Salme 147

1 Lover Herren! thi det er godt at synge vor Gud Psalmer; thi det er lifligt, Lovsang sømmer sig.

۱ هللویاه، زیرا خدای ما را سراییدن نیکو است و دل پسند، و تسبیح خواندن شایسته است!

2 Herren bygger Jerusalem, han samler de fordrevne af Israel.

۲ خداوند اورشلیم را بنامی کند و پراکندگان اسرائیل را جمع می‌نماید.

3 Han helbreder dem, som have et sønderbrudt Hjerte, og forbinder deres Saar.

۳ شکسته دلان را شفا می‌دهد و جراحت های ایشان را می‌بندد.

4 Han sætter Tal paa Stjernerne, han nævner dem alle sammen ved Navn.

۴ عدد ستارگان را می‌شمارد وجمیع آنها را به نام می‌خواند.

5 Stor er vor Herre og vældig i Kraft, der er intet Maal paa hans Forstand.

۵ خداوند ما بزرگ است و قوت او عظیم و حکمت وی غیرمتناهی.

6 Herren oprejser de sagtmodige; de ugudelige fornedrer han til Jorden.

۶ خداوند مسکینان را برمی افرازد و شریران را به زمین می‌اندازد.

7 Svarer Herren med Taksigelse, synger vor Gud Psalmer til Harpe;

۷ خداوند را با تشکر بسرایید. خدای ما را با بربط سرود بخوانید.

8 ham, som bedækker Himmelen med Skyer, ham, som beskikker Regn paa Jorden, ham, som lader Græs gro paa Bjergene;

۸ که آسمانهارا با ابرها می‌پوشاند و باران را برای زمین مهیامی نماید و گیاه را بر کوهها می‌رویاند.

9 ham, som giver Føde til Kvæget, til Ravnens Unger, som skrige.

۹ که بهایم را آذوقه می‌دهد و بچه های غراب را که او رامی خوانند.

10 Hans Lyst er ikke Hestens Styrke; han har ikke Behag i Mandens raske Ben.

۱۰ در قوت اسب رغبت ندارد، و ازساقهای انسان راضی نمی باشد.

11 Behag har Herren til dem, som ham frygte, som haabe paa hans Miskundhed.

۱۱ رضامندی خداوند از ترسندگان وی است و از آنانی که به رحمت وی امیدوارند.

12 O, Jerusalem! pris Herren; o, Zion! lov din Gud.

۱۲ ‌ای اورشلیم، خداوند را تسبیح بخوان. ای صهیون، خدای خود را حمد بگو.

13 Thi han har gjort dine Portes Stænger stærke, han har velsignet dine Børn i din Midte.

۱۳ زیرا که پشت بندهای دروازه هایت را مستحکم کرده وفرزندانت را در اندرونت مبارک فرموده است.

14 Han beskikker Fred i dine Landemærker, han mætter dig med den bedste Hvede.

۱۴ که حدود تو را سلامتی می‌دهد و تو را ازمغز گندم سیر می‌گرداند.

15 Han sender sit Ord til Jorden, hans Beføling løber saare hastelig.

۱۵ که کلام خود را برزمین فرستاده است و قول او به زودی هر‌چه تمام تر می‌دود.

16 Han lader Sne lægge sig som Uld, han udstrør Rimfrost som Aske.

۱۶ که برف را مثل پشم می‌باراند، و ژاله را مثل خاکستر می‌پاشد.

17 Han udkaster sin Is som Billinger; hvo kan staa for hans Kulde?

۱۷ که تگرگ خودرا در قطعه‌ها می‌اندازد؛ و کیست که پیش سرمای او تواند ایستاد؟

18 Han sender sit Ord og smelter den; han lader sit Vejr blæse, saa flyde Vandene hen.

۱۸ کلام خود را می‌فرستد وآنها را می‌گدازد. باد خویش را می‌وزاند، پس آبها جاری می‌شود.

19 Han kundgør Jakob sine Ord, Israel sine Skikke og sine Love.

۱۹ کلام خود را به یعقوب بیان کرده، و فرایض و داوریهای خویش را به اسرائیل.

20 Saaledes har han ikke gjort ved noget andet Folk, og Lovene dem kende de ikke. Halleluja!

۲۰ با هیچ امتی چنین نکرده است و داوریهای او را ندانسته‌اند. هللویاه!