Salme 19
1 Til Sangmesteren; en Psalme af David.
Ki he Takimuʻa, ko e Saame ʻa Tevita. ʻOku fakahā ʻe he ngaahi langi ʻae nāunau ʻoe ʻOtua; pea ʻoku fakahā ʻe he ʻatā ʻae ngāue ʻa hono nima.
2 Himlene fortælle Guds Ære, og den udstrakte Befæstning forkynder hans Hænders Gerning.
ʻOku lea ʻe he ʻaho ki he ʻaho, pea fakahā ʻe he pō ki he pō ʻae ʻilo.
3 En Dag udgyder sin Tale til den anden, og en Nat kundgør den anden Vidskab.
ʻOku ʻikai ha leʻo pe ha lea, ʻoku taʻeongoʻi honau leʻo.
4 Der er ingen Tale og ej Ord, med hvilke deres Røst ej er hørt.
Kuo hoko ʻenau fua ki he fonua kotoa pē, mo ʻenau ngaahi lea ki he ngataʻanga ʻo māmani. Kuo fokotuʻu ʻe ia ʻi ai ʻae nofoʻanga ki he laʻā,
5 Deres Maalesnor er udgangen over al Jorden og deres Ord til Jorderiges Ende, han satte et Telt for Solen paa dem.
ʻAia ʻoku hangē ko e tangata taʻane ʻoku haʻu mei hono potu teuteu, pea fiefia ʻo hangē ko e tangata mālohi ke fakapuepue.
6 Og den gaar ud som en Brudgom af sit Brudekammer; den glæder sig som en Helt ved at løbe sin Bane.
Ko hono hopoʻanga ʻoku mei he ngataʻanga ʻoe langi, mo hono ʻaluʻanga ki hono ngaahi ngataʻanga: pea ʻoku ʻikai ha meʻa ʻe taha ʻe lilo ʻi hono mafana.
7 Dens Udgang er fra Himmelens ene Ende, og dens Omgang indtil dens anden Ende, og intet er dækket for dens Hede.
Ko e fono ʻa Sihova ʻoku haohaoa, ʻoku ne liliu ʻae laumālie: ko e fakaʻilo ʻa Sihova ʻoku tuʻumaʻu, ʻoku ne fakapotoʻi ʻae vale.
8 Herrens Lov er fuldkommen, den vederkvæger Sjælen; Herrens Vidnesbyrd er trofast, det gør den vankundige viis.
Ko e ngaahi tuʻutuʻuni ʻa Sihova ʻoku totonu, ʻoku nau fakafiefiaʻi ʻae loto: ko e fekau ʻa Sihova ʻoku māʻoniʻoni, ʻoku ne fakamaama ki he mata.
9 Herrens Befalinger ere rette, de glæde Hjertet; Herrens Bud er rent, det oplyser Øjnene.
Ko e manavahē kia Sihova ʻoku maʻa, pea tolonga taʻengata: ko e ngaahi fakamaau ʻa Sihova ʻoku moʻoni mo māʻoniʻoni kotoa pē.
10 Herrens Frygt er ren, den bestaar evindelig; Herrens Domme ere Sandhed, de ere alle sammen retfærdige.
ʻOku totonu ke lahi hake ʻae holi ki ai ʻi he holi ki he koula, ʻio, ʻi he koula lahi mo lelei: ʻoku huʻamelie lahi hake ia ʻi he honi mo hono toʻi ʻae honi.
11 De ere kosteligere end Guld, ja, end meget fint Guld, og sødere end Honning og Honningkage.
Pea kuo valokia ai foki ʻa ho tamaioʻeiki: pea ʻi he tauhi ki ai ʻoku lahi hono totongi.
12 Ogsaa din Tjener bliver paamindet ved dem; naar man holder dem, da er der stor Løn.
Ko hai te ne faʻa ʻilo ʻene ngaahi hē? Ke ke fakamaʻa au mei he ngaahi angahala fufū.
13 Hvo mærker Vildfarelserne? rens du mig fra lønlig Brøst!
Pea ke taʻofi hoʻo tamaioʻeiki foki mei he ngaahi angahala ʻoku fai ʻi he ʻilo; ke ʻoua naʻa nau puleʻi au: ko ia te u angatonu ai, pea te u māʻoniʻoni mei he angahala lahi.
14 Hold og din Tjener borte fra de hovmodige, at de ikke skulle herske over mig, da bliver jeg urokkelig og uden Skyld for store Overtrædelser. Lad min Munds Ord og mit Hjertes Betænkning være til Behag for dit Ansigt, Herre, min Klippe og min Genløser!
ʻE Sihova, ko hoku mālohi, mo hoku huhuʻi, tuku ke lelei ʻi ho ʻao, ʻae ngaahi lea ʻa hoku ngutu, mo e fakakaukau ʻa hoku loto.
