Salme 2

1 Hvorfor fnyse Hedningerne, og grunde Folkene paa Forfængelighed?

Dlaczego poganie się buntują, a narody knują próżne zamysły?

2 Jordens Konger rejse sig, og Fyrsterne raadslaa tilsammen imod Herren og imod hans salvede:

Królowie ziemscy powstają, a władcy naradzają się wspólnie przeciwko PANU i jego pomazańcowi, [mówiąc]:

3 „Lader os sønderrive deres Baand og kaste deres Reb af os!‟

Zerwijmy ich więzy i zrzućmy z siebie ich pęta.

4 Han, som bor i Himlene, ler; Herren spotter dem.

Lecz ten, który mieszka w niebie, będzie się śmiał, Pan będzie z nich szydził.

5 Da skal han tale til dem i sin Vrede og forfærde dem i sin Harme:

Wtedy przemówi do nich w swoim gniewie i swą zapalczywością ich zatrwoży:

6 „Jeg har dog indsat min Konge over Zion, mit hellige Bjerg.‟

Ja ustanowiłem mojego króla na Syjonie, mojej świętej górze.

7 Jeg vil fortælle om et beskikket Raad; Herren sagde til mig: Du er min Søn; jeg fødte dig i Dag.

Ogłoszę dekret: PAN powiedział do mnie: Ty jesteś moim Synem, ja ciebie dziś zrodziłem.

8 Begær af mig, saa vil jeg give dig Hedningerne til din Arv og Jordens Grænser til din Ejendom.

Poproś mnie, a dam ci narody w dziedzictwo i krańce ziemi na własność.

9 Du skal sønderslaa dem med et Jernspir, ligesom Pottemagerkar skal du sønderbryde dem.

Potłuczesz je laską żelazną, jak naczynie gliniane je pokruszysz.

10 Og nu, I Konger, handler klogelig! lader eder undervise, I Dommere paa Jorden!

Teraz więc, królowie, zrozumcie, przyjmijcie pouczenie, sędziowie ziemi!

11 Tjener Herren med Frygt og fryder eder med Bæven!

Służcie PANU z bojaźnią i radujcie się z drżeniem.

12 Kysser Sønnen, at han ikke bliver vred, og I skulle omkomme paa Vejen; thi om et lidet vil hans Vrede optændes; salige alle de, som forlade sig paa ham!

Pocałujcie Syna, by się nie rozgniewał i abyście nie zginęli w drodze, gdyby jego gniew choć trochę się zapalił. Błogosławieni wszyscy, którzy mu ufają.