Salme 36

1 Til Sangmesteren; af David, Herrens Tjener.

Thaburi ya Daudi Ndĩ na ndũmĩrĩri nditũ ngoro-inĩ yakwa, ĩkoniĩ wĩhia wa mũndũ ũrĩa mwaganu: Nĩ atĩrĩ, hatirĩ wĩtigĩri Ngai maitho-inĩ make.

2 Den ugudeliges Overtrædelser sige mig inden i mit Hjerte: Der er ikke Guds Frygt for hans Øjne.

Nĩ gũkorwo maitho-inĩ make mwene erahaga mũno, ũũ atĩ ndangĩhota gũkũũrana o na kana athũũre mehia make.

3 Thi han smigrer for sig selv i sine Øjne, med Hensyn til, at hans Misgerning skulde blive fundet og hadet.

Ciugo cia kanua gake nĩ cia waganu na nĩ cia maheeni; nĩatigĩte gũtuĩka mũndũ mũũgĩ na wa gwĩkaga wega.

4 Hans Munds Ord ere Uret og Svig; han har ladet af at handle viselig, at gøre godt.

O na arĩ ũrĩrĩ-inĩ wake athugundaga o maũndũ mooru; eheanaga njĩra-inĩ ya kũmwerekeria gwĩka ũũru, na ndathũũraga ũndũ mũũru.

5 Han optænker Uret paa sit Leje; han stiller sig paa en Vej, der ikke er god, det onde forkaster han ikke.

Wee Jehova-rĩ, wendani waku ũkinyĩte o igũrũ, naguo wĩhokeku waku ũgakinya o matu-inĩ.

6 Herre! din Miskundhed er i Himlene; din Sandhed naar til Skyerne.

Ũthingu waku ũhaana ta irĩma iria nene, kĩhooto gĩaku gĩkarikĩra ta kũrĩa kũriku. Wee Jehova-rĩ, ũmenyagĩrĩra mũndũ o na nyamũ.

7 Din Retfærdighed er som Gudsbjerge, dine Domme som det store Dyb; Herre! du frelser Mennesker og Dyr.

Hĩ! Kaĩ wendo waku ũrĩa ũtathiraga nĩ wa goro mũno-ĩ! Andũ othe anene na anini moragĩra kĩĩgunyĩ-inĩ kĩa mathagu maku.

8 Gud! hvor dyrebar er din Miskundhed; og Menneskens Børn skulle skjule sig under dine Vingers Skygge.

Marĩĩaga makaigania kuumana na ũingĩ wa nyũmba yaku; ũmaheaga gĩa kũnyua kuuma rũũĩ-inĩ rwaku rwa gĩkeno.

9 De skulle mættes af dit Hus's Fedme, og du skal give dem at drikke af din Lifligheds Bæk.

Nĩgũkorwo gĩthima kĩa muoyo kĩrĩ kũrĩ we; ũtheri-inĩ waku nĩho tuonaga ũtheri.

10 Thi hos dig er Livets Kilde; i dit Lys skulle vi se Lys.

Kĩrĩrĩria kwenda arĩa makũũĩ, naguo ũthingu waku ũtũũre na arĩa arũngĩrĩru ngoro.

11 Lad din Miskundhed vare ved imod dem, som dig kende, og din Retfærdighed imod de oprigtige af Hjertet.

Ikinya rĩa ũrĩa mwĩtĩĩi rĩroaga kũnjũkĩrĩra, o na kana guoko kwa ũrĩa mwaganu kũnyingate.

12 Lad den hovmodiges Fod ikke komme over mig og de ugudeliges Haand ikke bortstøde mig. Hist faldt de, som gjorde Uret; de bleve nedstødte og kunde ikke staa op.

Ta rora wone ũrĩa andũ arĩa mekaga ũũru magwĩte thĩ; maikanĩtio thĩ, na matingĩhota gũũkĩra!