Salme 25
1 En Psalme af David. Til dig, Herre! opløfter jeg min Sjæl.
Ko e Saame ʻa Tevita. ʻE Sihova, ʻoku ou hiki hake hoku laumālie kiate koe.
2 Jeg forlader mig paa dig, min Gud! lad mig ikke beskæmmes, at mine Fjender ikke skulle fryde sig over mig.
ʻE hoku ʻOtua, ʻoku ou falala kiate koe: ʻoua naʻa ke tuku au ke u mā, pea ʻoua naʻa fiefia hoku ngaahi fili ʻiate au.
3 Ja, ingen, som bier efter dig, skal beskæmmes; beskæmmes skulle de, som handle troløst uden Aarsag.
ʻIo, ke ʻoua naʻa mā ha tokotaha ʻoku tatali kiate koe: tuku ke mā ʻakinautolu ʻoku fai angahala ko e pauʻu pē.
4 Herre! lad mig kende dine Veje, lær mig dine Stier.
Fakahā kiate au, ʻE Sihova, ho ngaahi hala; ako kiate au ho ngaahi hāʻeleʻanga.
5 Gør, at jeg gaar frem i din Sandhed, og lær mig den; thi du er min Frelses Gud, jeg bier efter dig den ganske Dag.
Tataki au ʻi hoʻo moʻoni, mo akonakiʻi au: he ko koe ko e ʻOtua ʻo ʻeku moʻui, ʻoku ou tatali kiate koe ʻi he ʻaho kotoa.
6 Herre! kom din Barmhjertighed og din Miskundhed i Hu; thi de have været fra Evighed.
ʻE Sihova, ke ke manatu ki hoʻo ngaahi ʻaloʻofa mo hoʻo ʻofa mataʻatā pe; he ʻoku talu mei muʻa ia.
7 Kom ikke mine Ungdoms Synder eller mine Overtrædelser i Hu; men kom du mig i Hu efter din Miskundhed for din Godheds Skyld, Herre!
ʻOua naʻa ke manatuʻi ʻae ngaahi angahala ʻi heʻeku kei siʻi, mo ʻeku ngaahi talangataʻa: ka ke manatu kiate au, ʻE Sihova, ʻo fakatatau ki hoʻo ʻaloʻofa koeʻuhi ko hoʻo angalelei.
8 Herren er god og oprigtig, derfor underviser han Syndere om Vejen.
ʻOku angalelei mo angatonu ʻa Sihova, ko ia te ne akonakiʻi ai ʻae kau angahala ʻi he hala.
9 Han skal gøre, at de ydmygede komme til Ret, og han skal lære de ydmygede sin Vej.
Te ne tataki ʻae angamalū ʻi he fakamaau: te ne ako hono hala ki he angavaivai.
10 Alle Herrens Stier ere Miskundhed og Sandhed for dem, som bevare hans Pagt og hans Vidnesbyrd.
Ko e ngaahi hala kotoa pē ʻo Sihova ko e ʻaloʻofa mo e moʻoni kiate kinautolu ʻoku tauhi ʻene fuakava mo ʻene ngaahi fakamoʻoni.
11 For dit Navns Skyld, Herre, forlad mig dog min Misgerning; thi den er stor.
ʻE Sihova, ko e meʻa ʻi ho huafa, ke ke fakamolemole ʻeku hia; he ʻoku lahi ia.
12 Hvo er den Mand, som frygter Herren? han skal undervise ham om den Vej, som han skal udvælge.
Ko hai ʻae tangata ʻoku manavahē kia Sihova? Te ne akonakiʻi ia ʻi he hala te ne fili.
13 Hans Sjæl skal bo i Lyksalighed, og hans Sæd skal arve Landet.
ʻE nofomaʻu hono laumālie ʻi he lelei; pea ʻe maʻu ʻe hono hako ʻae fonua.
14 Herrens Omgang er med dem, som frygte ham, og hans Pagt er med dem, til at lade dem kende den.
Ko e finangalo fufū ʻo Sihova ʻoku ʻiate kinautolu ʻoku manavahē kiate ia; pea te ne fakahā kiate kinautolu ʻene fuakava.
15 Mine Øjne ere stedse til Herren; thi han skal drage mine Fødder ud af Garnet.
ʻOku hanga atu maʻuaipē hoku mata kia Sihova, he ko ia te ne toʻo hoku vaʻe mei he kupenga.
16 Vend dit Ansigt til mig og vær mig naadig; thi jeg er enlig og elendig.
Ke ke fofonga mai kiate au, mo ke ʻaloʻofa kiate au; he ʻoku ou paea mo mamahi.
17 Mit Hjertes Ængstelser have vidt udbredt sig; før mig ud af mine Trængsler!
Kuo tupu ʻo lahi ʻae ngaahi mamahi ʻo hoku loto; ke ke ʻomi au mei heʻeku ngaahi mamahi.
18 Se hen til min Elendighed og min Møje, og forlad mig alle mine Synder!
Ke ke ʻafio ki hoku mahaki mo ʻeku mamahi; pea fakamolemole ʻeku angahala kotoa pē.
19 Se hen til mine Fjender, thi de ere mange; og de hade mig med uretfærdigt Had.
ʻAfio ki hoku ngaahi fili; he ʻoku nau tokolahi; pea ʻoku nau fehiʻa kiate au ʻi he fehiʻa lahi.
20 Bevar min Sjæl og red mig, at jeg ikke beskæmmes, thi jeg tror paa dig.
Ke ke tauhi hoku laumālie, mo fakamoʻui au: ʻoua naʻa ke tuku au ke u mā; he ʻoku ou falala kiate koe.
21 Lad Retsindighed og Oprigtighed bevare mig; thi jeg bier efter dig.
Ke fakamoʻui au ʻe he haohaoa mo e angatonu; he ʻoku ou tatali kiate koe.
22 Forløs, o Gud, Israel af al dets Nød!
ʻE ʻOtua, ke ke huhuʻi ʻa ʻIsileli mei heʻene ngaahi mamahi kotoa pē.
