Þeir sem Drottinn blessar eignast landið, en bannfærðum verður útrýmt.

23 Af Herren stadfæstes en Mands Gang, og han vil have Velbehag til hans Vej.

Drottinn stýrir skrefum hins guðrækna og gleðst yfir breytni hans.

24 Naar han falder, bliver han ikke liggende; thi Herren holder fast ved hans Haand.

Þótt hann falli þá liggur hann ekki flatur því að Drottinn reisir hann á fætur.

25 Jeg har været ung og er bleven gammel; men jeg har ikke set en retfærdig forladt eller hans Sæd at søge efter Brødet.

Ungur var ég og nú er ég gamall orðinn, en aldrei sá ég Drottin snúa baki við guðhræddum manni né heldur börn hans biðja sér matar.

26 Han forbarmer sig den ganske Dag og laaner ud, og hans Sæd skal blive til en Velsignelse.

Nei, guðræknir menn eru mildir og lána og börn þeirra verða öðrum til blessunar.

27 Vig fra ondt, og gør godt, saa skal du blive boende evindelig.

Viljir þú búa við frið og lifa lengi, þá forðastu illt en gerðu gott,

28 Thi Herren elsker Ret og forlader ikke sine hellige, de ere bevarede evindelig; men de ugudeliges Sæd er udryddet.

því að Drottinn hefur mætur á góðum verkum og yfirgefur ekki sína trúuðu, hann mun varðveita þá, en uppræta niðja óguðlegra.

29 De retfærdige skulle arve Landet og bo der evindelig.

Hinir réttlátu fá landið til eignar og búa þar mann fram af manni.

30 En retfærdigs Mund skal tale Visdom, og hans Tunge skal forkynde Ret.

Guðrækinn maður talar speki, enda réttsýnn og sanngjarn.

31 Hans Guds Lov er i hans Hjerte; hans Trin skulle ikke glide.

Lögmál Guðs er í hjarta hans og hann kann að greina gott frá illu.

32 En ugudelig lurer paa den retfærdige og søger efter at dræbe ham.

Ranglátir menn njósna um réttláta, vilja þá feiga.

33 Herren skal ikke overlade ham i hans Haand og ej kende ham skyldig, naar han dømmes.

En Drottinn stöðvar áform illvirkjanna og sýknar réttláta fyrir dómi.

34 Bi efter Herren og var paa hans Vej, saa skal han ophøje dig til at arve Landet; du skal se paa de ugudeliges Udryddelse.

Óttastu ekki, því að Drottinn mun svara bæn þinni! Gakktu hiklaust á hans vegum. Á réttum tíma mun hann veita þér velgengni og uppreisn æru. Þá muntu sjá illvirkjunum útrýmt.

35 Jeg saa en ugudelig, en Voldsmand; han udbredte sig som et grønt Rodskud.

Ég sá vondan mann og hrokafullan – hann þandi sig út eins og laufmikið tré –

36 Men han forsvandt og se, han var ikke mere; og jeg søgte efter ham, men han fandtes ikke.

en svo var hann horfinn! Ég leitaði eftir honum, en fann hann ekki framar.

37 Tag Vare paa den retsindige, og se hen til den oprigtige, thi Fredens Mand har en Fremtid.

En hvað um hinn ráðvanda og hreinskilna? Það er önnur saga! Því að góðir menn og friðsamir eiga framtíð fyrir höndum.

38 Men Overtrædere skulle ødelægges til Hobe; de ugudeliges Fremtid er borte.

Illum mönnum verður útrýmt og þeir eiga enga framtíðarvon.

39 Men de retfærdiges Frelse er af Herren, han er deres Styrke i Nødens Tid.

Drottinn bjargar hinum guðræknu. Hann er þeim hjálp og skjól á neyðartímum.

40 Og Herren skal hjælpe dem og udfri dem; han skal udfri dem fra de ugudelige og frelse dem; thi de have forladt sig paa ham.

Þeir treysta honum og því hjálpar hann þeim og frelsar þá frá vélráðum óguðlegra.