< Salme 16 >
1 Af David; et „gyldent Smykke‟. Gud! bevar mig; thi jeg tror paa dig.
Davut'un Miktamı Koru beni, ey Tanrı, Çünkü sana sığınıyorum.
2 Du sagde til Herren: Du er min Herre, jeg har intet Gode uden dig;
RAB'be dedim ki, “Efendim sensin. Senden öte mutluluk yok benim için.”
3 i Samfund med de hellige, som ere i Landet, og de herlige, til hvilke al min Lyst er.
Ülkedeki kutsallara gelince, Soyludur onlar, biricik zevkim onlardır.
4 Mange skulle deres Smerter blive, som haste efter en anden; jeg vil ikke udgyde deres Drikofre af Blod og ikke tage deres Navne paa mine Læber.
Başka ilahların ardınca koşanların derdi artacak. Onların kan sunularını dökmeyeceğim, Adlarını ağzıma almayacağım.
5 Herren er min Arvs Del og mit Bæger; du er den, som opholder min Lod.
Benim payıma, Benim kâseme düşen sensin, ya RAB; Yaşamım senin ellerinde.
6 Snorene faldt mig paa de liflige Steder, ja, en dejlig Arv tilfaldt mig.
Payıma ne güzel yerler düştü, Ne harika bir mirasım var!
7 Jeg vil love Herren, som gav mig Raad; ja, mine Nyrer paaminde mig om Nætterne.
Övgüler sunarım bana öğüt veren RAB'be, Geceleri bile vicdanım uyarır beni.
8 Jeg har stedse sat Herren for mig; thi han er ved min højre Haand, jeg skal ikke rokkes.
Gözümü RAB'den ayırmam, Sağımda durduğu için sarsılmam.
9 Derfor glæder mit Hjerte sig, og min Ære fryder sig; ja, mit Kød skal bo tryggelig.
Bu nedenle içim sevinç dolu, yüreğim coşuyor, Bedenim güven içinde.
10 Thi du vil ikke overlade min Sjæl til Dødsriget; du skal ikke lade din hellige se Forraadnelse. (Sheol )
Çünkü sen beni ölüler diyarına terk etmezsin, Sadık kulunun çürümesine izin vermezsin. (Sheol )
11 Du vil kundgøre mig Livets Sti; for dit Ansigt er Mættelse af Glæder, Livsaligheder ved din højre Haand evindelig.
Yaşam yolunu bana bildirirsin. Bol sevinç vardır senin huzurunda, Sağ elinden mutluluk eksilmez.