Salme 147
1 Lover Herren! thi det er godt at synge vor Gud Psalmer; thi det er lifligt, Lovsang sømmer sig.
Idaydayawyo ni Yahweh, ta nasayaat nga agkanta kadagiti pammadayaw iti Diostayo, makaay-ayo ken rumbeng laeng ti panagdayaw.
2 Herren bygger Jerusalem, han samler de fordrevne af Israel.
Bangbangonen ni Yahweh ti Jerusalem, um-ummongenna dagiti naiwara a tattao ti Israel.
3 Han helbreder dem, som have et sønderbrudt Hjerte, og forbinder deres Saar.
Ag-agasanna dagiti naburak ti pusona ken bedbedbedanna dagiti sugatda.
4 Han sætter Tal paa Stjernerne, han nævner dem alle sammen ved Navn.
Bilbilangenna dagiti bituen, ket panpanagananna amin ida.
5 Stor er vor Herre og vældig i Kraft, der er intet Maal paa hans Forstand.
Naindaklan ti Apotayo, ken nakakaskasdaaw ti pannakabalinna, saan a matukod ti pannakaawatna.
6 Herren oprejser de sagtmodige; de ugudelige fornedrer han til Jorden.
Itagtag-ay ni Yahweh dagiti maidaddadanes, tumtumbaenna dagiti nadangkes iti daga.
7 Svarer Herren med Taksigelse, synger vor Gud Psalmer til Harpe;
Kantaanyo ni Yahweh nga addaan ti panagyaman, agkantakayo kadagiti pammadayaw iti Diostayo babaen iti arpa.
8 ham, som bedækker Himmelen med Skyer, ham, som beskikker Regn paa Jorden, ham, som lader Græs gro paa Bjergene;
Ab-abbonganna ti langit kadagiti ulep ken mangisagsagana ti tudo nga agpaay iti daga, a mangpatubo iti ruot kadagiti banbantay.
9 ham, som giver Føde til Kvæget, til Ravnens Unger, som skrige.
Mangmangted isuna iti taraon kadagiti ayup ken kadagiti sibong ti wak inton umarikiakda.
10 Hans Lyst er ikke Hestens Styrke; han har ikke Behag i Mandens raske Ben.
Saan a maragsakan isuna iti pigsa ti kabalio, saan a may-ayo isuna iti pigsa kadagiti saka ti maysa a tao.
11 Behag har Herren til dem, som ham frygte, som haabe paa hans Miskundhed.
Maay-ayo ni Yahweh kadagiti agraem kenkuana, dagiti mangnamnama iti kinapudnona iti tulagna.
12 O, Jerusalem! pris Herren; o, Zion! lov din Gud.
Idaydayawmo ni Yahweh, O Jerusalem, idaydayawmo ti Diosmo, O Sion.
13 Thi han har gjort dine Portes Stænger stærke, han har velsignet dine Børn i din Midte.
Ta palpalagdaenna dagiti ruanganmo, ken benbendisionanna dagiti annakmo.
14 Han beskikker Fred i dine Landemærker, han mætter dig med den bedste Hvede.
Mangmangyeg isuna iti panagrang-ay iti uneg dagiti beddengmo, penpennekennaka iti kasasayaatan a trigo.
15 Han sender sit Ord til Jorden, hans Beføling løber saare hastelig.
It-itedna ti bilinna iti daga, napartak nga agtartaray dagiti bilinna.
16 Han lader Sne lægge sig som Uld, han udstrør Rimfrost som Aske.
Ar-aramidenna ti niebe a kas iti ules a naaramid iti buok ti karnero, iwarwarasna ti yelo a kas kadagiti dapo.
17 Han udkaster sin Is som Billinger; hvo kan staa for hans Kulde?
Iwarwarasna ti uraro a kasla kadagiti maregmeg, siasino ti makaibtur ti lam-ek nga iyegna?
18 Han sender sit Ord og smelter den; han lader sit Vejr blæse, saa flyde Vandene hen.
It-itedna ti bilinna ken matunawda, pagpulpul-oyenna ti angin ken pagay-ayusenna ti danum.
19 Han kundgør Jakob sine Ord, Israel sine Skikke og sine Love.
Impakaammona ti saona kenni Jacob, dagiti alagadenna, ken dagiti nalinteg a pangngeddengna iti Israel.
20 Saaledes har han ikke gjort ved noget andet Folk, og Lovene dem kende de ikke. Halleluja!
Saanna nga inaramid daytoy iti sabali a nasion, ken no maipapan kadagiti pangngeddengna, saanda nga ammo. Idaydayawyo ni Yahweh.
