Salme 21

1 Til Sangmesteren; en Psalme af David.

To victorie, the salm of Dauid. Lord, the kyng schal be glad in thi vertu; and he schal ful out haue ioye greetli on thin helthe.

2 Herre! Kongen glæder sig i din Kraft, og hvor saare fryder han sig ved din Frelse!

Thou hast youe to hym the desire of his herte; and thou hast not defraudid hym of the wille of hise lippis.

3 Du har givet ham hans Hjertes Begæring og ikke nægtet ham det, hans Læber ønskede. (Sela)

For thou hast bifor come hym in the blessyngis of swetnesse; thou hast set on his heed a coroun of preciouse stoon.

4 Thi du kommer ham i Møde med Velsignelser af godt, du sætter en Krone af Guld paa hans Hoved.

He axide of thee lijf, and thou yauest to hym; the lengthe of daies in to the world, `and in to the world of world.

5 Han begærede Liv af dig, du gav ham det, et langt Levned, evindelig og altid.

His glorie is greet in thin helthe; thou schalt putte glorie, and greet fayrnesse on hym.

6 Han har stor Ære ved din Frelse; du lægger Majestæt og Hæder paa ham.

For thou schalt yyue hym in to blessing in to the world of world; thou schalt make hym glad in ioye with thi cheer.

7 Thi du sætter ham til Velsignelser altid, du fryder ham med Glæde for dit Ansigt.

For the kyng hopith in the Lord; and in the merci of the hiyeste he schal not be moued.

8 Thi Kongen forlader sig paa Herren, og ved den Højestes Miskundhed skal han ikke rokkes.

Thyn hond be foundun to alle thin enemyes; thi riythond fynde alle hem that haten thee.

9 Din Haand skal finde alle dine Fjender; din højre Haand skal finde dine Avindsmænd.

Thou schalt putte hem as a furneis of fier in the tyme of thi cheer; the Lord schal disturble hem in his ire, and fier schal deuoure hem.

10 Du skal stille dem som for en gloende Ovn, naar du viser dit Ansigt; Herren skal opsluge dem i sin Vrede, og Ild skal fortære dem.

Thou schalt leese the fruyt of hem fro erthe; and `thou schalt leese the seed of hem fro the sones of men.

11 Du skal udslette deres Frugt af Jorden og deres Sæd iblandt Menneskens Børn.

For thei bowiden yuels ayens thee; thei thouyten counseils, whiche thei myyten not stablische.

12 Thi de paaførte dig ondt; de udtænkte Anslag, men de kunde ikke fuldkomme det.

For thou schalt putte hem abac; in thi relifs thou schalt make redi the cheer of hem.

13 Thi du skal gøre, at de fly; du sigter med dine Buestrenge imod deres Ansigt. Herre! ophøj dig i din Kraft; vi ville synge og love din Magt.

Lord, be thou enhaunsid in thi vertu; we schulen synge, and seie opinly thi vertues.