Salme 34
1 Af David; der han anstillede sig afsindig for Abimeleks Ansigt, og denne uddrev ham, og han gik bort.
Ég vil lofa Drottin öllum stundum, vegsama hann seint og snemma.
2 Jeg vil love Herren til hver Tid; hans Pris skal altid være i min Mund.
Ég hrósa mér af Drottni. Hinir hógværu hlusta og öðlast nýjan kjark.
3 Min Sjæl skal rose sig i Herren; de sagtmodige skulle høre det og glæde sig.
Lofið Drottin ásamt mér, tignum í sameiningu nafn hans.
4 Lover Herren storlig med mig og lader os tilsammen ophøje hans Navn.
Ég hrópaði til hans og hann svaraði mér, frelsaði mig frá öllu því sem ég hræddist.
5 Jeg søgte Herren, og han bønhørte mig og friede mig af al min Frygt.
Lítið til hans og gleðjist og þið munuð ekki verða til skammar.
6 De saa til ham og oplivedes, og deres Ansigt skal ingenlunde blive beskæmmet.
Ég var vesæll og aumur, en ég hrópaði til Drottins. Drottinn heyrði hróp mitt og frelsaði frá öllu því sem ég hræddist.
7 Denne elendige raabte, og Herren hørte og frelste ham af alle hans Angester.
Engill Drottins stendur vörð um þá sem óttast hann, og hann bjargar þeim.
8 Herrens Engel lejrer sig trindt omkring dem, som frygte ham, og frier dem.
Finndu og sjáðu hve Guð er góður! Sæll er sá sem leitar hælis hjá honum.
9 Smager og ser, at Herren er god; salig den Mand, som forlader sig paa ham.
Treystið Drottni og sýnið honum lotningu – óttist hann – því að þeir sem óttast hann líða engan skort.
10 Frygter Herren, I hans hellige! thi de, som frygte ham, have ingen Mangel.
Ung ljón búa við skort en þeir sem leita Drottins fara einskis góðs á mis.
11 De unge Løver lide Nød og hungre; men de, som søge Herren, skulle ikke have Mangel paa noget godt.
Börnin góð, komið og ég mun kenna ykkur að óttast Drottin. Það er mikilvægt.
12 Kommer, I Børn! hører mig; jeg vil lære eder Herrens Frygt.
Viljið þið lifa langa og góða ævi?
13 Hvo er den Mand, som har Lyst til Livet, som ønsker sig Dage for at se godt?
Gætið þá tungu ykkar! Segið aldrei ósatt orð.
14 Bevar din Tunge fra ondt og dine Læber fra at tale Svig.
Haldið ykkur frá öllu illu og ástundið það sem gott er. Reynið að lifa í sátt við aðra menn og keppið eftir friði.
15 Vig fra ondt, og gør godt; søg Fred, og tragt efter den!
Því að augu Drottins hvíla á hinum réttlátu og hann hlustar eftir bænum þeirra.
16 Herrens Øjne ere vendte til de retfærdige og hans Øren til deres Raab.
En öllum óguðlegum mun Drottinn eyða og afmá minningu þeirra af jörðinni.
17 Herrens Ansigt er imod dem, som gøre ondt, for at udrydde deres Ihukommelse af Jorden.
Þegar réttlátir hrópa, þá heyrir Drottinn og frelsar þá úr nauðum.
18 Hine raabte, og Herren hørte, og han friede dem af alle deres Angester.
Já, Drottinn er nálægur öllum þeim sem hafa auðmjúkt hjarta. Hann frelsar þá sem í einlægni og auðmýkt iðrast synda sinna.
19 Herren er nær hos dem, som have et sønderbrudt Hjerte, og han vil frelse dem, som have en sønderknust Aand.
Góður maður kemst oft í vanda – fær sinn skammt af mótlæti – en Drottinn á lausn við öllu slíku.
20 Mange Genvordigheder vederfares den letfærdige; men Herren skal udfri ham af dem alle sammen,
Jafnvel gegn slysum verndar Drottinn hann.
21 Han bevarer alle hans Ben; ikke et af dem skal blive sønderbrudt.
Ógæfan eltir og drepur óguðlegan mann og þeir sem hata réttláta bíða síns dóms.
22 Ulykken skal dræbe den ugudelige, og de, som hade den retfærdige, skulle dømmes skyldige. Herren forløser sine Tjeneres Sjæl; og alle de, som forlade sig paa ham, skulle ikke dømmes skyldige.
En Drottinn frelsar líf þjóna sinna. Enginn sem leitar hælis hjá honum verður dæmdur sekur.
