Salme 140

1 Til Sangmesteren; en Psalme, af David.

Ki te tino kaiwhakatangi. He himene na Rawiri. Whakaorangia ahau, e Ihowa, i te tangata kino: araia atu i ahau te tangata tutu:

2 Herre! udfri mig fra onde Mennesker, bevar mig fra Voldsmænd!

E whakaaro kino nei i o ratou ngakau: e whakamine nei i a ratou i nga wa katoa ki te whawhai.

3 de, som have optænkt ondt i Hjertet, hver Dag holde sig sammen til Krig.

Kua whakakoia to ratou arero, ano he nakahi: kei raro i o ratou ngutu te wai whakamate o te neke. (Hera)

4 De have skærpet deres Tunge som en Slange, der er Øglegift under deres Læber. (Sela)

Tiakina ahau, e Ihowa, i nga ringa o te hunga kino: araia atu i ahau te tangata tutu, kua mea nei kia tutea oku hikoinga.

5 Beskærm mig, Herre! imod den ugudeliges Hænder, bevar mig fra Voldsmænd, som tænke at lægge Stød for mine Trin.

Kua huna e te hunga whakakake te mahanga moku, me nga aho; kua horahia e ratou he kupenga ki te taha o te ara: kua whakapikoa e ratou he rore moku. (Hera)

6 De hovmodige have skjult en Snare for mig og Reb, de have udspændt et Garn ved Siden af Vejen, de have lagt Fælder for mig. (Sela)

I mea ahau ki a Ihowa, Ko koe toku Atua: whakarongo, e Ihowa, ki toku reo inoi.

7 Jeg har sagt til Herren: Du er min Gud; Herre! vend dine Øren til mine ydmyge Begæringers Røst.

E Ihowa, e te Ariki, e te kaha o toku whakaoranga, nau i hipoki toku upoko i te ra o te tatauranga.

8 Den Herre, Herre er min Frelses Styrke; du har dækket mit Hoved paa Rustningens Dag.

Aua e whakaaetia, e Ihowa, nga hiahia o te tangata kino: kei taea tona whakaaro koroke; kei whakakake ratou. (Hera)

9 Tilsted ikke, Herre! den ugudelige hans Begæringer, lad ikke hans onde Anslag faa Fremgang; de maatte ophøje sig deraf. (Sela)

Tena ko te upoko o te hunga e whakapae nei i ahau, kia hipokina ratou e te kino o o ratou ngutu.

10 Paa deres Hoved, som omringe mig, skal den Fortræd, deres Læber voldte, komme til at hvile.

Kia taka he waro mura ki runga ki a ratou: kia panga ratou ki te ahi, ki roto ki nga poka hohonu, kei whakatika ake ano ratou.

11 Der skal rystes Gløder over dem, han skal lade dem falde i Ilden, i dybe Grave, at de ikke skulle staa op igen.

E kore te tangata korero kino e whakapumautia ki runga ki te whenua: ma te kino e aruaru te tangata tutu, kia turakina atu ia ki raro.

12 En mundkaad Mand skal ikke bestaa paa Jorden; en Voldsmand skal Ulykken jage, indtil han er ganske fordreven.

E matau ana ano ahau ma Ihowa e tohe te whakawa a te tangata e tukinotia ana, te mea hoki e rite ana ma nga rawakore.

13 Jeg ved, at Herren skal udføre den elendiges Sag, de fattiges Ret. Ja, de retfærdige skulle prise dit Navn; de oprigtige skulle blive for dit Ansigt.

He pono ka whakawhetai te hunga pai ki tou ingoa: ka noho te hunga tika ki tou aroaro.