Salme 147

1 Lover Herren! thi det er godt at synge vor Gud Psalmer; thi det er lifligt, Lovsang sømmer sig.

هەلیلویا! چەندە باشە مۆسیقا ژەنین بۆ خودامان! ستایشکردن چەندە خۆشە و شیاوە!

2 Herren bygger Jerusalem, han samler de fordrevne af Israel.

یەزدان ئۆرشەلیم بنیاد دەنێتەوە، ڕاپێچکراوەکانی ئیسرائیل کۆدەکاتەوە.

3 Han helbreder dem, som have et sønderbrudt Hjerte, og forbinder deres Saar.

دڵشکاوان چاک دەکاتەوە و برینیان ساڕێژ دەکات.

4 Han sætter Tal paa Stjernerne, han nævner dem alle sammen ved Navn.

ژمارەی ئەستێرەکان دیاری دەکات و هەریەکەیان بە ناوێک بانگ دەکات.

5 Stor er vor Herre og vældig i Kraft, der er intet Maal paa hans Forstand.

پەروەردگارمان گەورەیە و هێزی زۆرە، تێگەیشتنی بێ سنوورە.

6 Herren oprejser de sagtmodige; de ugudelige fornedrer han til Jorden.

یەزدان یارمەتی بێفیزەکان دەدات و بەدکاران بەرەو زەوی نزم دەکاتەوە.

7 Svarer Herren med Taksigelse, synger vor Gud Psalmer til Harpe;

بە سوپاسەوە گۆرانی بۆ یەزدان بڵێن، بە قیسارە مۆسیقا بۆ خودامان بژەنن.

8 ham, som bedækker Himmelen med Skyer, ham, som beskikker Regn paa Jorden, ham, som lader Græs gro paa Bjergene;

ئەوەی ئاسمان بە هەور دادەپۆشێت، باران بۆ زەوی ئامادە دەکات، گیا لەسەر چیاکان دەڕوێنێت،

9 ham, som giver Føde til Kvæget, til Ravnens Unger, som skrige.

خۆراکی ئاژەڵ و بێچووە قەلەڕەشی دەم بە قیڕە دەدات.

10 Hans Lyst er ikke Hestens Styrke; han har ikke Behag i Mandens raske Ben.

یەزدان بە هێزی ئەسپ خۆشحاڵ نابێت، بە قاچی مرۆڤ دڵشاد نییە،

11 Behag har Herren til dem, som ham frygte, som haabe paa hans Miskundhed.

بەڵام یەزدان بەوانە دڵشادە کە ترسی ئەویان لە دڵدایە، ئەوانەی هیوایان بە خۆشەویستییە نەگۆڕەکەی هەیە.

12 O, Jerusalem! pris Herren; o, Zion! lov din Gud.

ئەی ئۆرشەلیم، ستایشی یەزدان بکە، ئەی سییۆن، ستایشی خودات بکە.

13 Thi han har gjort dine Portes Stænger stærke, han har velsignet dine Børn i din Midte.

یەزدان شمشیرەی دەروازەکانت بەهێز دەکات، کوڕەکانت لەناو خۆت بەرەکەتدار دەکات.

14 Han beskikker Fred i dine Landemærker, han mætter dig med den bedste Hvede.

لە سنوورەکانت ئاشتی بەرقەرار دەکات، لە باشترین گەنم تێرت دەکات.

15 Han sender sit Ord til Jorden, hans Beføling løber saare hastelig.

فەرمانەکەی بۆ سەر زەوی دەنێرێت، پەیامی ئەو زوو دێتەجێ.

16 Han lader Sne lægge sig som Uld, han udstrør Rimfrost som Aske.

بەفر وەک خوری دەبارێنێت، زوقم وەک خۆڵەمێش بڵاو دەکاتەوە.

17 Han udkaster sin Is som Billinger; hvo kan staa for hans Kulde?

تەرزە وەک نانەڕەق فڕێدەدا. کێ لە ڕووی سەرمای ئەو خۆی ڕادەگرێت؟

18 Han sender sit Ord og smelter den; han lader sit Vejr blæse, saa flyde Vandene hen.

پەیامی خۆی دەنێرێت و دەیانتوێنێتەوە. بای خۆی هەڵدەکات و ئاو بەڕێدەکەوێت.

19 Han kundgør Jakob sine Ord, Israel sine Skikke og sine Love.

پەیامی خۆی بە یاقوب ڕادەگەیەنێت، فەرز و حوکمەکانی بە ئیسرائیل.

20 Saaledes har han ikke gjort ved noget andet Folk, og Lovene dem kende de ikke. Halleluja!

ئەمەی لەگەڵ هیچ نەتەوەیەکی دیکە نەکردووە، حوکمەکانی ئەویان نەزانیوە. هەلیلویا!