Salme 25

1 En Psalme af David. Til dig, Herre! opløfter jeg min Sjæl.

De David. Al Vi, ho Eternulo, mi levas mian animon.

2 Jeg forlader mig paa dig, min Gud! lad mig ikke beskæmmes, at mine Fjender ikke skulle fryde sig over mig.

Ho mia Dio, Vin mi fidas; Ne lasu min hontiĝi; Ne lasu, ke miaj malamikoj moku pri mi.

3 Ja, ingen, som bier efter dig, skal beskæmmes; beskæmmes skulle de, som handle troløst uden Aarsag.

Ĉar neniu el tiuj, kiuj esperas al Vi, hontiĝos; Nur tiuj hontiĝos, kiuj forlasas Vin senpripense.

4 Herre! lad mig kende dine Veje, lær mig dine Stier.

Viajn vojojn, ho Eternulo, montru al mi; Instruu min sekvi Vian iradon.

5 Gør, at jeg gaar frem i din Sandhed, og lær mig den; thi du er min Frelses Gud, jeg bier efter dig den ganske Dag.

Gvidu min en Via vero kaj lernigu min, Ĉar Vi estas la Dio, kiu min helpas; Al Vi mi esperas ĉiun tagon.

6 Herre! kom din Barmhjertighed og din Miskundhed i Hu; thi de have været fra Evighed.

Rememoru, ho Eternulo, Vian kompatemecon kaj Vian favorkorecon, Ĉar ili estis de ĉiam.

7 Kom ikke mine Ungdoms Synder eller mine Overtrædelser i Hu; men kom du mig i Hu efter din Miskundhed for din Godheds Skyld, Herre!

La pekojn de mia juneco kaj miajn krimojn ne rememoru; Laŭ Via favorkoreco rememoru min, Pro Via boneco, ho Eternulo!

8 Herren er god og oprigtig, derfor underviser han Syndere om Vejen.

Bona kaj justa estas la Eternulo, Tial Li montras al pekantoj la vojon.

9 Han skal gøre, at de ydmygede komme til Ret, og han skal lære de ydmygede sin Vej.

Li gvidas la humilulojn en justeco, Kaj instruas al la humiluloj Siajn vojojn.

10 Alle Herrens Stier ere Miskundhed og Sandhed for dem, som bevare hans Pagt og hans Vidnesbyrd.

Ĉiuj vojoj de la Eternulo estas favorkoreco kaj fideleco al tiuj, Kiuj observas Lian interligon kaj Liajn leĝojn.

11 For dit Navns Skyld, Herre, forlad mig dog min Misgerning; thi den er stor.

Pro Via nomo, ho Eternulo, pardonu al mi mian pekon, Ĉar ĝi estas granda.

12 Hvo er den Mand, som frygter Herren? han skal undervise ham om den Vej, som han skal udvælge.

Al ĉiu homo, kiu timas la Eternulon, Li montras la vojon, kiun tiu devas elekti.

13 Hans Sjæl skal bo i Lyksalighed, og hans Sæd skal arve Landet.

Lia animo ĝuos bonon, Kaj liaj idoj posedos la teron.

14 Herrens Omgang er med dem, som frygte ham, og hans Pagt er med dem, til at lade dem kende den.

Konfidon de la Eternulo havas Liaj timantoj; Kaj Sian aranĝon Li sciigas al ili.

15 Mine Øjne ere stedse til Herren; thi han skal drage mine Fødder ud af Garnet.

Miaj okuloj estas ĉiam direktitaj al la Eternulo, Ĉar Li eltiras el reto miajn piedojn.

16 Vend dit Ansigt til mig og vær mig naadig; thi jeg er enlig og elendig.

Turnu Vin al mi kaj korfavoru min, Ĉar mi estas soleca kaj mizera.

17 Mit Hjertes Ængstelser have vidt udbredt sig; før mig ud af mine Trængsler!

La suferoj de mia koro estas grandaj; El mia premateco elkonduku min.

18 Se hen til min Elendighed og min Møje, og forlad mig alle mine Synder!

Rigardu mian suferon kaj mizeron, Kaj pardonu ĉiujn miajn pekojn.

19 Se hen til mine Fjender, thi de ere mange; og de hade mig med uretfærdigt Had.

Rigardu, kiel multaj estas miaj malamikoj Kaj per kia kruela malamo ili min malamas.

20 Bevar min Sjæl og red mig, at jeg ikke beskæmmes, thi jeg tror paa dig.

Gardu mian animon kaj savu min; Ne lasu min hontiĝi, ĉar Vin mi fidas.

21 Lad Retsindighed og Oprigtighed bevare mig; thi jeg bier efter dig.

Senkulpeco kaj justeco defendu min, Ĉar al Vi mi esperas.

22 Forløs, o Gud, Israel af al dets Nød!

Liberigu, ho Dio, Izraelon el ĉiuj liaj suferoj.