Salme 147

1 Lover Herren! thi det er godt at synge vor Gud Psalmer; thi det er lifligt, Lovsang sømmer sig.

خداوند را سپاس باد! چه نیکوست که خدای خود را با سرود بپرستیم؛ چه لذتبخش است که او را بستاییم!

2 Herren bygger Jerusalem, han samler de fordrevne af Israel.

خداوند اورشلیم را دوباره بنا می‌کند و پراکندگان اسرائیل را جمع می‌نماید.

3 Han helbreder dem, som have et sønderbrudt Hjerte, og forbinder deres Saar.

او دلشکستگان را شفا می‌بخشد و زخمهای ایشان را می‌بندد.

4 Han sætter Tal paa Stjernerne, han nævner dem alle sammen ved Navn.

خداوند حساب ستارگان را دارد و نام هر یک از آنها را می‌داند.

5 Stor er vor Herre og vældig i Kraft, der er intet Maal paa hans Forstand.

خداوند ما بزرگ و تواناست و حکمت او بی‌انتهاست.

6 Herren oprejser de sagtmodige; de ugudelige fornedrer han til Jorden.

او فروتنان را سرافراز می‌کند، اما روی شریران را به خاک می‌مالد.

7 Svarer Herren med Taksigelse, synger vor Gud Psalmer til Harpe;

خداوند را با سرودهای شکرگزاری بپرستید! او را با نغمهٔ بربط ستایش کنید!

8 ham, som bedækker Himmelen med Skyer, ham, som beskikker Regn paa Jorden, ham, som lader Græs gro paa Bjergene;

او ابرها را بر آسمان می‌گستراند و باران را بر زمین می‌باراند و سبزه را بر کوهها می‌رویاند،

9 ham, som giver Føde til Kvæget, til Ravnens Unger, som skrige.

به حیوانات غذا می‌دهد و روزی جوجه‌کلاغها را می‌رساند.

10 Hans Lyst er ikke Hestens Styrke; han har ikke Behag i Mandens raske Ben.

خداوند به نیروی اسب رغبت ندارد و قدرت انسان او را خشنود نمی‌سازد؛

11 Behag har Herren til dem, som ham frygte, som haabe paa hans Miskundhed.

خشنودی او از کسانی است که او را گرامی می‌دارند و به محبت وی امید بسته‌اند.

12 O, Jerusalem! pris Herren; o, Zion! lov din Gud.

ای اورشلیم، خداوند را ستایش کن! ای صهیون، خدای خود را سپاس بگو!

13 Thi han har gjort dine Portes Stænger stærke, han har velsignet dine Børn i din Midte.

زیرا او دروازه‌هایت را محکم به روی دشمن بسته و فرزندانت را که در درون هستند برکت داده است.

14 Han beskikker Fred i dine Landemærker, han mætter dig med den bedste Hvede.

او مرزهایت را در صلح و آرامش نگه می‌دارد و تو را با بهترین نان گندم سیر می‌نماید.

15 Han sender sit Ord til Jorden, hans Beføling løber saare hastelig.

خداوند به زمین دستور می‌دهد و هر چه می‌فرماید به‌سرعت عملی می‌شود.

16 Han lader Sne lægge sig som Uld, han udstrør Rimfrost som Aske.

او برف را مانند لحاف بر سطح زمین می‌گستراند و شبنم را همچون خاکستر همه جا پخش می‌کند.

17 Han udkaster sin Is som Billinger; hvo kan staa for hans Kulde?

خداوند دانه‌های تگرگ را مانند سنگریزه فرو می‌ریزد و کیست که تاب تحمل سرمای آن را داشته باشد؟

18 Han sender sit Ord og smelter den; han lader sit Vejr blæse, saa flyde Vandene hen.

سپس دستور می‌دهد و یخها آب می‌شوند؛ باد می‌فرستد و آبها جاری می‌شوند.

19 Han kundgør Jakob sine Ord, Israel sine Skikke og sine Love.

او کلام خود را به یعقوب بیان کرده است، و فرایض و قوانینش را به اسرائیل.

20 Saaledes har han ikke gjort ved noget andet Folk, og Lovene dem kende de ikke. Halleluja!

این کار را تنها در مورد اسرائیل انجام داده است و نه قوم دیگری؛ لذا قومهای دیگر با شریعت او آشنا نیستند. خداوند را سپاس باد!